O Zeraw των Vegas στην πρώτη πολιτική συνέντευξη μετά το «ναι» στον Παύλο Γερουλάνο: Ο ρατσισμός που βίωσε, η ελληνική υπηκοότητα και η αγάπη για την Αθήνα
O Έμιας Τζάνι ή αν προτιμάτε ο Zeraw από το συγκρότημα Vegas-όπως έγινε γνωστός στους περισσότερους- κατεβαίνει στη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών με το ψηφοδέλτιο του υποψηφίου Δημάρχου Αθηναίων Παύλου Γερουλάνου.
Τον Zeraw είναι αλήθεια πως τον έχουμε δει σε εκπομπές να μιλά για την καριέρα του, για τη ζωή του, για τα παιδιά του αλλά για την πολιτική είναι η πρώτη φορά!
Τώρα, λοιπόν, με την ιδιότητα του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου μας μιλά για το πολιτικό του όραμα, μας εξηγεί γιατί είπε το «ναι», αλλά γυρίζουμε τον χρόνο πίσω στα Κάτω Πατήσια εκεί που μεγάλωσε και στον ρατσισμό που βίωσε όταν σε δουλειά του ανακοίνωσαν ότι «η εταιρεία δεν προσλαμβάνει μαύρους».
Η Πρόταση και το “Ναι”
«Δέχτηκα πρόταση από τον κ. Γερουλάνο και την ομάδα του και ανταποκρίθηκα με μεγάλη χαρά και χωρίς ενδοιασμούς. Αποτελεί τιμή για εμένα το ότι προσκλήθηκα να συμμετάσχω σε μια ομάδα λαμπρών ανθρώπων με περίσσια αγάπη και όνειρα για την πόλη μας, καθώς ταυτίζομαι απόλυτα με τις ιδέες τους για μια Αθήνα σύγχρονη με σεβασμό στο παρελθόν της που δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των πολιτών της χωρίς διακρίσεις. Μεγάλωσα στην Αθήνα κι ένα από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισα, όντας μετανάστης, ήταν η ένταξή μου και η αποδοχή στο κοινωνικό σύνολο. Γνωρίζοντας λοιπόν άμεσα τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει ένας νέος μετανάστης, μπορώ να συμβάλω ουσιαστικά στην αντιμετώπισή τους. Επίσης, θα ήθελα να βοηθήσω στην εύρεση λύσεων όσον αφορά το θέμα των άστεγων συμπολιτών μας που στα χρόνια της κρίσης αναδεικνύεται ως ένα μείζον θέμα της κοινωνίας μας ενώ θα ήθελα να ασχοληθώ με τις πολιτιστικές δράσεις καθώς βλέπω ότι δεν αγγίζουν όσο θα έπρεπε την νεολαία κι ένας δήμος οφείλει να είναι κοντά στην νεολαία. Υπάρχουν αρκετά βαρίδια στην τοπική αυτοδιοίκηση αυτή τη στιγμή αλλά πιστεύω ότι τα δυο πιο σημαντικά είναι η γραφειοκρατία και η αργή ανταπόκριση των υπηρεσιών του Δήμου στα τυχόν ζητήματα κάθε γειτονιάς. Αυτά σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αποτελούν σημαντικό εμπόδιο για τη δημιουργικότητα, την καλλιτεχνική έκφραση, την επιχειρηματική δράση και τη λύση πολλών προβλημάτων της καθημερινότητας».
Η ενασχόλησή του με τα κοινά για πολλούς αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη, ωστόσο όπως φαίνεται για τους δικούς του ανθρώπους ήταν μάλλον κάτι αναμενόμενο. «Όταν ανακοίνωσα στους δικούς μου την απόφασή μου να πολιτευτώ, δεν ξαφνιάστηκαν διότι ξέρουν πολύ καλά πως είμαι ένας άνθρωπος που έχει κοινωνικές ευαισθησίες και ανησυχίες.
Επίσης όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα θα ‘’σπάσω’’ το κεφάλι μου για να το λύσω. Κάτι το οποίο παρατηρούμε όλοι είναι ότι η πόλη μας, οι γειτονιές μας δείχνουν μια εικόνα εγκατάλειψης. Μια εικόνα που δεν ταιριάζει σε μια τόσο πολιτισμικά πλούσια πόλη σαν την Αθήνα μας. Αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα στο οποίο θα ήθελα πολύ να βοηθήσω να λυθεί. Είναι η πρώτη μου φορά που ασχολούμαι ενεργά με την πολιτική. Πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε αυτή η προοπτική γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι είναι υποχρέωση όλων μας να ασχολούμαστε με τα κοινά και οφείλουμε να συμβάλλουμε ο καθένας μας ξεχωριστά με τον τρόπο του στην βελτίωση του τρόπου ζωής του τόπου μας».
Παιδικά Χρόνια στα Κάτω Πατήσια
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω στα παιδικά του χρόνια, ο Zeraw μεγαλώνει στο κέντρο της Αθήνας με την μητέρα του, μια γυναίκα από την Αφρική, να δίνει τον καλύτερό της εαυτό για να μεγαλώσει με αξίες, ήθος και αξιοπρέπεια τα παιδιά της. «Μεγάλωσα στα Κάτω Πατήσια, μια πάρα πολύ ζεστή γειτονιά, η οποία με αγκάλιασε κυριολεκτικά και δεν με έκανε να νιώσω ποτέ διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά. Όταν κοιτάζω πίσω βλέπω μόνο ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις οι οποίες με γεμίζουν με αγάπη για τη γειτονιά και τους φίλους μου μέχρι σήμερα. Ωστόσο πρέπει να σου πω ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο για την μητέρα μου να μεγαλώσει δυο παιδιά μόνη της, μια γυναίκα από την Αφρική, σε μια Αθήνα που μόλις γνώριζε την διαφορετικότητα. Παρόλα αυτά έδωσε τις μάχες της και ένα πράγμα που δεν ξεχνάει και πάντα μας τονίζει είναι ότι σ’ αυτές τις μάχες είχε στο πλευρό της πολλούς φίλους αρκετοί από τους οποίους και γείτονες. Αυτός είναι και ο λόγος που αγαπάμε την Ελλάδα και αποκαλούμε την Αθήνα σπίτι μας».
Πηγή: TheCaller.gr
