Στην πολιτική δεν υπάρχει κανείς τόσο ανίκανος ώστε να μη
βρίσκονται άλλοι χειρότεροί του και σπανίως είναι κάποιος
τόσο ικανός ώστε να μην υπάρχουν άλλοι καλύτεροί του
Ν.Γ.Μουρτζούχος , Οδοιπορικό ιδεών Η’
Δεν έχει τόση σημασία ποιό αξίωμα κατέχεις ,πόσο χρήμα διαθέτεις, πόσους διάσημους γνωρίζεις κοκ.
Δεν έχει τόση σημασία αν ορισμένοι πρόσκεινται στο δεξιό δεσποτισμό ή στον αναρχοαριστερισμό. Δεν έχει τόση σημασία αν κάποιοι χαρακτηρίζονται εθνικοί ολετήρες[;] και κάποιοι κοινωνικοί οδοστρωτήρες [;],αν υπάρχει ρεφορμιστική μπουρζουαζία και μεταρρυθμιστικός οπορτουνισμός.
Μεγαλύτερη σημασία απ’ όλα τα παραπάνω έχει να μην κυβερνάνε τη ζωή μας “μικρά ανθρωπάκια”. Αυτοί που αντι-γράφουν παλιά συνθήματα και μας τα σερβίρουν για “μετα-νεωτερικά” ,αυτοί που παρουσιάζονται σαν Καίσαρες ενώ απλώς είναι Βρούτοι ,αυτοί που προτιμούν να “σκοτώσουν την Ιστορία” παρά να παραδεχτούν τα λάθη τους, αυτοί που δηλώνουν ότι δεν έχουν ανάγκη από τη Θεία Χάρη γιατί έχουν εξασφαλίσει τη Μαρξική ή την καπιταλιστική επιφοίτηση, αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται ότι η κίνηση των ιδεών δεν επιτυγχάνεται με το χάϊδεμα του ψυχισμού των μαζών[;] ή με τα εξ Αποκαλύψεως δόγματα.
Αυτά τα “μικρά ανθρωπάκια” τη μοναδική υπηρεσία που παρέχουν [συνήθως σε όποιον δίνει τα περισσότερα] είναι να στοχοποιούν τους –κατά περίοδο και κατά περίπτωση- εχθρούς των αφεντικών τους. Καθίστανται ταυτόγχρονα [και ένοχοι εις ολόκληρον] “δολοφόνοι χαρακτήρων, θεσμών και ιδεών”.
Όλα τα κόμματα αλλά και η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της πρέπει να βρουν τρόπο ν’ απαλλαγούν από αυτούς τους τοσο-δούλους, οι οποίοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας με διάφορα προσωπεία [πολιτικοί, διανοούμενοι, επιστήμονες κλπ] και συμβάλλουν με το χείριστο παράδειγμα στη διεύρυνση της κρίσης.
