Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ΑμεΑ (και δικό μου εννοείται) είναι οι φροντιστές – βοηθοί που χρειάζονται για την επιβίωση και την αξιοπρεπή διαβίωση τους.
Οι σημερινές μου σκέψεις για το θέμα χωρίζονται σε δύο ενότητες. Η πρώτη περιέχει την κατάσταση που επικρατεί τόσα χρόνια και δεύτερη αυτό το “μάννα εξ ουρανού” με βάση τις εξαγγελίες πρόγραμμα του “Προσωπικού βοηθού”.
Υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωπάκια όπως πάντα σε όλα τα επαγγέλματα.
Επαγγελματίες με υποτυπώδη εκπαίδευση – εμπειρία προσπαθούν να καλύψουν το κενό του κράτους που έχει την υποχρέωση, μέσω της κοινωνικής πολιτικής, να δίνει σε όλους τους πολίτες την ευκαιρία να αντιμετωπίζονται ισότιμα.
Είναι όλοι κατάλληλοι;
Όχι σίγουρα.
Αν ο φροντιστής – βοηθός είναι “Άνθρωπος” με λίγη προσπάθεια (από αυτούς και εμάς) υπάρχει ένα καλό επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας.
Αν ο φροντιστής – βοηθός είναι “ανθρωπάκι” που υπεραναδεικνύει τη “δουλειά” του και αντιμετωπίζει τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα υποτιμητικά, αυταρχικά, κακοποιητικά δημιουργώντας ανασφάλεια και εξάρτηση.
Ποιο είναι το κόστος και πως πληρώνονται;
Το κόστος, με βάση τη δική τους λογική, είναι υπέρογκο σε σχέση με τις προσφερόμενες υπηρεσίες σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων.
Έχουν ασφάλεια, πληρώνουν φόρους;
Η μισή αλήθεια είναι ότι δεν έχουν ασφάλεια γιατί συνήθως δεν θέλουν, παίρνοντας τη διαφορά στο χέρι. Αυτό όμως έχει μια παγίδα για εμάς όσο αφορά κάποιους από αυτούς. Είναι πάντα ένας λόγος «πίεσης» , για την παράταση συνεργασίας ή για αύξηση. Η παγίδα για αυτούς ότι σε περίπτωση ασθένειας δεν καλύπτονται ιατροφαρμακευτικά.Φυσικά δεν φορολογούνται για το συγκεκριμένο έσοδο τους. Η άλλη μισή αλήθεια είναι το κόστος ασφαλισμένου βοηθού είναι τεράστιο, που το εισόδημα μας δεν μπορεί να το αντέξει.
Ποιο είναι το επίπεδο επαγγελματισμού;
Σε αρκετές περιπτώσεις είναι χαμηλό. Στο τέλος της συνεργασίας δεν δίνουν ικανό χρόνο αντικατάστασης τους αφήνοντας μας στην τύχη μας για όσες ημέρες χρειαζόμαστε, δημιουργώντας μας ένα αίσθημα πίεσης ,με αποτέλεσμα να χαμηλώνουμε πολύ τον πήχη των αναγκών μας στην επιλογή του επόμενου βοηθού.
Προσωπικός Βοηθός
Το πρόγραμμά του “Προσωπικού Βοηθού” αργεί χαρακτηριστικά. Έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από την αίτηση που καταθέσαμε ως ωφελούμενοι του προγράμματος. Με ταχύτητα της πιο αργής χελώνας άρχισαν πριν ένα μήνα οι συνεντεύξεις από τις επιτροπές αξιολόγησης. Χιλιάδες (πολλές) αιτήσεις, ελάχιστα τα ραντεβού αξιολογήσεων, άγνωστος ο χρόνος αναμονής.
Μετά από τις τεράστιες ανακοινώσεις, τις τηλεοπτικές εκπομπές, ένα χρόνο τώρα τι;
Δημιουργική ασάφεια – Κοροϊδία.
Έκλεισα ραντεβού με την επιτροπή αξιολόγησης από τους πρώτους. Ακυρώθηκε από αυτούς εδώ και πάνω από ένα μήνα.
Θα σας ειδοποιήσουμε. Μετά τις 15 Φεβρουαρίου σχετικά με ηλεκτρονικό μήνυμα ή sms.
Πότε ακριβώς;
Γιατί μετά τις 15 Φεβρουαρίου είναι το Πάσχα, ο Αύγουστος και τα Χριστούγεννα επίσης.
Πραγματοποιήθηκε ραντεβού αξιολόγησης φίλου. Ένα βουνό ερωτήσεις με προκλητικές απαντήσεις που χρειάζεται να επιλέξεις. (π. χ. πόσο δυσκολεύεστε να πάτε στην τουαλέτα;
Α) λίγο
β) πολύ
γ) πάρα πολύ;
Αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαβάσουν απλά την απόφαση του ΚΕΠΑ που ισχύει;
Πότε θα ξεκινήσει ρε παιδιά αυτό;
Θα ειδοποιηθείτε σχετικά με ηλεκτρονικό μήνυμα ή sms.
Το ΘΑ είναι σε αόριστο χρόνο. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Αλήθεια είναι έτοιμο το υπουργείο για την έναρξη του προγράμματος;
Πόσες αξιολογήσεις κατ’ οίκον γίνονται κάθε ημέρα; Σύμφωνα με πληροφορίες για τις πρώτες 15 – 20 ημέρες δεν έγιναν ούτε 300 στο σύνολο.
Πόσες αιτήσεις αναπήρων υπάρχουν; Σύμφωνα με πληροφορίες δεκάδες χιλιάδες για πολύ λίγους ωφελούμενους.
Υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευμένοι βοηθοί; Ακούμε συνεχώς για ασάφειες στην απασχόληση τους και απροθυμία κάλυψης θέσεων.
Είναι έτοιμη η πλατφόρμα που θα γίνεται η επιλογή βοηθού; Δεν ξέρω αλλά δεν καταλαβαίνω τη λογική επιλογής τους από εμάς αφού δεν έχουμε αντίληψη επί του συγκεκριμένου.
Ποτέ θα γίνουν όλα αυτά; Άγνωστο λόγω συγκυριών και εκλογών «βεβαίως – βεβαίως».
Μήπως “βιάστηκε” η κυβέρνηση να επιδείξει εικονικό έργο; Γιατί;
ΕΚΛΟΓΕΣ
Επικοινωνιακό κόλπο;
Ναι (χωρίς μάλλον).
Ζζζζζζζζζζζζζζ!
Το γνωστό «βλαμμένο» κουνούπι.
Εις το επανιδείν
