Ο Στέργιος Σιούτης τρέχει σε αγώνα δρόμου

«Έζησα τις δύο όψεις του Κέιπ Τάουν»

Ο Στέργιος Σιούτης ασχολείται με τον αθλητισμό από το 1980. Μας διηγείται τις εμπειρίες του στο πρόσφατο ταξίδι του στο Κέιπ Τάουν, τον επόμενο στόχο του αλλά και την καθημερινότητά του.

Ο Στέργιος Σιούτης είναι ένα από τα πολλά άτομα με προβλήματα όρασης. Όμως, ο ίδιος δεν επέτρεψε ποτέ σε αυτή τη λεπτομέρεια να μπει εμπόδιο στο δρόμο του. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος μαραθωνίων σε Ελλάδα, ΗΠΑ, Ευρώπη, Ασία, Αυστραλία, Ιαπωνία, καθώς και σε Παραολυμπιακούς, Πανελλαδικούς, Βαλκανικούς, Πανευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους. Πρόσφατα έτρεξε στο Κέιπ Τάουν, όπου έζησε τις δύο όψεις της πόλης: την πλούσια εκδοχή και τη φτωχή με τα παιδιά να μην έχουν κυριολεκτικά να φάνε.

Η καθημερινότητα

Ο ίδιος εργάζεται στο υπουργείο Εργασίας, στο τμήμα Πολιτικών και Προγραμμάτων Απόϊδρυματοποίησης ΑμΕΑ χρονίως πασχόντων και ηλικιωμένων, όπου είναι και προϊστάμενος ενώ έχει διδάξει ως ωρομίσθιος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1995 έως το 2012 θέματα ειδικής αγωγής.

Παρά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, δεν το βάζει κάτω. Ξυπνά νωρίς το πρωί, ετοιμάζεται για τη δουλειά και το απόγευμα, μόλις τελειώνει τη βάρδιά του, πηγαίνει στο γυμναστήριο για προπόνηση. Τα Σαββατοκύριακα τα περνά με την οικογένειά του και τους φίλους του, τρέχοντας και συζητώντας. Ο ίδιος μιλά στο meallamatia για τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει από το τρέξιμο αλλά και τα επόμενα σχέδιά του.

Ερ.: Πότε και πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον αθλητισμό;

Σ.Σ.: Με τον αθλητισμό ασχολούμαι από το 1980. Αρχικά, από το 1980 έως το 1983 στα 100, 400 και 1.500 μέτρα και στο μήκος αλλά από το 1984 έως και σήμερα στις μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις. Μαραθώνιο τρέχω από το 1995. Έχω τερματίσει 42 Μαραθωνίους στις πέντε ηπείρους του πλανήτη μας.

Έως το 2009 ήμουν στην Εθνική Ομάδα, εκπροσωπώντας τη χώρα μας σε δύο βαλκανικά πρωταθλήματα, έξι πανευρωπαϊκά, τρία παγκόσμια και στους Παραολυμπιακούς του 2004. Από το 2009 έως και σήμερα συμμετέχω στα πανελλήνια πρωταθλήματα των ατόμων με αναπηρία. Όμως, παίρνω μέρος και σε πολλούς αγώνες μη αναπήρων στην Ελλάδα και το εξωτερικό γιατί μου αρέσει και να τρέχω. Το τρέξιμο δεν το βλέπω μονοδιάστατα ως τρέξιμο για ρεκόρ. Ιδιαίτερα μετά το 2009 που δεν είμαι πια μέλος της Εθνικής, το συνδέω με δράσεις, όπως για παράδειγμα, όταν πάω στο εξωτερικό,  συμμετέχω σε εκδηλώσεις της ομογένειας και μιλάω σε εκδηλώσεις όπως συνέβη στη Βοστόνη, το Σίδνεϋ και το Κέιπ Τάουν. Είναι σημαντικό το μήνυμα του εθελοντισμού. Στα ταξίδια μου πάω με συνοδό και τρέχω μαζί με σκοινάκι.

Ο Στέργιος Σιούτης σε αγώνα δρόμου

Ερ.: Πώς καταφέρνετε να συνδυάζετε δουλειά και άθληση; Περιγράψτε μας την καθημερινότητά σας.

Σ.Σ.: Κάθε μέρα ξυπνάω στις 05:45 και προετοιμάζομαι για να πάω στη δουλειά μου. Ακούω ραδιόφωνο για να ενημερωθώ για τα τελευταία νέα. Στις 07:30 με 08:00 είμαι στο γραφείο μου στο Υπουργείο Εργασίας. Η δουλειά για τον κάθε άνθρωπο αλλά και για τα άτομα με αναπηρία αποτελεί ευκαιρία όχι μόνο για χρήματα αλλά κυρίως για χειραφέτηση και γι’ αυτό λέω σε φίλους μου να δουλεύουν, έτσι ώστε να πετυχαίνουμε την αποδοχή μας από την κοινωνία, ως μέλη της ενεργά και παραγωγικά.

Μετά τη δουλειά που τελειώνει το μεσημέρι, πηγαίνω γυμναστήριο. Ακολουθώ υγιεινή διατροφή και συνδυάζω τροφή και άσκηση.

Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα στην πόλη μας είναι η προσβασιμότητα. Αν, δηλαδή, μετακινηθώ σε χώρο που δεν γνωρίζω, θα πρέπει να έχω βοήθεια από κάποιο άλλο πρόσωπο.

Μόλις πάω γυμναστήριο, κάνω διάδρομο περίπου 40 λεπτά και στη συνέχεια κάνω κάποια βάρη. Έπειτα επιστρέφω στο σπίτι μου και παρακολουθώ τα νέα στις ειδήσεις. Κάπως έτσι κυλά η μέρα μου.

Φυσικά, η αθλητική μου δραστηριότητα δεν σταματά εδώ. Με φίλους μου βρισκόμαστε τα Σάββατα για προπόνηση και αποφασίζουμε σε ποιους αγώνες θα τρέξουμε τις Κυριακές. Τρέχω και σε αγώνες μη αναπήρων και όχι μόνο στο πρωτάθλημα των ατόμων με αναπηρία που γίνεται μία φορά το χρόνο. Ζω το τρέξιμο σε όλους του τις πλευρές, όχι μόνο στην αντοχή που χαίρομαι που την έχω, αλλά και στην αλληλεπίδραση με τη φύση. Πηγαίνω στον Υμηττό και τρέχω, ακούγοντας τα πουλιά και αναπνέοντας καθαρό αέρα. Το τρέξιμο αποτελεί για μένα μια θετική ανατροφοδότηση σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

Ερ.:Πώς ήταν η εμπειρία σας όταν βρεθήκατε στο Κέιπ Τάουν στην Αφρική;

Σ.Σ.: Να πω αρχικά τα ευχαριστήρια στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Καλής Ελπίδας και Κέιπ Τάουν, κ.κ. Σέργιο, ο οποίος φιλοξένησε εμένα και τον συνοδό μου στην κατοικία του. Να ευχαριστήσω, επίσης, τον πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας, Φώτη Σούσαλη, τόσο για τη φιλοξενία του όσο και για τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε για εμάς. Ήταν συγκλονιστική η εμπειρία του ταξιδιού. Θα σας πω ενδεικτικά το εξής: Έζησα τις ακραίες οικονομικοκοινωνικές διαφορές της Αφρικής στην πράξη. Η κατοικία του δεσπότη ήταν στην πλούσια συνοικία. Το διαμέρισμα που έμενα με τον συνοδό μου είχε θωρακισμένη πόρτα και θωρακισμένα κάγκελα. Η αυλή ήταν ιδιαίτερα ψηλή με ηλεκτροφόρα καλώδια. Στη συνοικία υπήρχε συνεχώς περιπολία από ιδιωτική αστυνομία. Όταν, όμως, στις 14 Σεπτεμβρίου, την ημέρα του Σταυρού, μετά τη λειτουργία του δεσπότη και των ιερέων στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Κέιπ Τάουν, όπου γνώρισα και τους ομογενείς, μας είπε ο δεσπότης: “Τώρα θα σας πάω να γνωρίσετε και την άλλη πλευρά”. Μας πήγε σε μία τενεκεδούπολη, σε ένα χώρο όπου οι άνθρωποι και τα παιδιά ζούσαν στην εξαθλίωση, πραγματικά σε άθλιες συνθήκες. Εκεί ο δεσπότης σε ένα οικόπεδο έχει χωροθετήσει μία αίθουσα 100 τετραγωνικών, όπου παρέχει τροφή στα παιδιά. Τα παιδιά ήρθαν και βγάλαμε φωτογραφίες. Σκεπτόμενος, λοιπόν, πού ζουν αυτά τα παιδιά, τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα: Μια αγάπη για τα παιδιά και μια απογοήτευση γιατί ο πολιτισμένος κόσμος μας δεν τους παρέχει αυτά που πρέπει. Έζησα τις δύο πλευρές του Κέιπ Τάουν. Και χάρηκα γιατί οι Έλληνες εκεί κρατούν τις αξίες μας, τις παραδόσεις μας, μακριά από κόμματα, φανατισμούς και εθνικισμούς. Ήταν ένα 6ημερο ταξίδι που θα μου μείνει αξέχαστο.

Ερ.: Στο Κέιπ Τάουν, όμως, είχατε την ευκαιρία και να τρέξετε;

Σ.Σ.: Ναι, έτρεξα με ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίες. Οι διοργανωτές του αγώνα είχαν λάβει όλα εκείνα τα μέτρα ενίσχυσης για τους δρομείς. Εμείς, για παράδειγμα, τρέχαμε με συγκεκριμένο ρυθμό. Ήταν το κάτι άλλο, μια εμπειρία μοναδική. Στη γραμμή του τερματισμού μας περίμεναν οι ομογενείς. Λάβαμε την ελληνική σημαία στα τελευταία 200 μέτρα και αντί για σκοινί με τον συνοδό μου, είχα τεντωμένη την ελληνική σημαία και άκουγα από τα μεγάφωνα να φωνάζουν: Ήρθαν οι Έλληνες, τερματίζουν οι Έλληνες. Ήταν συγκινητικό, πραγματικά.

Ερ.: Τρέξατε και στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Ποια ήταν τα συναισθήματα εδώ σε σχέση και με το Κέιπ Τάουν;

Εδώ έτρεξα σε γνώριμο περιβάλλον. Ήταν η 16η φορά που τερμάτισα τον κλασικό μαραθώνιο. Παρόλα αυτά, κάθε Μαραθώνιος είναι και κάτι διαφορετικό, με την έννοια των εντυπώσεων. Φέτος, βρήκα δρομείς από τη Νότια Αφρική. Τους είπα για το ταξίδι μου και ενθουσιάστηκαν. Εδώ άκουγα ανθρώπους να με χαιρετούν. Είναι ο δικός μας Μαραθώνιος. Η πόλη μας γιορτάζει. Κι αυτό το χαίρομαι και το ζω.

Ερ.:Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας;

Σ.Σ.:Ο Μαραθώνιος στον οποίο έχω προγραμματίσει να τρέξω, γίνεται στις 22 Μαρτίου 2020 στη Λεμεσό. Εκεί έχω προσκληθεί από τον Δημήτρη Κυριακίδη, γιο του Στέλιου Κυριακίδη, του θρυλικού δρομέα που κέρδισε στη Βοστόνη το Μαραθώνιο του 1946, καθώς επίσης και από τους Κύπριους φίλους μας. Στόχος μου είναι να τιμήσω τον θρυλικό αυτό αθλητή.

Πιθανότατα θα τρέξω στις 8 Δεκεμβρίου στα μαρτυρικά Καλάβρυτα. Ο αγώνας των 10 χιλιομέτρων γίνεται για τη μνήμη των εκτελεσθέντων. Καταθέτουμε στη συνέχεια στεφάνι στον τόπο της εκτέλεσης.

Ερ.: Κατά πόσο, όμως, είναι δύσκολη η καθημερινότητα των ανθρώπων με προβλήματα όρασης;

Σ.Σ.:Όταν τα άτομα με προβλήματα όρασης βρεθούν σε περιβάλλον άγνωστο γι’ αυτά, τα πράγματα είναι δύσκολα. Γιατί εκεί θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουν κάποιον να τους βοηθήσει. Τα εμπόδια στο δρόμο είναι πρόβλημα. Στα φανάρια οι οδηγοί δεν προσέχουν τους πεζούς. Κινδυνεύουμε με ατύχημα.

Σχετικά με τον συντάκτη

Η μοναδική, πλήρως προσβάσιμη για κάθε χρήστη, διαδραστική, κοινωνική πύλη ενημέρωσης στην Ελλάδα!

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή