To 2016 ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα τον οδήγησε σε ακρωτηριασμό.
Σήμερα ο 21χρονος αθλητής σπουδάζει στη Νομική μετά το πτυχίο του στις Οικονομικές Επιστήμες, κατακτά μετάλλια στον στίβο, προετοιμάζεται για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και δίνει μαθήματα ζωής.
Συνέντευξη στον Βασίλη Γούλα
Καλοκαίρι 2018, η Ελλάδα θρηνεί τα θύματα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι. Την ίδια εποχή περίπου, στη Γερμανία -συγκεκριμένα στο Βερολίνο- διεξάγεται το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου για αθλητές με αναπηρία. Ένα παιδί 21 ετών από τη Θεσσαλονίκη κερδίζει το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα και το χάλκινο στα 400 μέτρα.
❝«Μου είπαν ότι δεν μπορούσα να περπατήσω και επέλεξα, αντιθέτους, να πετάξω», θα γράψει ο Στέλιος Μαλακόπουλος στα social media μετά τον θρίαμβό του.❞
Φεβρουάριος 2021 , ο Στέλιος Μαλακόπουλος βρίσκεται στη Νότιο Αφρική και προετοιμάζεται για τους Παραολυμπιακούς στο Τόκιο.
«Ταξίδεψα τις πρώτες μέρες του χρόνου στη Νότιο Αφρική, όπου θα πραγματοποιήσω το βασικό μέρος της χειμερινής μου προετοιμασίας, λόγω των καλών καιρικών συνθηκών», θα πει. Στόχος του είναι να εξασφαλίσει την πρόκρισή του σε δυο τελικούς και συγκεκριμένα στα 400 μέτρα και στο άλμα εις μήκος. «Πρώτα ο Θεός, θα παλέψω για ένα μετάλλιο. Θεωρώ πως θα έχω αρκετές πιθανότητες και στα δύο αγωνίσματα. Βέβαια λόγω των δύσκολων συνθηκών αδυνατούμε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα, όσον αφορά την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ανταγωνισμός». Ο συνδυασμός των δύο αγωνισμάτων στα οποία θέλει να κερδίσει ένα μετάλλιο απαιτεί πολύ σκληρή προπόνηση και αφοσίωση. Ο Στέλιος έχει μάθει στα δύσκολα. Ήταν πριν από μερικά χρόνια όταν είδε τη ζωή του να αλλάζει σε λίγα δευτερόλεπτα αλλά δεν λύγισε.
❝Δεν αναρωτήθηκα, όμως, και δεν έθεσα στον εαυτό μου ποτέ το ερώτημα “Γιατί σε εμένα;’’.❞
«Πέντε χρόνια πριν είχα ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα με το αυτοκίνητό μου στην Περιφερειακή Οδό Θεσσαλονίκης. Είχα χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου μου και προσέκρουσα στις προστατευτικές μπάρες του δρόμου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν και τα δυο μου πόδια. Την πρώτη στιγμή που συνειδητοποίησα τι ακριβώς μου είχε συμβεί δεν ήξερα τι να πω και πώς να αντιδράσω. Κατάλαβα βέβαια πως εκείνο το παιδί που μέχρι τότε πίστευα πως είναι άτρωτο δεν ήταν τελικά. Δεν αναρωτήθηκα, όμως, και δεν έθεσα στον εαυτό μου ποτέ το ερώτημα “Γιατί σε εμένα;’’. Θεωρώ ότι αυτό με βοήθησε να προχωρήσω. Πίστεψα πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε και απλά συνέβη σε εμένα».
Γεννήθηκε την 13η Σεπτεμβρίου 1996 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει έως σήμερα. Από μικρός αγάπησε το μπάσκετ. Έπαιζε στο σχολείο σε τοπικές ομάδες, ενώ το μικρόβιο του αθλητισμού του το είχε μεταδώσει ο πατέρας του Γιάννης, ο οποίος ήταν αθλητής του στίβου στο άλμα εις ύψος. «Από μικρό παιδί ονειρευόμουν να γίνω επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Βέβαια, στην ηλικία των 16 ετών συνειδητοποίησα πως αυτό δεν θα συμβεί κι έτσι αποφάσισα να αφοσιωθώ στα μαθήματά μου», σημειώνει ο Στέλιος, ο οποίος όμως δεν εγκατέλειψε τον αθλητισμό επιλέγοντας τον στίβο. «Ο στίβος είναι ένα άθλημα στο οποίο, όπως λέω, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Και αυτό με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Όλα είναι μετρήσιμα. Έχεις πάντα πλήρη εικόνα της προόδου αλλά και της πτώσης της απόδοσής σου. Το γεγονός αυτό αλλά και η αίσθηση της ταχύτητας με έκαναν να λατρεύω αυτό το άθλημα. Συνεχίζω να παρακολουθώ όμως πολλά σπορ. Μου αρέσει ο αθλητισμός σε οποιαδήποτε μορφή του και μπορώ να διασκεδάσω παρακολουθώντας ακόμα και κρίκετ. Ο αθλητισμός μπορεί να σου ανοίξει τους ορίζοντες, να σε κοινωνικοποιήσει αλλά και να σε εξελίξει ως προσωπικότητα».
❝Πιστεύω πως στη ζωή όσο περισσότερα μαθαίνεις τόσο περισσότερα μπορείς να καταφέρεις.❞
Μετά το λύκειο επέλεξε να σπουδάσει Οικονομικά γιατί θεωρούσε ότι του ταιριάζουν. Αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ενώ σήμερα παράλληλα με τις προπονήσεις και τους αγώνες συνεχίζει τις σπουδές του. Είναι φοιτητής στο τμήμα Νομικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Προσπαθώ να συνδυάζω όσο περισσότερο είναι εφικτό τον πρωταθλητισμό με την ακαδημαϊκή μου εκπαίδευση. Πιστεύω πως στη ζωή όσο περισσότερα μαθαίνεις τόσο περισσότερα μπορείς να καταφέρεις. Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζω τις σπουδές μου και επιδιώκω συνεχώς να εξελίσσομαι».
Κατά την παραμονή του στη Νότιο Αφρική, όπου καθημερινά χύνει κιλά ιδρώτα από τις προπονήσεις, ζει για το όνειρο, να καταφέρει ένα μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Παράλληλα με τον αθλητικό του στόχο, ο Στέλιος Μαλακόπουλος δέχεται προσκλήσεις για να μιλήσει, κυρίως σε παιδιά που το έχουν ανάγκη, και να τους εμπνεύσει με τη δική του ιστορία, να μη σταματήσουν να κυνηγούν τα όνειρά τους.
❝Στη ζωή όλα ανατρέπονται. Δεν μπορούν να ανατραπούν βέβαια μόνα τους.❞
«Στη ζωή όλα ανατρέπονται. Δεν μπορούν να ανατραπούν βέβαια μόνα τους. Εμείς είμαστε αυτοί που χρειάζεται να κάνουμε τις κατάλληλες ενέργειες για να τα ανατρέψουμε. Όλοι μας έχουμε μια δύναμη μέσα μας, που μπορεί να μας επιτρέπει να ξεπεράσουμε τα πάντα. Βασικά αυτή η δύναμη μπορεί να μας επιτρέψει να καταφέρουμε πράγματα που δεν χωράει ο νους μας. Αρκεί να το πιστέψουμε. Και να είναι σίγουροι πως τα σπουδαία επιτεύγματα έπονται μετά από αμέτρητες δυσκολίες. Κανένας δεν θεωρεί κάτι σπουδαίο, αν πρώτα δεν προηγηθεί ακατάπαυστη προσπάθεια και υπέρβαση».
Για τον Στέλιο η ζωή είναι ένα προνόμιο και ανήκει σε εκείνον που διαθέτει τη δύναμη για να τη ζήσει. «Η διάθεση που δείχνουμε για σκληρή δουλειά με τη βοήθεια του Θεού είναι η δύναμη που εγώ έχω ορίσει μέσα μου και αυτή η δύναμη δεν είναι προνόμιο κάποιων λίγων εκλεκτών, αλλά όλων όσοι καθημερινά αγωνίζονται»
Πηγή: Περιοδικό “Gala”
