Ποτέ δεν πίστεψα τους “φανατικούς” και τους δήθεν στο θέμα της θρησκείας. Για μένα η θρησκεία είναι τόσο απλή αλλά και τόσο πολύπλοκη. Ο Θεός είναι ένας, οι ερμηνείες πολλές. Αιρετικοί, φανατικοί που το πρόβλημα της “επιβίωσης” τους, αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, ακόμα και στην αρχαιότητα ήταν πάντα οικονομικό. Για να την κερδίσουν πάντα χρησιμοποιούσαν όλα τα “μέσα”. Θεμιτά και αθέμιτα, ανάλογα με το πνευματικό και το οικονομικό επίπεδο των ανθρώπων που απευθύνονταν.
Σε περιπτώσεις των τελευταίων χρόνων “φωστήρες” και “ψεύτικοι μεσσίες” εκμεταλλεύονταν τους “έντεχνα” παραπλανημένους πιστούς, Θεοσεβούμενους, Θεοφοβούμενους. Παραδείγματα πολλά σε όλες τις θρησκείες, με άσχημα αποτελέσματα για τους οπαδούς τους. Λέω οπαδούς, η λέξη κρύβει φανατισμό και θολό μυαλό. Σκοταδισμός και επιστροφή στα παλιά χρόνια που η λέξη δημοκρατία, χρησιμοποιούταν μόνο για να συμπληρώνει τις προτάσεις.
Υπάρχει σε καμία θρησκεία “κακός” Θεός; ΌΧΙ.
Υπάρχουν κακοί “προφήτες”, κακοί άνθρωποι που ερμηνεύουν το ευαγγέλιο, το κοράνι ή ό,τι άλλο με βάση την παραπλάνηση του λαού για το κέρδος, με οποιαδήποτε μορφή.
Οι εικόνες των τελευταίων ημερών από το Αφγανιστάν είναι όχι μια αλλά πολλές μαχαιριές στην καρδιά όλου του κόσμου. Αυτοί οι άνθρωποι (;) που αυτοπροσδιορίζονται ως “πιστοί” μιας θρησκείας, αφαιρούν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα από τον λαό, πόσο μάλλον από τις γυναίκες. Τρομοκρατούν πάντα τους αδύναμους, πυροβολώντας στο “ψαχνό”, απαγορεύουν κάθε διαφορετική άποψη, ξυλοκοπούν και δολοφονούν για ασήμαντους λόγους και αρπάζουν οτιδήποτε χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Τι είναι αυτοί οι “άνθρωποι” λοιπόν; Επαναστάτες; Όχι, φίλοι μου.
Είναι φασίστες χειρότεροι από τον Χίτλερ.
Το χρήμα είναι Θεός. Τα ναρκωτικά τους είναι το χρήμα.
Οι “δυτικοί ανεπτυγμένοι” δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Τόσα χρόνια “πουλούσαν” ακριβά δημοκρατία και ελευθερία. Όσο φτωχότερος είναι ο λαός που “προστατεύουν” τόσο μεγαλύτερο το κέρδος. Αρπάζουν όλο το “καρβέλι” και δίνουν στους ντόπιους ψίχουλα. Φέρνουν “μπαμπούλες” για να τους πείσουν να “υποκύψουν”. Ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος;
Κανείς.
Στην δυστυχία και στον πόνο αυτού του πολύπαθου λαού πατάνε όλοι. Και ο λαός αβοήθητος και απελπισμένος παρακολουθεί τις “εξελίξεις”. Μετά τι;
Έρχεται η πανάκριβη φιλανθρωπία. Η υποθήκη οποιουδήποτε φτωχού και χλωμού μέλλοντος. Τα παιδιά που ζουν και θα γεννηθούν εκεί θα είναι πάντα σκλάβοι κάποιου “ανώτερου αφεντικού”. Χωρίς κανένα δικαίωμα.
Τροφή για σκέψη τα παρακάτω:
● Γιατί άραγε όλοι οι” πολιτισμένοι” δυτικοί φεύγουν τόσο γρήγορα;
● Γιατί οι “ταλιμπάν” κατέλαβαν τόσο γρήγορα και αναίμακτα όλη τη χώρα;
● Γιατί η καλλιέργεια του όπιου είναι το μοναδικό πράγμα που δεν καταστράφηκε;
Άντε πάλι σας τάραξα.
Τι να κάνω, είμαι “βλαμμένος”.
Εις το επανιδείν.
[…] Θρησκεία, φανατισμός και τρομοκρατία […]