Ένα από τα έργα της Έλενας Κούμη, στα οποία συμπεριλαμβάνει όλα τα μεγέθη σωμάτων, τις ηλικίες, τις φυλές, τις σεξουαλικότητες, τα κοινωνικά φύλα.
Ένα από τα έργα της Έλενας Κούμη, στα οποία συμπεριλαμβάνει όλα τα μεγέθη σωμάτων, τις ηλικίες, τις φυλές, τις σεξουαλικότητες, τα κοινωνικά φύλα.
Της Ζωής Δημητρίου

Η 21χρονη ζωγράφος που πήρε τις έννοιες «ορατότητα» και «συμπεριληπτικότητα» και τις μεταμόρφωσε σε εκείνα τα illustrations που επιβραβεύει με καρδούλες όλο το ελληνικό Instagram.

Η Έλενα Κούμη είναι η loukoumh: μια γυναίκα 21 ετών που έκανε τέχνη το κίνημα του body positivity. Γεννήθηκε στην Ελλάδα, μεγάλωσε έως τα έξι της χρόνια με τους γονείς της μητέρας της στην Ουκρανία και πλέον ζει στη Θεσσαλονίκη, με μοναδική εξαίρεση τα δύο χρόνια που πέρασε σπουδάζοντας εγκληματολογία στην Αγγλία. Με την πανδημία επέστρεψε και σπουδάζει από απόσταση.

Στα 16 της άνοιξε τον λογαριασμό της στο Instagram και έκτοτε δεν πέρασε μέρα χωρίς να ζωγραφίσει.

Τι κάνει με τα έργα της;

«Προσφέρω εκπροσώπηση σε διαφορετικού μεγέθους σώματα, κάτι που νομίζω ότι είναι απαραίτητο στην κοινωνία μας. Ο σκοπός μου είναι όποιος βλέπει τα έργα μου να νιώθει ότι βλέπει σώματα που είναι οικεία και μπορούν να γίνουν αγαπητά. Συμπεριληπτικότητα για μένα είναι να βάζω στα έργα μου όλα τα μεγέθη σωμάτων, τις φυλές, τις σεξουαλικότητες, τις ηλικίες και τα κοινωνικά φύλα. Μέσω του φεμινισμού φιλτράρω την καθημερινότητά μου. Μου προσφέρει αίσθημα ασφάλειας. Μου δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για μένα και άλλα άτομα από περιθωριοποιημένες ομάδες».

Στο Instagram συστήνεται ως Ιntersectional Feminist/Body positive illustrator. Πώς ακριβώς μεταφράζεται αυτό στην πράξη;

«Intersectional feminism είναι ένας όρος που αναφέρεται στον φεμινισμό που θέλει να βοηθήσει όλες τις καταπιεσμένες ομάδες ανθρώπων. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που είναι λεσβία, μαύρη και με αναπηρία, δεν καταπιέζεται μόνο επειδή είναι γυναίκα, αλλά εξαιτίας του συνδυασμού όλων των παραπάνω. Άρα η συγκεκριμένη υποκατηγορία του φεμινισμού σκοπεύει να αντιμετωπίσει όλα τα είδη καταπίεσης στην κοινωνία. Body positive movement είναι ένα κίνημα που αποσκοπεί να εξαλείψει την άδικη και άσχημη αντιμετώπιση των ανθρώπων με βάση τα σωματικά τους δεδομένα, ξεκινώντας από το βάρος και τελειώνοντας με την ακμή. Η βασική ιδέα είναι ότι το σώμα ανήκει μόνο στον εαυτό σου και κανένας δεν θα έπρεπε να έχει γνώμη πάνω σε αυτό. Συμπεριλαμβάνω όλα τα κοινωνικά φύλα στα έργα μου. Απλώς τείνω να ζωγραφίζω περισσότερο feminine άτομα. Φυσικά, και ως μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας θέλω να προσφέρω ορατότητα στα υπόλοιπα μέλη και στον εαυτό μου».

Είναι μια γυναίκα που παρακολουθεί τι συμβαίνει στον χώρο της. Οι αγαπημένοι της καλλιτέχνες είναι γυναίκες και non-binary άτομα, όπως οι a.creature, Frances Canon, Fran Meneses, Phoebe Wahl, Char Bataille, Paloma Smith, Laura Callaghan, Agata Zlotko, Sonia Lazo, Conservi, NESY, Natali Koromoto Martinez, Reesa Bobeesa, Tomas Oliveras και πολλοί άλλοι.

#MeToo και ανασφάλεια

Πώς νιώθει μια 21χρονη γυναίκα στην Ελλάδα το 2021;

«Ανασφάλεια. Φυσικά και γίνονται μικρές αλλαγές. Αλλά δεν είναι αρκετές για να νιώθω ασφάλεια να βγω έξω, να πάω ραντεβού, να γυρίσω μόνη βράδυ». Νιώθει χαρούμενη που ήρθε η ώρα του ελληνικού #MeToo; «Με συγκινεί το πώς άτομα που πέρασαν από τόσο τρομακτικές, επικίνδυνες και τραυματικές εμπειρίες βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν. Γιατί αυτό ανοίγει δρόμο για τους υπόλοιπους από εμάς να μιλήσουμε στο μέλλον σε ένα ασφαλέστερο περιβάλλον. Χαίρομαι που πλέον τόσο μεγάλος αριθμός ατόμων στέκεται δίπλα, υποστηρίζει και παλεύει για τα δικαιώματα των θυμάτων. Επομένως, ναι, είμαι χαρούμενη».■

Πηγή: “Κ της Καθημερινής”

Σχετικά με τον συντάκτη

Η μοναδική, πλήρως προσβάσιμη για κάθε χρήστη, διαδραστική, κοινωνική πύλη ενημέρωσης στην Ελλάδα!

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή