Κου κου! Σας έλειψα;
Ναι εγώ είμαι πάλι ο Πυρκαγιάς!
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος είμαι εδώ. Ήρθα πάλι να αποδείξω στους “άρχοντες” και τους “αρχηγούς” ότι δεν φτάνουν τα μεγαλόπνοα σχέδια αντιπυρικής προστασίας που φτιάχνετε για να με αντιμετωπίσετε.
Να σας κάνω κατανοητό ότι για να με πολεμήσετε χρειάζεται πρώτα από όλα οργανωμένο σχέδιο πρόληψης πυρκαγιών. Άγνωστη λέξη και έννοια.
？Πόσα χρόνια έχετε να φτιάξετε αντιπυρικές ζώνες;
？Γιατί υπολειτουργούν τα πυροφυλάκια;
？Η δασοφυλακή υπάρχει ακόμα;
？Που είναι οι ενισχύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό;
？Γιατί ποτέ δεν έχετε λεφτά για την ανανέωση του στόλου πυροσβεστικών οχημάτων, αεροσκαφών;
？Γιατί δεν είναι υποχρεωτικό στα “νόμιμα” σπίτια μέσα σε δάσος ή σε περιοχή πρασίνου να έχουν πυροσβεστικά αυτόματα συστήματα για τον εξωτερικό και τον εσωτερικό χώρο τους;
？Γιατί δεν είναι υποχρεωτικό στα “νόμιμα” σπίτια να έχουν γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας, και αντλίες νερού (όταν υπάρχουν πισίνες) ;
？Γιατί δεν είναι υποχρεωτικό το καθάρισμα οικοπέδων;
？Που είναι οι παραιτήσεις από “ανευθυνουπεύθυνους”;
？Γιατί πάντα φταίει ο “στρατηγός άνεμος”;
Να σας πω εγώ!
Γιατί και σε αυτές τις περιπτώσεις το κόλπο είναι και “πολιτικό” και βρώμικο.
Οικοπεδοποίηση, ψηφαλάκια, εκμετάλλευση των ιδιοκτητών τέτοιων σπιτιών με διάφορες νομιμοποιήσεις, “αντικατάσταση” των δέντρων με ανεμογεννήτριες κλπ.
Μη μου πείτε ότι μόνο εγώ τα σκέφτομαι αυτές τις απλές λύσεις στα πολύ σοβαρά ερωτηματικά, που σας απασχολούν;
Μη μου πείτε ότι με τις παραπάνω λύσεις δεν υπάρχει οικονομία χρημάτων και καλύτερη αξιοποίηση των μέσων (ανθρώπων και εργαλείων);
Σας ακούω την ώρα που “τρώω” αυτά τα “στρεματάκια” δάσους και πρασίνου να ρωτάτε “που είναι το κράτος”, “που είναι τα εναέρια μέσα” και γελάω.
Όταν “ανάψω” και “φουντώσω” είναι αργά για δάκρυα πια. Όσο νερό και να μου ρίξετε, όσους κι αν βάλετε να με κυνηγήσουν εγώ θα “σβήσω” όποτε θέλω.
Δεν έχετε καταλάβει βρε “κουτά”, ότι κράτος είστε εσείς;
Ο σημαντικότερος νόμος της “αγοράς” είναι ό,τι πληρώνεις παίρνεις.
“Έχετε ότι σας αξίζει” όπως σωστά έλεγε ο Τσόρτσιλ.
Συνεχίστε να τους έχετε και να τους επιλέγετε. Πρέπει να “ζήσω” κι εγώ.
Κάντε επιτέλους κάτι σοβαρό να με αντιμετωπίσετε γιατί μετά το καλοκαίρι με όλα αυτά που κάνετε και δεν κάνετε θα με στείλετε πάλι στο γιατρό για εξετάσεις και διατροφή γιατί πάλι με “παχύνατε”. Κοντεύω να σκάσω από το “φαΐ”.
Αν δεν λυπάστε τους εαυτούς σας, λυπηθείτε εμένα, σκεφτείτε την “υγεία” μου. Και να σας δώσω και άλλη μια “τζάμπα” πληροφορία : μίλησα και με ένα καλό μου φίλο, που έρχεται να “πάρει” κι αυτός το μερίδιο του: τον Πλημμύρα. Τον θυμάστε; Μου είπε ότι θα έρθει κι αυτός τώρα το φθινόπωρο για μείνει πολύ καιρό.
Άντε πάλι σας “χάλασα” την ησυχία.
