Ο Τάσος Ρούσσος, 64 ετών, βαριά κινητικά ανάπηρος, κάτοικος Καματερού, ένας εκ των 176 που επιλέχθηκαν για την πρώτη φάση υλοποίησης του προγράμματος «Προσωπικός Βοηθός»
Μιλάει στα ΝΕΑ και τη Μαρία Μουρελάτου
«Μεγάλο λάθος το ηλικιακό όριο στα 65, πρέπει να καταργηθεί αυτό, από τα 60 και μετά είναι που θέλουμε βοήθεια» τονίζει στα «ΝΕΑ» ο Τάσος Ρούσσος, ένας από τους πρώτους 176 συμπολίτες μας που επιλέχθηκε για να λάβει τη στήριξη.
Ένας από τους πρώτους 176 συμπολίτες μας που αξιολογήθηκαν από την Ειδική Επιτροπή και πήραν το πράσινο φως για να εισέλθουν με τον κωδικό τους στην πλατφόρμα «prosopikosvoithos.gov.gr», προκειμένου να αναζητήσουν τον προσωπικό βοηθό της προτίμησής τους από το σχετικό μητρώο, είναι και ο Τάσος Ρούσσος, 64 ετών που ανήκει στην κατηγορία των βαριά κινητικά αναπήρων. Ο ίδιος ενημερώθηκε για το πρόγραμμα από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Παραπληγικών του οποίου είναι μέλος χρόνια. Στη συνέχεια η διαδικασία, όπως εξηγεί ο ίδιος στα «ΝΕΑ», ήταν απλή. «Γράφτηκα από τον υπολογιστή μου την άνοιξη του ’22. Ηρθαν σπίτι για συνέντευξη στις 28 Ιανουαρίου και στις 13 Μαρτίου έλαβα μήνυμα ότι μπορώ να μπω στην πλατφόρμα να πάρω “Προσωπικό βοηθό”. Εστειλα email σε 5 άτομα αλλά είτε τα είχαν προλάβει άλλοι είτε δεν μπορούσαν να μένουν μόνιμα μαζί μου. Οπότε, είπα στην κοπέλα που έχω ήδη να κάνει τα χαρτιά της κι ύστερα να μπω να τη ζητήσω εγώ από την πλατφόρμα. Ρώτησα και μου είπαν ότι η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί το πολύ σε έναν μήνα», λέει ο κύριος Τάσος και μου εξηγεί πώς βρέθηκε στο αμαξίδιο.
Το οικονομικό πακέτο του προγράμματοε στην περίπτωση του κύριου Τάσου αφορά σε 1.200€ μεικτά, ω8 αμοιβή του «Προσωπικού βοηθού», συν 250€ για τα έξοδα τη8 συνοίκησης και, όπως παραδέχεται ο ίδιος, τον καλύπτει απόλυτα.
Βαριά κινητικά ανάπηρος
«Το πρόβλημα μου παρουσιάστηκε όταν ήμουν 5 ετών. Όπου υπήρχαν κλειδώσεις, άρχισαν να χοντραίνουν. Παντού, σε όλο το σώμα. Μετά έμαθα ότι είναι αυτοάνοσο. Τώρα πλέον είμαι βαριά κινητικά ανάπηρος. Θεραπεία υπάρχει, αλλά για μένα είναι αργά», αναφέρει και περιγράφει από την αρχή την οδύσσεια που πέρασε. «Η ζωή μου ήταν ένα πηγαινέλα. Όταν μου παρουσιάστηκε το πρόβλημα, με έφερε ο πατέρας μου από την Πάρο στην Αθήνα στο νοσοκομείο και σε λίγες μέρες πέθανε. Δεν ξέρω πώς γύρισα πίσω, πάντως με ξαναέφεραν Αθήνα, στο Παίδων Πεντέλης και από εκεί βρέθηκα στα Χανιά σε ένα ορφανοτροφείο. Δέκα ετών μπήκα σε νοσοκομείο στη Βούλα για δύο εγχειρήσεις στα πόδια. Ζήτησα να πάω στη μάνα μου. Πήγα Πάρο μέχρι τα 17, μετά ήρθα Αθήνα, σπούδασα ρολογάς στο Ίδρυμα Αναπήρων κι έπειτα βρήκα δουλειά σε ένα χρυσοχοείο, Χαλκοκονδύλη και Αριστοτέλους. Το ’84 άνοιξα μαγαζί στην Πάρο και το ’97 μπήκα στη ΔΕΗ. Πήρα σύνταξη το 2010. Λόγω της υγρασίας, άφησα το νησί και πήρα σπίτι εδώ με δάνειο. Από τότε έχω πάντα άνθρωπο. Κι ήταν ένα έξοδο που με δυσκολία υποστήριζα».
Το οικονομικό πακέτο του προγράμματος (που υλοποιείται αρχικά για 1.000 άτομα στην Αττική) στην περίπτωση του κύριου Τάσου αφορά σε 1.200€ μεικτά, ως αμοιβή του «Προσωπικού βοηθού», συν 250€ για τα έξοδα της συνοίκησης και, όπως παραδέχεται ο ίδιος, τον καλύπτει απόλυτα. «Εως τώρα, έμπαινα κάθε μήνα μέσα. Το πρόγραμμα αυτό έπρεπε να υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Εκείνο που είναι μεγάλο λάθος είναι που έβαλαν όριο τα 65. Εγώ είμαι 64, αν έκανα αίτηση μετά τα 65, δεν θα γινόμουν δεκτός. Πρέπει να καταργηθεί αυτό. Από τα 60 και μετά είναι που θέλουμε βοήθεια».
Επέκταση σε όλη τη χώρα
Για ανάγκη βελτιώσεων του «Προσωπικού βοηθού» κάνει λόγο μιλώντας στα «ΝΕΑ» και ο γ.γ. του Πανελληνίου Συλλόγου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων, Γεώργιος Χρηστάκης. «Όσον αφορά το όριο ηλικίας στα 65, αναρωτιόμαστε με ποια λογική τέθηκε αφού ο ανάπηρος μετά τα 65 θα έχει ακόμα περισσότερη ανάγκη από προσωπικό βοηθό. Επίσης, αποκλείονται από την πλατφόρμα οι συγγενείς μας, δηλαδή τα άτομα με τα οποία εμείς νιώθουμε τη μεγαλύτερη ασφάλεια για την κάλυψη των άμεσων αναγκών μας. Αυτά πρέπει να αλλάξουν». Στο prospopikosvoithos. gov.gr, σημειώνεται ότι η Προσωπική Βοήθεια αφορά εκτός των άλλων και «σε δραστηριότητες καθημερινής ζωής όπως σίτιση, ένδυση, προσωπική υγιεινή».
Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου δηλώνει πως, «επιτέλους, ένα αίτημα δεκαετιών του αναπηρικού κινήματος ικανοποιείται», προσθέτοντας: «Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε εντατικά, ώστε το 2024 να εφαρμόσουμε την υπηρεσία του προσωπικού βοηθού σε όλη τη χώρα».
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας παραπληγικών μπροστά στη Βουλή
Κάλεσμα στα περίπου 7.000 μέλη του, στις οικογένειές τους αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία απευθύνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων για την Τετάρτη (29/03) το πρωί στις 11.30 μπροστά στη Βουλή όπου θα προχωρήσει σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας με στόχο την ικανοποίηση πάγιων αιτημάτων τους που αφορούν στην αξιοπρεπή τους διαβίωση. Κορυφαίες διεκδικήσεις τους, πρώτον, η γενναία αύξηση των επιδομάτων, τα οποία οι ίδιοι σημειώνουν πως είναι καθηλωμένα τα τελευταία 13 χρόνια ενώ δεν επαρκούν ούτε για τη στοιχειώδη διαβίωσή τους της οποίας το κόστος είναι τριπλάσιο από τα επιδόματα που λαμβάνουν, δεύτερον, η άρση των ηλικιακών αποκλεισμών και το δικαίωμα επιλογής «Προσωπικού βοηθού» από τον ίδιο τον ανάπηρο χωρίς καμία διάκριση και, τρίτον, η δωρεάν χορήγηση των ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων για τους βαριά κινητικά ανάπηρους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως εξηγεί ο γενικός γραμματέας του συλλόγου, η αγορά αμαξιδίου που κοστίζει 4.000€, με το ταμείο να τους καλύπτει μόνο τα 1.050€
Πηγή: Εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”
