Τo Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής Μαργαρίτα επισκέφθηκε – και πολύ καλά έκανε- ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, Γιώργος Σταμάτης. Σε μήνυμά του, ο οργανισμός αναφέρει ότι «ο οργανισμός, μαζί με τον κύριο Γρηγόρη Δημητριάδη, Γενικό Γραμματέα του Πρωθυπουργού, στήριξαν έμπρακτα το έργο των καλλιτεχνών μας, μια στήριξη ιδιαίτερα σημαντική για την αναγνώριση των καλλιτεχνικών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία».
Σημαντική η δεύτερη παράγραφος του μηνύματος ότι :
«Ο κ. Σταμάτης μετέφερε την πρόθεση της κυβέρνησης για την επίλυση του θέματος αναγνώρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των έργων που δημιουργoύνται από άτομα με νοητική αναπηρία τονίζοντας δε ότι αυτό θα έχει την έμπρακτη στήριξη του πρωθυπουργικού γραφείου και η εξέλιξή του θα παρακολουθείται στο ανώτατο επίπεδο».
Έχω μια μικρή ένσταση. Όπως φαίνεται, οι δηλώσεις του κ. Σταμάτη, επισημαίνουν ότι οι εξελίξεις βρίσκονται στο στάδιο των προθέσεων. Φυσικά είναι θετική η επίσκεψη και η επιβεβαίωση ότι υπάρχει καλή πρόθεση. Ωστόσο δεν φτάνουν μόνο οι προθέσεις. Και για να ελαφρύνουμε λίγο την ένστασή μου –που φυσικά δεν αδυνατίζει τη σωστή ενέργεια του κ. Σταμάτη, θυμάμαι δυο-τρεις φράσεις από μια κωμωδία γραμμένη πριν από κοντά 60 χρόνια από τον κορυφαίο συγγραφέα Νίκο Τσιφόρο στο θεατρικό έργο «Η ροζ αμαρτία» που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» και ακόμα παίζεται στην τηλεόραση.
Σε μια μικρή σκηνή, ο Γιάννης Βογιατζής λέει στον Λάμπρο Κωνσταντάρα:
– Πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχουν όλες οι καλές προθέσεις…..
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας απαντά διακόπτοντάς τον :
– Ναι αλλά δεν φτάνουν μόνο οι προθέσεις. Εγώ μπορεί να έχω όλη την καλή πρόθεση να σού κάνω μια εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος. Εσύ θα κάτσεις;
Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις της κυβέρνησης για «επίλυση του θέματος αναγνώρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των έργων που δημιουργoύνται από άτομα με νοητική αναπηρία». Και η επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας κ. Σταμάτη κυρίως τις προθέσεις υπογραμμίζει στο Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής Μαργαρίτα, ένα Εξειδικευμένο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης για νέους και νέες με νοητική υστέρηση που βρίσκεται στη Νέα Πεντέλη .
Η «Μαργαρίτα», στο πληροφοριακό έντυπό της αναφέρει:
«Η πρόοδος των ανθρώπων με νοητική αναπηρία τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι εντυπωσιακή. Οι κατακτήσεις τους εμφανείς. Γνωρίζουμε όμως ότι τα δικαιώματά τους δεν μπορούν να ολοκληρωθούν αν δεν αλλάξουν σε βάθος οι κοινωνικές υποδοχές, αν δεν καταλυθούν πολλά κοινωνικά στερεότυπα. Εμείς πιστεύουμε ότι τους ανθρώπους με νοητική αναπηρία χρειάζεται να τους εμπιστευτούμε και να τους πιστέψουμε περισσότερο». Και οι εκλεκτοί άνθρωποι δίπλα στον πρωθυπουργό, ο κ. Σταμάτης και ο κ. Δημητριάδης καλό θα ήταν να το τονίσουν αυτό.
Η «Μαργαρίτα» αλλά και αρκετά άλλα Κέντρα, Ιδρύματα, Φιλανθρωπικά Σωματεία, Φορείς Κοινωνικής Φροντίδας προσπαθούν πολύ και προσφέρουν πολλά στον κόσμο των Αναπήρων στην Ελλάδα. Όσο για την αναγνώριση των καλλιτεχνικών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία, είναι οπωσδήποτε ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Για να μπορέσει όμως ένας ανάπηρος να έχει καλλιτεχνικά δικαιώματα, πρέπει αρχικά να έχει καλλιτεχνική παραγωγή. Και για να έχει καλλιτεχνική παραγωγή, χρειάζονται κι άλλα πολλά. Από προσβάσιμες συγκοινωνίες και καλοφτιαγμένα πεζοδρόμια, μέχρι προσβασιμότητα σε –δημόσια τουλάχιστο- κτίρια και κοινόχρηστους χώρους αλλά και Προσωπικούς Βοηθούς. Και τόσα πολλά, μα τόσα πολλά ακόμη. Που δεν είναι στις αρμοδιότητες του κ. Σταμάτη, είναι όμως στις αρμοδιότητες του κ. Δημητριάδη.
Καλή η αναγνώριση καλλιτεχνικών δικαιωμάτων. Αλλά προέχουν οι συνθήκες ώστε ένας ανάπηρος να έχει τη δυνατότητα καλλιτεχνικής δημιουργίας ώστε επωφεληθεί των δικαιωμάτων του. Και είμαι σίγουρος ότι ο κ. Σταμάτης το γνωρίζει και το καταλαβαίνει. Και προς τα εκεί θα έπρεπε ίσως να κατευθύνει πλέον την αναμφισβήτητη δραστηριότητά του. Γιατί οι καλές προθέσεις, λίγο-λίγο, βήμα-βήμα πρέπει να υποστηριχτούν. Υπάρχουν δυνατότητες, υπάρχει γνώση, υπάρχει θέληση. Kαι ο κ. Σταμάτης τα διαθέτει.
