Ο «σουλτάνος» και τα παιγνίδια του

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εξ ανατολών γείτονάς μας, είναι το «κακό παιδί» της ευρύτερης περιοχής. Ο πρόεδρος Ερτογάν αφού καθάρισε την πλευρά των αντιπάλων του, κλείνοντας στη φυλακή τους αντιφρονούντες, άρχισε να κουνάει την μπαγκέτα του, ενώ οι φίλα προσκείμενοι σ’ αυτόν εκτελούν τις οδηγίες που δίδει με θρησκευτική ευλάβεια. Παίρνει μέτρα και προβαίνει σε παράνομες και παράλογες δραστηριότητες, καταπατώντας ανερυθρίαστα το διεθνές δίκαιο και τους κανόνες καλής γειτονίας. Αφού έχτισε το τεράστιο και πολυτελές παλάτι του, άρχισε σιγά σιγά να αποκαλύπτει τις προθέσεις του.

Πρόκειται για μια αμφιλεγόμενη δυναμική προσωπικότητα με κύρια χαρακτηριστικά: την βαθιά πίστη του στη μουσουλμανική θρησκεία και τον ισλαμισμό που τον οδηγεί στη μισαλλοδοξία, τον υπέρμετρο εγωισμό, την αχαλίνωτη φιλοδοξία, το πείσμα, την επιμονή στην επίτευξη των σκοπών του και δεν διστάζει να χρησιμοποιεί βάρβαρα, παράνομα και ανήθικα μέσα για να επιτύχει τους στόχους του.

Τα σχέδιά του

Ο Ερτογάν, καθώς είναι σκληρός ισλαμιστής και υπερβολικά φιλόδοξος, φαίνεται να έχει εκπονήσει ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, επικίνδυνο για την ευρύτερη περιοχή και ίσως την παγκόσμια κοινότητα, με κύριους στόχους:

α. Να απαλείψει από το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας κάθε τι που θυμίζει κοσμικό κράτος και κυρίως τη μνήμη του Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος για ένα μεγάλο ποσοστό Τούρκων εξακολουθεί να θεωρείται, εθνικό σύμβολο.

β. Να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και αμέσως μετά να ανακηρύξει τον εαυτό του σουλτάνου και αρχηγό των απανταχού μουσουλμάνων. Αυτό, πιστεύω, εννοεί όταν μιλάει για «τα σύνορα της καρδιάς του».

γ. Να έχει μερίδιο από τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίο.

Προϋποθέσεις επίτευξης των στόχων

Για να πετύχει τους στόχους του φρόντισε, ώστε:

• Να δημιουργήσει γύρω του μια στρατιά αφοσιωμένων οπαδών, οι οποίοι θα λειτουργούν ως πιόνια, έτοιμοι να θυσιαστούν για χάρη του, αν χρειαστεί.

• Να δημιουργήσει στην παγκόσμια κοινότητα την εντύπωση, ότι η Τουρκία είναι  μια μεγάλη δύναμη και ο ίδιος ένας μεγάλος ηγέτης, που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, καταπατώντας το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συνθήκες και τη λογική, χωρίς αναστολές.

Το πρώτο επιτεύχθηκε με το αμφιλεγόμενο πρόσφατο πραξικόπημα (2016) –πολλοί λένε ότι επρόκειτο για φιάσκο. Ότι το προκάλεσε ο ίδιος για να κλείσει στη φυλακή τους αντιφρονούντες.

Τρεις μέρες μετά την οριστική αποτυχία του 20.000 στρατιωτικοί, αστυνομικοί και δικαστικοί υπάλληλοι είχαν συλληφθεί. Άλλοι από αυτούς αποτάχτηκαν και άλλοι φυλακίστηκαν.

Για το δεύτερο –την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας– χρησιμοποιεί τη μέθοδο των προκατόχων του, δηλαδή βήμα βήμα επίτευξη του στόχου, αρχίζοντας τις επεκτατικές του βλέψεις από τις γειτονικές χώρες: την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Συρία. Είναι αξιοσημείωτο, ότι η στρατηγική που χρησιμοποιεί είναι συνέχεια της στρατηγικής των προκατόχων του.

Τα γεγονότα

Στην Ελλάδα, συνεχίζοντας τη διπλωματική τακτική των προκατόχων του δεν δίστασε να κηρύξει τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και να μας δημιουργεί καθημερινά προβλήματα:

Υπερπτήσεις μαχητικών αεροπλάνων πάνων από τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και παραβιάσεις του FIR Αθηνών και των θαλάσσιων συνόρων μας. Το 2016 αμφισβήτησε ευθέως τη Συνθήκη της Λωζάννης και έθεσε θέμα αναθεώρησης των θαλάσσιων συνόρων μας στο Αιγαίο. Τις τελευταίες μέρες υπόγραψε το περίπτυστο μνημόνιο με τη Λιβύη για τάχα Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μεταξύ τους, καταπατώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Ευτυχώς, καμιά χώρα δεν το αναγνωρίζει και χαρακτηρίζεται από όλους παράνομο και παρανοϊκό, δεδομένου ότι δεν παράγει κανένα νομικό αποτέλεσμα. Αποκορύφωμα, η πρόσφατη επιχείρηση παραβίασης των συνόρων και καταπάτησης της εδαφικής μας κυριαρχίας στον Έβρο, όπου μετακίνησε 15.000 μετανάστες, χρησιμοποιώντας τους ως εργαλείο και εξαπατώντας τους με ψευδείς ειδήσεις και προπαγάνδα, ότι τάχα τα σύνορα άνοιξαν και μπορούν να πάνε στην Ευρώπη.

Δεν δίστασε μάλιστα να μεταφέρει στον Έβρο 1000 κομάντος – τζιχαντιστές, με σκοπό να καταστρέψει τον φράχτη και να εισβάλει στο Ελληνικό έδαφος. Ευτυχώς, η Κυβέρνηση δεν αιφνιδιάστηκε. Με την υποστήριξη όλων των πολιτικών δυνάμεων απέκρουσε με επιτυχία την επιχείρηση αυτή. Αυτό είχε, βέβαια, και την καλή του πλευρά: Βοήθησε, ώστε επιτέλους να ξυπνήσει η Ευρώπη, να καταλάβει τα σχέδια και τις προθέσεις του Ερτογάν και να πάρει ανοιχτά θέση υπέρ της χώρας μας.

Στη Συρία, με το πρόσχημα ότι θέλει να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας για τη χώρα του, εισέβαλε, με τις ευλογίες του Τράμπ και του Πούτιν και κατέλαβε μια ζώνη Συριακού εδάφους πλάτους 30 χιλιομέτρων, ισοπεδώνοντας πόλεις και χωριά, καταστρέφοντας νοικοκυριά και υποδομές και σκοτώνοντας αδιακρίτως άμαχους, γυναίκες και παιδιά, με τη βοήθεια τζιχαντιστών. Έτσι κατέστρεψε το όνειρο των Κούρδων να φτιάξουν το κράτος τους, ενώ όσοι Σύριοι γλίτωσαν από τις βόμβες και τη βαρβαρότητα των τούρκων στρατιωτών ακολούθησαν το δρόμο της προσφυγιάς. Και όταν ένιωσε την πίκρα και την ντροπή της ήττας και κυρίως τον κίνδυνο αντίδρασης του τουρκικού λαού, καθώς υποδεχόταν τα φέρετρα με τους τούρκους στρατιώτες, μέσα σ’ αυτά, προσέφυγε στον Πούτιν και τον παρακάλεσε γονατιστός να επέμβει και να σταματήσει τις εχθροπραξίες.

Στην Κύπρο, ακολούθησε, επίσης, τα παράδειγμα των προκατόχων του, οι οποίοι το 1973, με το πρόσχημα ότι ήταν εγγυήτρια δύναμη, εισέβαλαν και κατέλαβαν το 1/3 των εδαφών της, έσφαξαν και εξαφάνισαν μερικές χιλιάδες Κύπριους – για μερικούς από αυτούς δεν ξέρουμε ακόμη ποια ήταν η μοίρα τους– και ανακήρυξαν το ψευδοκράτος του Ντενκτάς. Στις μέρες μας, ο Ερτογάν, εντελώς αυθαίρετα και παράνομα, εισέβαλε στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου με το ερευνητικό σκάφος Orus Reis και διενεργεί έρευνες.

Η στάση των ισχυρών

Βέβαια, για όλα αυτά υπεύθυνος δεν είναι μόνο ο Ερτογάν. Συνυπεύθυνοι είναι και οι Ευρωπαίοι φίλοι και εταίροι μας, αλλά και άλλοι που παριστάνουν τους φίλους μας. Ο Ερτογάν μπορεί να είναι τρελός. Οι γνωστικοί φίλοι και εταίροι μας τι κάνουν;

Η Μέρκελ, ενώ γνωρίζει τις προθέσεις του Ερτογάν για την Ευρώπη και ιδιαίτερα για την Ελλάδα, δεν διστάζει να πάει στην Άγκυρα, να ανταλλάσσει φιλιά και φιλοφρονήσεις μαζί του, αλλά για την Ελλάδα κουβέντα! Δεν ξέρει η Μέρκελ ότι η Ελλάδα υποφέρει από τις καθημερινές προκλήσεις και παραβιάσεις του FIR Αθηνών και των θαλάσσιων συνόρων μας; Αγνοεί την εκφρασμένη επιθυμία του Ερτογάν για το μοίρασμα του Αιγαίου και την επιμονή του να αποκαλεί τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης τουρκική; Ή μήπως δεν θέλει να τον δυσαρεστήσει, γιατί αφενός ένα μεγάλο ποσοστό του Γερμανικού πληθυσμού είναι τούρκοι και αφετέρου η Τουρκία είναι μια μεγάλη αγορά και τη χρειάζεται για να πουλά τα προϊόντα της;

Έπρεπε να απειληθεί ευθέως η Ευρώπη και να δεχτεί απρεπείς εκβιασμούς από τον Ερτογάν για να ξυπνήσει και να ενεργοποιήσει στοιχειωδώς το χρέος της προς την Ελλάδα. Αλλά και πάλι όχι όσο έπρεπε. Ο Ερτογάν εξακολουθεί να προκαλεί και να απειλεί τη χώρα μας ενώ, με τις ευλογίες του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, του κ. Ακάρ, οι ακταιωροί της Τουρκίας χτυπούν και προκαλούν ζημιές στα σκάφη του λιμενικού μας, τα οποία μάλιστα έχουν αγοραστεί με χρήματα της Ευρώπης, με σκοπό τη δημιουργία θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.

Ο Τράμπ, την μια μέρα δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι ο καλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ και ισχυρή σταθεροποιητική δύναμη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και την άλλη μέρα, κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο και κατά παράβαση των στοιχειωδών κανόνων φιλοξενίας, δηλώνει. ότι ο Ερτογάν είναι φίλος του. Τέτοια απρέπεια δεν νομίζω, ότι έχει συμβεί ποτέ και πουθενά.

Ο Πούτιν, αν και ο Ερτογάν αναίτια του έριξε αεροπλάνο και σκότωσε τον πιλότο  του στον αέρα, το πρωί τον απειλεί και το απόγευμα του κλείνει ραντεβού στο γραφείο του, για να μιλήσουν και να σταματήσουν τις εχθροπραξίες στη Συρία, προκειμένου να σταματήσουν οι απανωτές ήττες που δέχεται από το Συριακό στρατό και να προλάβει το παραπέρα αρνητικό κλίμα σε βάρος του από τον τουρκικό λαό. Γιατί; Γιατί αφενός του πουλά τους πυραύλους S400 και άλλο πολεμικό υλικό και αφετέρου του υπόσχεται ότι θα του διαλύσει το ΝΑΤΟ.

Αν η ηθική και η αλληλεγγύη των ισχυρών εταίρων και φίλων μας εκφράζεται με τον τρόπο αυτό, τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε καλύτερες μέρες. Δεν τους αφορά η εργαλειοποίηση των ταλαιπωρημένων μεταναστών και προσφύγων στον Έβρο, προκειμένου να εισβάλει στην Ελλάδα; Το διεθνές δίκαιο, που ακούμε να επικαλούνται τελευταία συχνά όλοι αυτοί, τότε μόνο έχει αξία, όταν κατ’ εφαρμογή του παίρνονται μέτρα για την τιμωρία των ενόχων. Για την ώρα επιβάλλεται το δίκαιο του ισχυροτέρου. Αυτό που πρέπει να κάμουν όλοι, φίλοι και εταίροι μας, είναι να βάλουν στη θέση του τον Ερτογάν, παίρνοντας άμεσα πρακτικά μέτρα σε βάρος του, αντί με τη στάση τους να τον εξωθούν σε περισσότερο θράσος και εκτροχιασμό.

Πιθανές συνέπειες

Ας μου επιτραπεί στο σημείο αυτό να αναφέρω δύο παροιμίες, που φαίνεται να είναι πολύ επίκαιρες: Η μία είναι «αγαπά ο Θεός τον κλέφτη, αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη». Η άλλη είναι: «ο διάβολος απλώνει το σκοινί και κάποια στιγμή το κόβει». Και η μία και η άλλη ταιριάζουν στον σουλτάνο, ο οποίος, δυστυχώς, με την ανοχή των ισχυρών –Αμερικής και Ρωσίας– έχει αποθρασυνθεί εντελώς, ενώ δεν φαίνεται να έχει στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Έτσι, όταν ο στρατός του Άσαν απώθησε τα τουρκικά στρατεύματα και απελευθέρωσε μεγάλο μέρος των εδαφών που είχαν καταλάβει και άρχισαν να πηγαίνουν στην Τουρκία τα φέρετρα με τους τούρκους στρατιώτες, φοβούμενος αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας, ο Ερτογάν έτρεξε γονατιστός στον Πούτιν, ζητώντας του να επιβάλει παύση των εχθροπραξιών.

Όταν βρήκε στον Έβρο μπροστά του απροσπέλαστο τοίχος από τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας μας και κατάλαβε ότι δεν μπορεί να εισβάλει στην Ελλάδα και ότι μπορεί οι μετανάστες να αντιληφθούν ότι τους παραπλανεί με ψευδείς ειδήσεις (fake news), έτρεξε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτώντας χρήματα.

Επίλογος

Όλοι ξέρουμε πια ότι ο σουλτάνος παίζει επικίνδυνα παιγνίδια, με μοναδικό σκοπό την ικανοποίηση του εγωισμού και των παράλογων φιλοδοξιών του. Παιγνίδια, ωστόσο, με τα οποία απειλείται η εθνική ασφάλεια, η οικονομία των γειτονικών χωρών και, χωρίς υπερβολή, η παγκόσμια ειρήνη.

Ελπίζω να καταλάβουν όλοι: ο τουρκικός λαός ότι ο πρόεδρός του τον οδηγεί στον όλεθρο, η Ευρώπη ότι έχει απέναντί της ένα αδίστακτο σουλτάνο και η παγκόσμια κοινότητα ότι απειλείται η παγκόσμια ειρήνη, ώστε να αντιδράσουν συντονισμένα, σωστά και έγκαιρα. Ο πλανήτης έχει ήδη πολλά προβλήματα, για να αντέξει ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, με όλες τις συνέπειες που εμείς οι μεγαλύτεροι έχομε δει στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν.