Ένα διαφορετικό πάρτι γενεθλίων, στο οποίο φίλοι και συγγενείς ευχήθηκαν χρόνια πολλά και στήθηκαν στην ουρά για να δώσουν αίμα.

Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τρόπος για να γιορτάσεις τα γενέθλιά σου; Μία βόλτα, ένα γεύμα με αγαπημένους ανθρώπους, ένα μεγάλο πάρτι, ένα ταξίδι. Μόνο ένας… βρικόλακας κάπου ψηλά στα Καρπάθια όρη θα μπορούσε να συνδυάσει ένα πάρτι με μπουκάλια γεμάτα αίμα. Σωστά;

Κι όμως, ο Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας δεν είναι ούτε μυθικό πλάσμα ούτε ζει στα βάθη ενός σκοτεινού και απομονωμένου κάστρου. Απλώς αποφάσισε πως ο συνδυασμός αυτών των δύο είναι ο ιδανικός. Κάλεσε, λοιπόν, συγγενείς και φίλους στη νέα σταθερή Αίθουσα Αιμοληψιών Δυτικής Αττικής, στο Αιγάλεω, και μαζί με τις ευχές και τα δώρα οι καλεσμένοι έδωσαν και το αίμα τους.

Το δώρο του Παναγιώτη φέτος ήταν να δώσει ζωή σε άλλους.

Μέσα σε μια ιδιαίτερη και χαρούμενη ατμόσφαιρα, φίλοι και συγγενείς του ευχήθηκαν χρόνια πολλά και στήθηκαν στην ουρά για να δώσουν αίμα. Μετά, έξω από το κτήριο, όπως είθισται, τους περίμενε χυμός, αλλά και τα «μεζεδάκια της Βάλιας», της συντρόφου του Παναγιώτη, η οποία είχε μαγειρέψει ώστε οι εθελοντές να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους και οι φίλοι να γευτούν τις σπεσιαλιτέ της.

«Θυμάμαι ότι, όταν είχα συμπληρώσει τον 18ο γύρο μου γύρω από τον Ήλιο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης, «ενώ οι περισσότεροι σκέφτονταν ότι πλέον θα μπορούν να βγάλουν δίπλωμα και να πιουν (πολλές φορές ταυτόχρονα), εγώ σκεφτόμουν ότι επιτέλους θα μπορώ να γίνω αιμοδότης (ξενέρωτος από τότε), όπως κάποιοι αγαπημένοι άνθρωποι γύρω μου».

Στα 21 του χρόνια είχε ένα τροχαίο ατύχημα το οποίο του έφερε κινητική αναπηρία.

Η φαρμακευτική αγωγή, που λαμβάνει μόνιμα τώρα πια, κατέστησε αδύνατο να συνεχίσει να είναι ο ίδιος εθελοντής αιμοδότης. «Με έχει ενοχλήσει πολύ που δεν μπορώ να δώσω αίμα όλα αυτά τα χρόνια και σκέφτηκα ότι ναι μεν δεν μπορώ εγώ, αλλά μπορούν να δώσουν οι φίλοι μου».

Ο Παναγιώτης από το 2009 δουλεύει, κυρίως, ως ομιλητής στον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους (ΣΚΕΠ). Το σωματείο αυτό είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και κύριο στόχο έχει την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία και γενικότερα των ευάλωτων ομάδων μέσω διαφόρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ομιλιών σε σχολεία και πανεπιστήμια.

Η συνύπαρξη και η εξοικείωση των νέων με άτομα με αναπηρία τούς φέρνει πιο κοντά σε μία πραγματικότητα όπου όλοι αισθάνονται αποδεκτοί και χρήσιμοι, με ίσα δικαιώματα, όπου έννοιες όπως οι διακρίσεις και ο ρατσισμός έχουν απαλειφθεί.

Ενώ όλοι μιλούν για μια αλλαγή που σχεδόν ποτέ δεν έρχεται, κάποιοι άνθρωποι θυμίζουν σε όλους μας πως είναι στο χέρι του καθενός να κάνει έστω και το ελάχιστο για να αλλάξει επιτέλους αυτός ο κόσμος. Είναι στιγμές σαν και αυτή και άτομα σαν τον Παναγιώτη που σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως πρέπει να βγεις από τη φούσκα της καθημερινότητας που σε έχει «καταπιεί» και να αρχίζεις να βάζεις και εσύ το λιθαράκι σου για έναν καλύτερο κόσμο.

Στιγμές γεμάτες ζεστασιά και αισιοδοξία πως, τελικά, δεν είναι όλα τόσο μαύρα και πως υπάρχει ανθρωπιά και αγάπη όπου κι αν γυρίσεις το κεφάλι σου, ακόμη και σε μία αίθουσα στη Θηβών.

Μια πρωτιά στην αιμοδοσία

Τα μπαλόνια, ο μπουφές με τους μεζέδες και το ψυγειάκι με τα αναψυκτικά και τα ποτά ήταν μία κατάλληλη είσοδος τόσο στο γιορτινό κλίμα όσο και στη σταθερή Αίθουσα Αιμοληψιών Δυτικής Αττικής. Μιλώντας με την επισκέπτρια Υγείας Μάγια Γιαννουλάκη, μπορέσαμε και μάθαμε περισσότερα γι’ αυτήν την πρωτιά στον χώρο της αιμοδοσίας στη χώρα μας. Η αίθουσα στεγάζεται στο Αιγάλεω, Θηβών 314. Είναι μόλις έξι μηνών και έχει παραχωρηθεί στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) από τον Δήμο Αιγάλεω.

Τα εγκαίνιά της τον περασμένο Δεκέμβριο σηματοδότησαν μια νέα εποχή για την αιμοδοσία στην Ελλάδα. Εκτός νοσοκομείου, με εύκολη πρόσβαση για ΑμεΑ, μια αίθουσα κατάλληλα εξοπλισμένη κι ένα εξειδικευμένο και φιλικό προσωπικό είναι αρκετά ώστε να σε κάνουν να αισθανθείς άνετα και ασφαλής, ακόμη κι αν είναι η πρώτη σου φορά.

Παρόλο που στην Ελλάδα το ποσοστό εθελοντών αιμοδοτών είναι αρκετά χαμηλό και ο μέσος όρος ηλικίας υψηλός, οι άνθρωποι του ΕΚΕΑ, χάρη στις καινοτομίες, τις νέες ιδέες και τις συνεχείς δράσεις τους, μπορούν να είναι αισιόδοξοι και ελπίζουν, όπως φαίνεται, πως όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι θα γίνουν εθελοντές αιμοδότες.

Πηγή:www.avgi.gr

Σχετικά με τον συντάκτη

Συντονιστής Βιωματικών Παρεμβάσεων – Motivational Speaker

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή