«Η Πολιτεία δεν μας έχει στηρίξει. Θα ήθελα να πω ότι αν δεν αλλάξει κάτι, δεν θα πάμε ποτέ ως λαός ένα βήμα μπροστά.»
Συνέντευξη στην Ανθή Ροδοπούλου
Έχει ελάχιστα ακουστικά υπολείμματα αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να ατενίζει τη ζωή πιο αισιόδοξα από τον καθένα µας. Αν κάποιος δεν την γνωρίζει και την παρατηρήσει από απόσταση, ούτε που θα φανταστεί ότι αυτή η δυναμική χαμογελαστή γυναίκα είναι σχεδόν κωφή. Τα προβλήματα ακοής αλλά και ο ίδιος της ο εαυτός, δεν την εμπόδισαν να πετύχει το ακατόρθωτο. Κανένας δεν αισθανόταν ότι γυρίζοντας από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωφών στο επί κοντώ στη Βραζιλία, θα κατακτούσε το ασημένιο μετάλλιο και θα ανέβαινε στο δεύτερο σκαλοπάτι του νικητή, κάνοντας υπερήφανη όλη την Ελλάδα. Όλα αυτά δεν θα τα είχε καταφέρει, αν η ίδια δεν είχε αποδεχτεί το πρόβλημά της, το οποίο έκανε και δύναμή της. Κι όλο αυτό κόντρα σε δύσκολες συνθήκες, γιατί οι αντιξοότητες που συναντά μέχρι και σήμερα είναι πολλές. Εκείνη όμως δεν το βάζει κάτω: «∆εν υπάρχει τίποτα ανέφικτο. Η θέληση και η πίστη πάντα κερδίζουν». Η Νικολέτα Χιώνη αποτελεί αναμφίβολα ένα πρότυπο για όλους µας και για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις άσχημες καταστάσεις. Το μεγαλείο της ψυχής της, η δύναμη και η αισιοδοξία που αποπνέει, αποτυπώνονται στο λαμπερό πρόσωπό της. Είναι αδύνατο µια συνομιλία μαζί της, να µην σε επηρεάσει θετικά.
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωφών, Βραζιλία 2022. Ασημένια Ολυμπιονίκης. Σας είδαμε να πανηγυρίζετε έντονα µετά το τέλος του αγώνα και να είστε ιδιαίτερα συγκινημένη στην απονοµή. Πώς νιώσατε όταν συνειδητοποιήσατε τι έχετε καταφέρει;
Πολύ χαρούμενη και απερίγραπτα ανακουφισμένη και δικαιωμένη. Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν απίστευτα δύσκολα για εμένα λόγω τραυματισμού που µε άφησε καιρό εκτός προπόνησης και τελικά ποτέ δεν μπόρεσα να επιστρέψω υπό τις προηγούμενες συνθήκες. ∆ύο µήνες πριν τους αγώνες, µου εμφανίστηκε και δεύτερος τραυματισμός που επηρέασε τόσο την απόδοση όσο και την ψυχολογία µου. Είµαι απίστευτα περήφανη για τον εαυτό µου γιατί έδωσα ό,τι είχα και πάλεψα µε όποιον τρόπο μπορούσα. Όταν προσπαθείς πολύ, κάποια µέρα δικαιώνεσαι! Έκανα υπερήφανο τον εαυτό µου, την χώρα µου, τον προπονητή µου, τους δικούς µου ανθρώπους και την ομοσπονδία µου.
Υπάρχει κάτι που θυσιάσατε για να φτάσετε σε αυτό το επίπεδο του πρωταθλητισμού;
Φυσικά θυσίασα πολλά. Άλλωστε δεν υπάρχει πρωταθλητισμός χωρίς θυσίες.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε µε το στίβο, ενώ ήδη ήσασταν αθλήτρια του πόλο;
Το πόλο το σταμάτησα στα 18 µου και στον στίβο πήγα στα 28 µου για φυσική κατάσταση. Έπειτα από παρότρυνση του προπονητή µου, Παν. Μαυρουδάκη, ξεκίνησα να ασχολούμαι µε το επί κοντώ.
Ποια είναι τα συστατικά της επιτυχίας;
Η θέληση και η απερίγραπτη ψυχική δύναμη που απαιτείται στον πρωταθλητισμό.
Κι όταν λέμε επιτυχία, δεν εννοούμε µόνο να φτάσεις κάπου αλλά να έχεις και διάρκεια…
Γι’ αυτό αναφέρω την ψυχική δύναμη, λόγω του ότι για να μπορέσεις να έχεις διάρκεια, κυρίως στο στίβο, απαιτείται να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια και ιδίως τους συχνούς τραυματισμούς για να μπορέσεις να συνεχίσεις.
Υπάρχει κάποιο µήνυµα που λάβατε και σας συγκίνησε ιδιαίτερα;
Όλα τα μηνύματα ήταν συγκινητικά, το καθένα ήταν ιδιαίτερο.
Πώς νιώθετε που σήμερα αποτελείτε πρότυπο για πολλούς ανθρώπους;
Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός και ιδίως το να είμαστε πρότυπα για τα νέα παιδιά ώστε να μάθουν να µην το βάζουν ποτέ κάτω!
Τι σας δίνει δύναμη; Πώς ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
∆ύναµη µου δίνει ο χαρακτήρας µου, αφού στη ζωή µου γενικότερα έχω µάθει να µην τα παρατάω ποτέ και να ξεπερνάω κάθε δυσκολία προκειμένου να φτάσω στον στόχο µου, όποιο και αν είναι το κόστος!
Πώς είναι η καθημερινότητά σας;
Αρκετά δύσκολη καθώς έχω ένα ΚΔΑΠ, κάνω μαθήματα πιλάτες και προπονήσεις σε συνδυασµό µε τις καθημερινές απαιτήσεις ενός σπιτιού.
Η ενασχόλησή σας µε τον αθλητισμό, είναι µία διέξοδος;
Η ενασχόληση µε τον αθλητισμό είναι τρόπος ζωής. Είναι η ψυχοθεραπεία µου. Μου δίνει απίστευτη ενέργεια και χαρά παρά την κούραση και την πίεση που έχει!
Πώς βιώνετε την πάθηση της κώφωσης; Πώς είναι για µια νέα γυναίκα να καλείται να διαχειριστεί κάτι τέτοιο;
Θεωρώ αρκετά καλά! Με δυσκολεύει σε αρκετά αλλά ταυτόχρονα δεν µε σταματάει από τίποτα. Θεωρώ πως όλα είναι στη ζωή κι ο καθένας µας δεν ξέρει τι θα του προκύψει. Οπότε καλό είναι να αντιμετωπίζουμε την κάθε δυσκολία µας θετικά για να μπορούμε να εξελισσόμαστε!
Ποια είναι η αντιμετώπιση από τους ανθρώπους και τον περίγυρό σας γενικότερα; Βιώσατε μπούλινγκ;
Οι γύρω µου γνωρίζουν τη δυσκολία µου και την έχουν αποδεχθεί. Πάντα δεχόμουν και δέχομαι αστεία σχετικά µε το ότι δεν ακούω αλλά όχι κακοπροαίρετα. Τα σχόλια των ανθρώπων που για εμένα είναι χαμηλού νοητικού επιπέδου, δεν τα υπολογίζω καν. Οπότε µάλλον δεν µπορώ να σας πω αν έχω βιώσει μπούλινγκ γιατί ποτέ δεν µε έχει αγγίξει κανένα σχόλιο. Το πώς εκλαμβάνεις το κάθε τι και το πόσο αυτό µπορεί να σου στοιχήσει µάλλον έχει να κάνει και µε τον χαρακτήρα σου.
Παρά τους περιορισμούς και τα προβλήματα που φέρνει η πάθηση της κώφωσης, πώς είναι να γνωρίζεις άλλους ανθρώπους, αθλητές από όλο τον κόσµο;
Η εµπειρία ήταν πρωτόγνωρη καθώς παρατηρούσες την διαφορετικότητα στη νοοτροπία του κάθε λαού και το πόσο συμβιβασμένοι ήταν µε την ιδιαιτερότητά τους. Διακωμωδούσαν το γεγονός της απώλειας ακοής και δεν τους σταματούσε τίποτα που ήθελαν να κάνουν. Οι αθλητές ήταν ακριβώς όπως και οι ακούοντες αθλητές µε τη διαφορά ότι είχαν δικό τους τρόπο επικοινωνίας. Κατά τα άλλα δεν άλλαζε κάτι.
Γιατί πιστεύετε ότι µερικοί δε μπορούν να καταλάβουν το αυτονόητο;
Κάθε άνθρωπος δημιουργεί ένα χαρακτήρα µε βάση την ανατροφή του από την οικογένεια, τα γεγονότα και τις εµπειρίες που έχει βιώσει. Ολα αυτά μαζί σε συνδυασµό µε κάποια στοιχεία που έχει εκ φύσεως, τον κάνουν τον άνθρωπο που είναι σήμερα. Οπότε ο καθένας µας είναι τελείως διαφορετικός και δυστυχώς κανείς δεν µπορεί να πει ή να απαιτήσει από κάποιον να καταλάβει το αυτονόητο.
Η Πολιτεία σάς στηρίζει; Τι θα θέλατε να πείτε στους αρμόδιους;
Η πολιτεία δεν µας έχει στηρίξει. Θα ήθελα να πω ότι αν δεν αλλάξει κάτι, δεν θα πάµε ποτέ ως λαός ένα βήµα μπροστά. Οι διαφορές µας συγκριτικά µε την οργάνωση και τη στήριξη των αποστολών από άλλες χώρες ήταν µε την πρώτη µατιά εύκολα αντιληπτή. Είμαστε πάρα πολύ πίσω κι αυτό είναι εις βάρος των αθλητών.
Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα, όπως και στο εξωτερικό, οι άνθρωποι µε την πάθηση της κώφωσης αντιμετωπίζονται µε σεβασμό;
Στο εξωτερικό αντιμετωπίζονται µε σεβασμό και η προσπάθειά τους επιβραβεύεται εξίσου και παραπάνω από τους ακούοντες. Υπάρχει παιδεία, πράγµα το οποίο δεν θεωρώ ότι υπάρχει στην χώρα µας.
Κλείνοντας, ποιο είναι το µήνυµα που θα θέλατε να στείλετε στον κόσµο; Ποιο θα θέλατε να είναι το επόμενό σας βήµα; Ποια τα όνειρά σας από εδώ και πέρα;
Να κυνηγάνε τα όνειρά τους. Με θέληση, πείσµα, υπομονή και επιμονή όλα είναι εφικτά! Αφού τελειώσω την αποκατάσταση για τον τραυματισμό στη µέση µου, θα επιστρέψω µε στόχο την Ολυμπιάδα του Τόκιο 2025. Όνειρό µου είναι να είµαι υγιής και να µπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο, το άλµα επί κοντώ!
Πηγή: Εφημερίδα Πελοπόννησος
