Ο 40χρονος μιλά στα Μικροπράγματα της LIFO, καθώς ανακαλύπτουμε τη συγκλονιστική ιστορία του και μαθαίνουμε για το τι συμβαίνει τώρα
Γράφει η Σταματίνα Σταματάκου
«Έχω ορκιστεί στον τάφο του πατέρα μου, αν μπορώ να βοηθήσω, αυτά που έζησα να μην ξανασυμβούν σε κανέναν άλλον. Και δεν θα λυγίσω». – Θύμιος Μπουγάς
Γεννήθηκε πριν 40 χρόνια στο Καλλιάνι Αρκαδίας. Ήταν μία φτωχή οικογένεια με 13 αδέρφια. Ορφάνεψε νωρίς από πατέρα και τα αδέρφια διασκορπίστηκαν εντός και εκτός Ελλάδος. Έγινε χειριστής μηχανημάτων και πάλευε να επιβιώσει καθημερινά με περισσή αξιοπρέπεια.
Μέχρι που έπαθε ένα φρικτό ατύχημα. Πέρασε μήνες στα νοσοκομεία, πονούσε πολύ, τόσα χρόνια συνεχίζει να πονάει. Δίπλα του δε στάθηκε σχεδόν κανείς, απέναντι του πολλοί.
Τον γνωρίσαμε όλοι όταν κυκλοφόρησε πανελληνίως μία δήθεν είδηση με κάποιον που κυκλοφορεί με τσεκούρι στον Πύργο Ηλείας και μοιάζει με τέρας.
Κι όντως, υπήρχε τέρας, για την ακρίβεια τέρατα, κάτι πλουσιόπαιδα που σπάνε πλάκα τρομοκρατώντας ανθρώπους που φαίνονται πιο αδύναμοι από αυτούς, που πετάνε κροτίδες, που τραμπουκίζουν, που βρίσκουν ευχαρίστηση στον πόνο του άλλου. Το πιο τρομακτικό και επικίνδυνο είδος. Άνθρωποι που ζουν εις βάρος των άλλων δίχως καμία αξιοπρέπεια.
Ο Θύμιος Μπούγας είναι ένας άνθρωπος που βρέθηκε στο περιθώριο μόνο και μόνο γιατί είναι θύμα ενός φρικτού δυστυχήματος, αλλά μεγαλύτερο θύμα της ανικανότητας της πολιτείας να τον βοηθήσει και να τον προστατεύσει.
Ο Θύμιος που τόσο βασανίστηκε εν γνώση πολλών και με την ανοχή ακόμη περισσότερων μιλά στα Μικροπράγματα της LiFO, όπως και η Νατάσα Μποζίνη, ιδρυτικό μέλος του Forum “Στο Επίκεντρο ο Άνθρωπος” Σεναριογράφος-Δημοσιογράφος, που στέκεται δίπλα του από την πρώτη στιγμή, είναι εκείνη που δήλωση την εξαφάνισή του στο Silver Alert και δίνει μάχη για να έχει ένα καλύτερο αύριο.
Όταν μιλήσαμε με τον Θύμιο μέσω της συναδέλφου δημοσιογράφου Κικής Κολοβερού στον Πύργο από τα πρώτα του λόγια ευχαρίστησε τους ανθρώπους που τον στηρίζουν και τους ζητά αν μπορούν και όσο μπορούν να βοηθήσουν και άλλους ανθρώπους σαν κι εκείνον. Έχει περάσει τόσα, έχει ζήσει μια ζωή μέσα στις στερήσεις και την οδύνη κι εκείνος σκέφτηκε πρώτα τους άλλους που έχουν ανάγκη. Εν αντιθέσει με την πολιτεία που ακόμη και σήμερα δεν έχει αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί και εναπόκειται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, που ευτυχώς δεν θα αφήσει αυτή την φορά τον Θύμιο αβοήθητο.
Πώς φτάσαμε ως εδώ, και τι γίνεται τώρα;
“Η πολιτεία δεν κάλυπτε τις εγχειρήσεις της αποκατάστασης, πήρε ένα επίδομα 300 € το μήνα που κι αυτό όμως κόπηκε το 2015 γιατί έπρεπε να ξαναγίνει η αίτηση, αλλά για να ξαναγίνει αίτηση έπρεπε να ξέρει ο Θύμιος ότι πρέπει να ξανακάνει αίτηση. Μιλάμε για έναν άνθρωπο χωρίς κινητό, χωρίς τηλεόραση. Μέχρι το 2015 νοίκιαζε ένα σπιτάκι έχοντας βοήθεια από το επίδομα. Στη συνέχεια όμως δεν μπορούσε πια να το κρατήσει. Άρχισε να κοιμάται όπου έβρισκε, ακόμη και σε εγκαταλελειμμένα σπίτια με τα στρωσίδια του. Για να επιβιώσει έψαχνε μέταλλα, καλώδια αλλά και φαγητό σε κάδους. Έπαιρνε φαγητό και από κάποιους γείτονες ή συγγενείς του”, αναφέρει χαρακτηριστικά η Νατάσα Μποζίνη στα Μικροπράγματα της LiFO.
Εκτός από την παραμόρφωση στον πρόσωπο και την τραχειοστομία, ο Θύμιος απεδείχθη πως είχε απώλεια της ακοής του άνω του 75% με αποτέλεσμα η επικοινωνία μαζί του να είναι ακόμη πιο δυσχερής, η αλληλεπίδρασή του ήταν περιορισμένη.
Η Νατάσα Μποζίνη μας εξηγεί πώς ξεκίνησε η δική της ενασχόληση με την υπόθεση του Θύμιου:
“Προέκυψε όταν είδα μια είδηση στο Twitter. Νομίζω πως έλεγε “άνθρωπος με αλυσοπρίονο τρομοκρατεί τον Πύργο Ηλείας”. Τότε συγκέντρωνα στοιχεία για μια μελέτη για τα fake news από τον δέκατο πέμπτο αιώνα μέχρι σήμερα και μου φάνηκε fake news αλλά υπέθεσα αρχικά ότι κάποιοι αλληλοφωτογραφήθηκαν και ανέβασαν τον βίντεο στο Instagram.
Εμείς είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, μεγάλη ομάδα ανθρώπων με διαφορετικές επαγγελματικές ιδιότητες και γνώσεις που έχουμε συγκροτήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια το Forum “Στο Επίκεντρο ο Άνθρωπος” και κάνουμε ειδικευμένες εκδηλώσεις για ανθρώπινα δικαιώματα, προσβασιμότητα, τεχνολογία. Πάντα γύρω από τις ευάλωτες ομάδες, στην παιδεία, την ψυχαγωγία, την ενημέρωση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μας έχουν καλέσει τρεις φορές στην Πελοπόννησο. Έχουμε δημιουργήσει εκεί φίλους εθελοντές και συνεργάτες πλέον που συνομιλούμε καθημερινά. Εκείνοι μας ενημέρωσαν ότι για το περιστατικό, ότι είναι ένας άνθρωπος με πολλαπλές αναπηρίες που βρίσκεται στο στόχαστρο.
Έτσι προσπάθησα λοιπόν να επικοινωνήσω με την αστυνομία για να με φέρουν σε επαφή με τους φίλους γιατρούς, τους ζήτησαν να τον φέρουν σε επαφή με εμάς εφόσον και ο ίδιος ήθελε, μακριά από κάμερες και μέσα ενημέρωσης και να τον βοηθήσουμε. Όμως όσο περνούσαν οι μέρες δεν υπήρχε στίγμα του, κανένας δεν με έφερνε σε επαφή. Δεν μπόρεσα να βρω απολύτως τίποτα. Όταν πια έμαθα για τα περιστατικά του μπούλινγκ, τις κροτίδες που πετούσαν στο παλιό του σπίτι και την ιστορία του ανησύχησα και απευθύνθηκα στην αστυνομία.
Στην αστυνομία μού είπαν όταν έκανα τη δήλωση εξαφάνισης ότι δεν έχει ταυτότητα, άρα ήδη ήξερα ότι δεν μπορεί να ταξιδέψει όπου ζητείται ταυτότητα για να μετακινηθεί, ότι δεν έχει χρήματα και ότι δεν βγαίνει πλέον και να ψάξει για να ζήσει γιατί κανείς δεν μας έλεγε αν τον έχει δει κάπου. Έτσι απευθύνθηκα στο Silver Alert ρωτώντας ποια είναι η διαδικασία δήλωσης της εξαφάνισής του. Πήγα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου δίνοντας ό,τι πληροφορίες είχα στη διάθεσή μου, ακόμη και το ύψος του ή το βάρος του κατά προσέγγιση.
Στις 11 Μάϊου κινητοποιήθηκε το Silver Alert και από εκείνη την ημέρα μέχρι και τώρα ενώ ξεκινήσαμε 2-3 άνθρωποι με τη βοήθεια των κοινωνικών δικτύων η ιστορία του Θύμιου έγινε πολύ γνωστή, δημιουργήθηκαν ομάδες κατά του μπούλινγκ. Αυτό σημαίνει ότι και ο ίδιος εκεί που νόμιζε ότι είναι μόνος του άρχισε να καταλαβαίνει ότι όχι απλώς δεν είναι μόνος του, αλλά παίρνει και κουράγιο από όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να τον συναντήσουν. Στις 10 μέρες που είχε έρθει κοντά μας εδώ στην Αθήνα συναντήθηκε όχι μόνο με τους εθελοντές τους δικούς μας, αλλά και με χρήστες των κοινωνικών δικτύων που και εμείς τους είδαμε για πρώτη φορά, αλλά επί 2 μήνες ήταν κοντά του”.
Όσον αφορά τις νομικές ενέργειες που έχουν γίνει για τους τραμπούκους που τον εκφόβιζαν στον Πύργο και κυκλοφορούν μέχρι σήμερα ανενόχλητοι, η κ. Μποζίνη μας γνωστοποιεί ότι έχει ήδη σχηματιστεί δικογραφία ενώ ο ίδιος ο Θύμιος έχει υποβάλει μήνυση από όταν βρέθηκε με όσα στοιχεία μπορούσε να εισφέρει στην υπόθεση στην κατάσταση που ήταν. Πλέον έχει ως νομικό του σύμβουλο τον κ. Νίκο Αλεξανδρή, που έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως σε άτομα με αναπηρία που έχουν υποστεί κακοποιήσεις, στην Αθήνα και τον Τάσο Μπακόπουλο στην Αμαλίαδα.
«Σεβάστηκα πάρα πολύ και εγώ και όλοι οι φίλοι αυτά που μας περιέγραψε και την αγωνία του να μην ξανασυμβεί σε κανέναν άλλον. Και εμείς να μην ήμασταν κοντά του αυτός είχε ήδη ζητήσει από τις αστυνομικές αρχές να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι άνθρωποι που θεωρούν αστείο και διασκέδαση. Να τρομοκρατούν ευάλωτους ανθρώπους. Χωρίς να μας γνωρίζει χωρίς να ακούει καλά. Χωρίς να μπορεί να περιγράψει τα πάντα αναλυτικά. Και όμως μου είπε κατά λέξη: “Έχω ορκιστεί στον τάφο του πατέρα μου, αν μπορώ να βοηθήσω, αυτά που έζησα να μην ξανασυμβούν σε κανέναν άλλον. Και δεν θα λυγίσω”. Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος που έχει περάσει τόσο δύσκολα στη ζωή του με τόσο πόνο, τόση απόρριψη μπορεί. μπορούμε και εμείς οι υπόλοιποι από τον καναπέ μας και από το σαλόνι μας και να τον στηρίξουμε. Και να στηρίξουμε την κοινωνία που θέλει να καταγγείλει αυτό», δηλώνει στη LiFO η κ. Μποζίνη.
Η βοήθεια του Δήμου, που ήρθε φυσικά μετά τη μεγάλη διάσταση που πήρε το θέμα, είναι ένα κονδύλι της τάξεως των 3.000 ευρώ που έχουν ήδη καταβληθεί τα 1.500 ευρώ και αναμένονται τα υπόλοιπα τον Σεπτέμβριο. Ο Θύμιος έχει όμως πολλά έξοδα και δεν μπορεί να εργαστεί μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία του.
Σχετικά με την κατάσταση της υγείας του, το Δελτίο Τύπου του Επιστημονικού Forum “Στο Επίκεντρο ο Άνθρωπος” αναφέρει:
«Ο Θύμιος έβαλε ακουστικό πριν λίγες ημέρες. Στην πραγματικότητα η επικοινωνία μαζί του αποκαταστάθηκε μόλις έβαλε το ακουστικό του. Οπότε αποκατάσταση επικοινωνίας έγινε μόλις πρόσφατα. Ειδικότερα για την αποκατάσταση της μετατραυματικής του βλάβης στο πρόσωπο, προσφέρθηκαν οι έμπειροι γιατροί της Γναθοπροσωπικής Κλινικής του ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου κ.κ Νικόλαος Λεφαντζής και Ιωάννης Παπαδιόχος και η επίσης ειδικευμένη επιστημονική ομάδα. […] Το Ευγενίδειο Θεραπευτήριο θα είναι δίπλα στον Θύμιο όπως και το Mediterraneo Hospital που προσφέρθηκαν να αναλάβουν όλες τις εξειδικευμένες διαγνωστικές εξετάσεις που θα χρειαστούν οι θεράποντες ιατροί του.»
Όπως μας αναφέρει η κ. Μποζίνη:
«Εμείς με τους πολίτες συγκεντρώνουμε μικρά μικρά ποσά, γιατί πλέον έχει ο ίδιος έναν δικό του λογαριασμό και του καλύπτουμε τις μετακινήσεις, τη διαμονή του στην Αθήνα κι ό,τι άλλο χρειάζεται και όσα έξοδα προκύπτουν. Αγοράσαμε κι έναν υπολογιστή που τώρα θα παραλάβει από μεθαύριο.
Τώρα προσπαθούμε να πάρει το επίδομα της αναπηρίας μετά από κάποιους μήνες και μαζί με το ΚΕΑ. Να μπορέσει να συντηρηθεί όσο θα γίνονται οι θεραπείες του και μέχρι να μπορέσει να βρει και μια εργασία να τελειώσει δηλαδή το θεραπευτικό του, να τον στηρίξουμε όλοι αυτή την περίοδο και ψυχολογικά και με τη φιλία μας και οικονομικά, όσο μπορούμε με τις μικρές δυνάμεις που έχουμε, Μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του και να εργαστεί.
Ήδη έχουν επικοινωνήσει μαζί μας άνθρωποι που θέλουν να του δώσουν εργασία, ευχάριστη εργασία. Τώρα περνάμε αυτό το δύσκολο στάδιο αυτών των πρώτων μηνών. Είναι σοκ για εκείνον που ζούσε κρυμμένος, έβλεπε 1-2 ανθρώπους και ξαφνικά συναντάει ανθρώπους πού τον ξέρουνε, του μιλάνε, του ζητάνε ακόμη και να φωτογραφηθούν μαζί του. Ήταν καταπληκτικές σκηνές στα ταξί όταν έκανε τις εξετάσεις του και μέσα στα κέντρα και στα νοσοκομεία. Κυρίες, τον χτυπούσαν στην πλάτη και του λέγανε “μπράβο Θύμιο καλώς ήρθες, καλή θεραπεία”».
Για τον χαρακτήρα του μας λέει ενδεικτικά στη LiFO η κ. Μποζίνη:
«Ο Θύμιος είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, ένας ευαίσθητος χαρακτήρας, γλυκός και πράος και με πολύ χιούμορ. Ενδεικτικά θα σου πω ότι όταν ήρθε σπίτι κάναμε ένα μικρό πάρτι με τους εθελοντές. Μαζί ήταν και τα μικρά αδέσποτα κακοποιημένα ζωάκια που έχω. Αμέσως συνδέθηκαν αμέσως μαζί του, ιδίως το πιο κακοποιημένο. Ο Θύμιος έχει μια τρυφερότητα, η οποία φαίνεται και από το πόσο νοιαζότανε για το πώς θα καθίσει κάποιος φίλος μας στο τραπέζι. Αν του λείπει κάτι, είχε την τάση να μας φροντίσει όλους και ειδικά εμένα που ετοίμαζα τα σερβίτσια. Αντιλαμβάνεται αμέσως αν χρειάζεται κάποιος κάτι και είναι πάντα εκεί για να βοηθήσει. Αυτό το είδα στις μέρες που περάσαμε μαζί. Το χιούμορ του είναι πράγματι ανεξάντλητο και σιγά σιγά ξεθαρρεύει και όσο ξεθαρρεύει βγαίνει και αυτός ο χαρακτήρας και έτσι όπως μαθαίνω και από τα αδέρφια του πάντοτε είχε αυτό το χαρακτήρα τον ευχάριστο.
Η ευαισθησία του δεν περιορίζεται στους ανθρώπους, ίσως και τα πολλά χρόνια μοναξιάς τον είχαν συνδέσει με τη φύση. Στην Κρήτη, όταν είχε πάει στην αδερφή του. ένα αετόπουλο είχε πέσει από κάπου. Το πήρε, το φρόντισε, το τάισε, το βοήθησε να ζήσει. Συνδέεται αμέσως με τα κακοποιημένα ζώα. Τον είδα, πώς είναι με δικό μου κακοποιημένο ζωάκι, το βρήκα και το έσωζα μήνες και έχει και αυτό τη δική του αναπηρία. Αυτόματα ήταν το πρώτο πλάσμα μέσα στο σπίτι με το οποίο συνδέθηκε με μια τρυφερότητα.»
«Σίγουρα εκείνες οι νύχτες και όσα πέρασε δεν ξεχνιούνται ούτε προσπερνούνται εύκολα, κι όταν μιλάει γι’ αυτά είναι έτοιμος να σπάσει. δεν έχουν ξεχαστεί. Μου έδειχνε με το κινητό να βλέπω τα σκαλάκια, το επαρχείο, την περιοχή που γινόντουσαν οι επιθέσεις. Ήταν η στιγμή που είχε σπάσει δηλαδή εκεί. Ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Εμείς που δεν έχουμε όλα αυτά τα προβλήματα, ούτε αυτή τη μοναξιά, ούτε είμαστε κρυμμένοι στα σκοτάδια εάν μας συμβεί κάτι πολύ ηπιότερο δεν ξέρουμε τι φοβίες μπορεί να αναπτύξουμε. Δεν είναι εύκολο να ξυπνήσεις το πρωί και να πεις πέρασε.
Εκτιμώ ότι το δουλεύει μέσα του, έχει πλέον και εξαίρετους γιατρούς και φίλους, ψυχολόγους. Δεν του αρέσει και πάρα πολύ η έκθεση στα μέσα ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι σιγά σιγά, βηματάκι βηματάκι εκτιμώ ότι αυτή η ιστορία ίσως να είναι μια αφετηρία για να σταματήσει επιτέλους αυτή η κακοποίηση ανθρώπων, γιατί μέσα από τη δική του ιστορία έχει γεμίσει και το ινμποξ μου και το ιμέιλ μου με περιστατικά που μου περιγράφουν κακοποιήσεις εις βάρος διάφορων ηλικιακών ομάδων. Π.χ. στα παιδιά δυστυχώς η νοοτροπία είναι ότι παιδιά είναι, μάλωσαν. Να αναφέρουν τα περιστατικά στην αστυνομία και να μην γίνεται τίποτα. Κάπως έτσι καταλήγουμε σε γυναικοκτονίες, σε κακοποιήσεις ανθρώπων. Ενδεχομένως και αυτός ο άνθρωπος να μην ήταν σήμερα κοντά μας αν δεν άντεχε ψυχολογικά αυτά που του συνέβησαν. Άντεξε γιατί είναι μαχητής.»
«Επικοινώνησε μαζί μας ο κ. Παρασκευάς Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του Μουσείου Μίκη Θεοδωράκη, που τυγχάνει να γνωρίζει την οικογένεια του Θύμιου γιατί είναι συμπατριώτες. Στην μεγάλη εκδήλωση που θα γίνει στις 2 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα για τη μνήμη του συνθέτη, θα υπάρχουν 96 σημαίες σύμβολα της ζωής του Μίκη Θεοδωράκη, τα οποία θα κρατούν εθελοντές και φορείς και θα δίνουν ένα μήνυμα. Ζητήθηκε λοιπόν και από εμάς, η ιστορία του Θύμιου να είναι το δικό μας μήνυμα σε μία από τις 96 αυτές σημαίες, όσα και τα χρόνια του συνθέτη. Αυτό το μικρό καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα γίνει στον δρόμο. Στην εκδήλωση, εθελοντές από όλους τους φορείς, θα συγκεντρωθούν στην Ακρόπολη, θα την περικυκλώσουν και μετά θα διασχίσουν τους δρόμους της πόλης για να καταλήξουν στο Ηρώδειο και σε αυτή τη διαδρομή διάφοροι καλλιτέχνες και ηθοποιοί θα λένε κάτι για το Μίκη. Η δική μας ομάδα θα έχει τα μπλουζάκια κατά του μπούλινγκ που ετοιμάζουμε και μια αφισούλα. Θα έχουμε ένα μικρό καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Πωλητές και καλλιτέχνες μαζί με τον Θύμιο για να δώσουμε στοπ στο μπούλινγκ. Θα ακολουθήσουν και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα που ακόμα τα οργανώνουμε.
Για αυτό πιστεύω ότι το μήνυμά μας ”Πολίτες και καλλιτέχνες με τον Θύμιο κατά του μπούλινγκ” είναι αυτό που πραγματικά εκπροσωπεί τους 3 μήνες που συμπληρώσαμε χθες από αυτήν την υπόθεση κακοποίησης του ευάλωτου ανθρώπου στον Πύργο Ηλείας.»
*Αν κάποιος θέλει να βοηθήσει τον Θύμιο μπορεί να καταθέσει οποιοδήποτε ποσό στον κάτωθι λογαριασμό. Του χρωστάει η ζωή να ζήσει όπως του αξίζει, του το χρωστάμε όλοι:
Eurobank: Ευθύμιος Μπουγάς
IBAN: GR4702602660000530201277362
ΥΓ: Ευχαριστούμε θερμά τη δημοσιογράφο Κική Κολοβερού από τον Πύργο Ηλείας για την καθοριστική βοήθειά της στο ρεπορτάζ.
Πηγή: Μικροπράγματα – Lifo
