Από τη ταινία Άθικτοι: ο μαύρος βοηθός να κρατάει το τσιγάρο στο στόμα του τετραπληγικού εργοδότη του

Τη νύχτα της 30ης Σεπτεμβρίου, στην Ελληνική Βουλή, ψηφίστηκε ένα εμβληματικό για την κοινωνική πολιτική της χώρας μας και το αναπηρικό κίνημα νομοσχέδιο. Ίσως το σημαντικότερο μετά τη θέσπιση των αναπηρικών επιδομάτων της δεκαετίας του 1980. Αναφέρομαι φυσικά στη θεσμοθέτηση του Προσωπικού Βοηθού για τα ανάπηρα άτομα. Η σπουδαιότητα του μπορεί να μην γίνεται αντιληπτή από την κοινωνία και ενδεχομένως ούτε τους ίδιους τους αναπήρους, γιατί είναι μια παροχή άγνωστη στη χώρα μας. Όμως δεν είναι ένα νέο επαναστατικό μέτρο, που εισάγεται στην χώρα μας.

Το δικαίωμα στην Προσωπική Βοήθεια είναι ο πυλώνας της Ανεξάρτητης Διαβίωσης, διεκδικήθηκε παγκοσμίως από το 1960 και σε πολλές χώρες της υφηλίου εφαρμόζεται επιτυχώς εδώ και χρόνια ιδίως μετά την κύρωση της Σύμβασης των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία του ΟΗΕ. Αντίστοιχη παροχή στη χώρα μας δεν υπήρχε όπως και καμία ενημέρωση σχετικά με την προσωπική βοήθεια. Ο ψηφισθείς πλέον νόμος δεν αναφέρεται μόνο στην πιλοτική εφαρμογή ενός συστήματος Προσωπικής Βοήθειας αλλά αναγνωρίζει επίσημα, για πρώτη φορά, το δικαίωμα αυτό, και ορίζει την καθολική εφαρμογή του και χρηματοδότηση του από τον κρατικό προϋπολογισμό, μετά την λήξη του πιλοτικού προγράμματος.

Έχουν φιλοξενηθεί και στο παρελθόν αναλυτικά άρθρα για το τι είναι ο Προσωπικός Βοηθός και είναι χρήσιμο οι άμεσα κι έμμεσα ενδιαφερόμενοι να τα ανατρέξουν σε αυτά. Με δυο λόγια θα πω πως αυτή την παροχή την δικαιούνται οι ανάπηροι που χρειάζονται την βοήθεια τρίτων προσώπων στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων που είναι απαραίτητες για τη διαβίωση τους, όπως το να μετακινηθούν, να φάνε, να φροντίσουν την υγιεινή τους. Επομένως η ανάγκη αυτή δεν ορίζεται μόνο από το είδος της βλάβης αλλά εξαρτάται από ένα πιο ευρύ σύνολο παραγόντων. Όλα αυτά τα πρακτικά ζητήματα υπάρχουν στο διαδίκτυο, για αυτό θα προτιμήσω να σταθώ στο πως φτάσαμε σε αυτή την μεγάλη κατάκτηση, και στην δική μου συνεισφορά.

Στην διάρκεια της εφηβείας μου ενημερώθηκα από το διαδίκτυο για το δικαίωμα στην Ανεξάρτητη Διαβίωση και πως αυτό γίνεται πράξη στο εξωτερικό. Έμαθα για ανθρώπους με βλάβη σαν τη δική μου, ή με νοητικές βλάβες που ζούσαν τις ζωές τους όπως ο κάθε άνθρωπος, που σχεδίαζαν την καθημερινότητα τους, την εργασία τους, την κοινωνική ζωή τους. Όλες αυτές οι απλές, αλλά ζωτικής σημασίας δραστηριότητες αλλά και οι πιο σημαντικές αποφάσεις ζωής δεν εξαρτιούνταν πλέον από τη διαθεσιμότητα και τις αντοχές των οικογενειών τους, όπως ισχύει για όλους μας στην Ελλάδα. Διαπίστωσα πως σε άλλα κράτη επιδοτούσαν τους αναπήρους ώστε να μπορούν να προσλαμβάνουν εργαζόμενους που θα τους υποστηρίζουν σε όλα αυτά, τους Προσωπικούς Βοηθούς. Αμέσως συνειδητοποίησα πως αυτό το τόσο απλό μέτρο έλλειπε από την Ελλάδα και πως η έλλειψη του αφαιρούσε από τους αναπήρους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης αλλά και την δυνατότητα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους.

Σύντομα άρχισα να συμμετέχω στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Ανεξάρτητη Διαβίωση (ENIL), να παρακολουθώ τα συνέδρια τους. Η ιδέα πως πρέπει και στην Ελλάδα να δημιουργηθούν παροχές που ευνοούν την Ανεξάρτητη Διαβίωση, με βασικότερη αυτή του Προσωπικού Βοηθού, έγινε προτεραιότητα μου. Συνειδητοποίησα πως δεν είναι ανέφικτος ο στόχος, η διεκδίκηση του Προσωπικού Βοηθού. Αυτό που χρειαζόταν ήταν διεκδίκηση. Τις ίδιες σκέψεις και εμπειρίες είχαν και λίγοι ακόμη νέοι ανάπηροι που ζουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και οι οποίοι με τη βοήθεια του διαδικτύου, γίναμε συνοδοιπόροι σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα. Σύντομα αυτό οδήγησε στην ίδρυση του i-living, του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας, του μοναδικού ως σήμερα οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης στην χώρα.

Ένας από τους βασικούς σκοπούς του i-living ήταν η θεσμοθέτηση του Προσωπικού Βοηθού, κάτι που πραγματοποιήθηκε σε λιγότερα από 7 χρόνια από την ίδρυση του. Μπορεί να ακούγονται πολλά αυτά τα χρόνια αλλά συγκριτικά με 20ετίες που πήρε σε αντίστοιχους ευρωπαϊκούς οργανισμούς μέχρι να τα καταφέρουν είναι χρόνος ρεκόρ. Η επίτευξη αυτού του στόχου έγινε πραγματικότητα γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αφουγκράστηκε την διεκδίκηση μας και την ενέταξε στο κυβερνητικό πρόγραμμα του κόμματος.

Αργότερα όταν η Νέα Δημοκρατία έγινε κυβέρνηση η πολιτική βούληση και στήριξη έγινε πράξη. Ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και η Δόμνα Μιχαηλίδου, η Υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Γιώργος Σταμάτης χωρίς καμία καθυστέρηση και με επιμονή προώθησαν τον αναγκαίο διάλογο που οδήγησε σε ένα νομοσχέδιο που καλύπτει τις βασικές απαιτήσεις της Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο, και στην συνέχεια ώστε να έχουμε στην πράξη μια πετυχημένη εφαρμογή του συστήματος Προσωπικής Βοήθειας, που θα δώσει σε κάθε ανάπηρο τη θέση που δικαιούται μέσα στην Κοινωνία.

Σχετικά με τον συντάκτη

Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας , Ψυχίατρος - Σεξολόγος

4 comments on “Προσωπικός Βοηθός, αυτός ο άγνωστος

  • Αντρέας λέει:

    Ο προσωπικός βοηθός συχνά θεωρείτε «κατώτερος» από αρκετούς και είναι υποτιμημένος. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να αλλάξει η νοοτροπία αυτή αλλά πιστεύω ότι σιγά σιγά θα μάθουμε να σεβόμαστε όλο τον κόσμο άσχετα με το επάγγελμα του και τον μισθό του.

    Απάντηση
  • Παναγιώτα Κατσαρέα λέει:

    Είναι πολύ θετική η νομοθετηση του θεσμού του προσωπικού βοηθού. Η παροχή, μετά την πιλοτική εφαρμογή θα πρέπει να δίδεται σε όλους τους ανάπηρους με ποσοστό 80%και άνω, χωρίς οικονομικά κριτήρια, καθώς είναι συνταγματικό δικαίωμα να ζει αυτόνομα ο ανάπηρος με ή χωρίς την φροντίδα από τους γονείς τουΣημερα είναι μονόδρομος η αναγκαστική συμβίωση με γονείς των ενηλίκων αναπήρων.Και αυτό εξαντλεί τους γονείς – φροντίστες σωματικά και ψυχικά και τους γεμίζει αγωνία τι θα απογίνουν τα “παιδιά” τους μετά το θάνατο των γονιών. Επομένως η παροχή δεν μπορεί να έχει οικονομικά κριτήρια. Σας παρακαλω αν συμφωνείτε προσπαθείτε στην κατεύθυνση αυτή.

    Απάντηση
  • Ευαγγελία λέει:

    Περιμένουμε να το δούμε να υλοποιείται και ειδικά στα άτομα με νοητική στέρηση που δεν μπορούν να κάνουν τίποτε μόνα τους!

    Απάντηση
  • […] Υποθέσεων με το οποίο υιοθετήθηκε και στην Ελλάδα ο θεσμός του Προσωπικού Βοηθού των ΑμεΑ, τα μέλη του i-living, οργανισμού που προωθεί την […]

    Απάντηση

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή