Ο Σπύρος Καρατζαφέρης

Λέει πολλά ο Σπύρος Καρατζαφέρης. Και πόσα άλλα ακόμα έχει να πει;

Τρείς σύντομες απαντήσεις, υπό τον τύπο “δηλώσεων” με εντυπωσίασαν περισσότερο από όσα συζητούσαμε επί 3-4 ώρες με τον Σπύρο Καρατζαφέρη για μια συνέντευξη που του είχε ζητήσει πριν δύο μηνών το περιοδικό CRASH την οποία ωστόσο, άγνωστο γιατί, δεν την δημοσίευσε: 1. Το δράμα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει πολιτικές ηγεσίες. Και γι’ αυτό, πάμε κατά διαόλου. Έχουμε πολιτικούς…νάνους και ανάμεσα σε αυτούς τους νάνους, είναι και προδότες. 2. Ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου μας οδήγησε στο Δ.Ν.Τ. κατ’ εντολή των Αμερικανών. Στο χωριό μου αυτό λέγεται πολιτική προδοσία και 3. Στην Ελλάδα 100 είναι οι αιτίες του κακού. Πολιτικοί και επιχειρηματίες που είναι με όλες τις καταστάσεις και τις κυβερνήσεις και τις εκαμεταλλεύονται. Είναι πολύ καλοί μεσίτες. Ο καλός μεσίτης πουλάει ό, τι θέλεις.

Ήξερα ότι τα πρώτα που θα του έλεγα, θα τον νευρίαζαν. Και δεν ήθελα να μιλήσει νευριασμένος. Ωστόσο έπρεπε να του πω ότι από διάφορες πλευρές πολιτικές, διπλωματικές, δημοσιογραφικές κυρίως, ακούγονταν τους τελευταίους μήνες, μετά την εντυπωσιακή επιτυχία του “Εκκεντρικού Δελτίου” στο ART Chanel, διάφορα σχόλια του τύπου “Τώρα τι θέλει ο Καρατζαφέρης και ξανα-ανακατεύεται και βγάζει σοβαρά θέματα και ξαναμπλέκει με έρευνες και υποθέσεις; Μεγάλωσε πια, τα ‘χει πει όλα όσα είχε να πει, πήγε στο κανάλι του αδερφού του ο οποίος βρίσκεται αλλού πολιτικά, τι έχει τέλος πάντων και θέλει να το ανακαλύψει; Και γιατί; Τι ψάχνει; Να τον ξανα-εξορίσουνε; Να τον κυνηγήσουνε;” Άλλα απ’ τα σχόλια ήταν απλώς δηκτικά, από δημοσιογράφους, βουλευτές, δικηγόρους, ανθρώπους που ίσως τον ζηλεύουν ή τον εχθρεύονται και δεν βλέπουν με καλό μάτι την τηλεοπτική του επαναδραστηριοποίηση, αλλά προέρχονται από διαφορετικές “περιοχές”, από διαφορετικούς “ανθρώπους”, με διαφορετικό ειδικό βάρος. Πιο…επικίνδυνους.

Όντως με κοίταξε νευριασμένος. Αλλά ηρέμησε. Και χαμογέλασε. Και απάντησε.

Σ.Κ.: “Ναι. Ωραία. Με κυνηγάνε χρόνια. Προσπάθησαν να με βάλουν φυλακή τώρα. Τέλος πάντων. Αυτά τα λένε αυτοί που θέλουνε να φύγω από την αγορά για να μη θίγονται τα συμφέροντά τους. Ας λένε ότι θέλουνε.”

Μου έδειξε ένα έγγραφο.

Σ.Κ.: “Αυτή είναι μια επιστολή του Τόνι Μπλέρ, το Νοέμβρη του 1999 πια, στο Σημίτη για συνεργασία στον τομέα των ενόπλων δυνάμεων.”

Επιστολή Τόνι Μπλερ

Η επιστολή, που ξεκινά με την χειρόγραφη προσφώνηση “Dear Kostas” αναφέρεται σε άρματα μάχης.

“Μιλάει για τα 260 άρματα που τέλικα, δεν τα πήραμε γαιτί πήραμε τα Λέοπαρντ. Εδώ υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που γεννά ερωτηματικά. Ο Μπλέρ τα γράφει, τα στέλνει στο Σημίτη, αυτός τα στέλνει στον Άκη. Ο Μπλέρ ενδιαφερόταν για ένα φίλο του, βιομήχανο με την Vickers Defence Systems, που κατασκεύαζε τα Challenger 2Ε. Ο φίλος του αυτός – και χρηματοδότης του- αν δεν “έπαιρνε τη δουλειά”, θα πτώχευε. Πίεζε αφόρητα ο Μπλέρ. Ήρθε στην Ελλάδα ο Σόντερς, ως σταρτιωτικός ακόλουθος. Κι αυτός την προχωρούσε τη δουλειά και έφτασαν τη συμφωνία στην ημέρα της υπογραφής. Ιούνιος 2000. Στις 9 το πρωί ξεκινάει ο Σόντερς και πηγαίνει να υπογράψει για να τελειώνει η ιστορία. Και στο δρόμο, τον δολοφονεί ο Κουφοντίνας με τον Ξηρό. Δολοφονήθηκε ο Σόντερς, δεν έγινε η υπογραφή της συμφωνίας και δεν πήραμε τα Βρετανικά άρματα. Πήραμε τα Λέοπαρντ, τα γερμανικά, όταν πλέον έγινε Υπουργός ο Παπαντωνίου.”

Μιλάει ήρεμα, απλά, λες και “δεν συμβαίνει τίποτα”. Έχουν δει τα μάτια μου και έχουν ακούσει τ’ αυτιά μου…Και ολοκληρώνει:

“Πτώχευσε ο φίλος του, “τρελάθηκε ο Μπλέρ και έστειλε, τέλη του 2000, τη δική του αντιτρομοκρατική εδώ για να βρει το δολοφόνο του Σόντερς. Τους προσφέρθηκε βοήθεια αλλά ξεκίνησε από μηδενική βάση. Και είπαν ότι θα την “βγάλουν” μόνοι τους την υπόθεση”

Δ.Κ. : Και την “έβγαλαν” την υπόθεση της 17 Νοέμβρη οι Άγγλοι; Και οι δικοί μας οι πανηγυρισμοί; Και οι δηλώσεις και η χαρά του κυρίου Χρυσοχοίδη;

Σ.Κ.: “Καλά εντάξει. Οι Άγγλοι είχαν βρει 104. Εμείς, 17 και τον Κουφοντίνα και τον Γιωτόπουλο 19”.

Δ.Κ.: Και άλλα οι υπόλοιποι. Είναι γνωστό φαντάζομαι ποιοι ήταν οι υπόλοιποι.

Σ.Κ.: “Μα φυσικά. Είναι γραμμένα όλα αυτλα. Την ξέρω καλά την υπόθεση. Και την…κρατάω, να την “βγάλω” όταν πρέπει. Νευριάζω τώρα όταν ακξούω ότι ο Χρυσοχοίδης έπιασε τη 17 Νοέμβρη. Έπιασε…άντε τώρα να μην πω τι έπιασε”.

Πηγή: www.konstandaras.gr

Σχετικά με τον συντάκτη

Φιλόλογος, Δημοσιογράφος, Συγγραφέας, Πρώην βουλευτής

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή