Δημήτρης Κωνσταντάρας

Διεξάγεται λοιπόν ΕΔΕ ( Ένορκη Διοικητική Εξέταση) για την απαράδεκτη χρήση βίας και την αγριότητα με την οποία αστυνομικοί αντιμετώπισαν πριν από ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ παρακαλώ μια γυναίκα με ψυχική πάθηση – κλασική περίπτωση ΑΜΕΑ- στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας. Θα ήταν μάλλον αστείο να ρωτήσουμε τι ακριβώς έχει γίνει στο πλαίσιο διεξαγωγής αυτής της ΕΔΕ αφού δεν έχουν ακόμη περάσει περισσότερες από δέκα ημέρες από το περιστατικό, τη στιγμή που πέρασαν δυο ολόκληροι μήνες για να κινηθούν οι διαδικασίες διερεύνησης και ελέγχου και να συλληφθούν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί οι οποίοι βασάνισαν, εξευτέλισαν και κατάβρεξαν με ΜΑΝΙΚΑ στη γυναίκα.

Έχω μείνει άφωνος με την εξέλιξη αυτής της «ιστορίας». Κι αν δεν υπήρχε το οπτικό υλικό το οποίο μάλιστα προέρχεται από την κάμερα του ίδιου του αστυνομικού τμήματος οπότε δεν υπάρχει αμφισβήτηση για την προέλευσή του, είμαι βέβαιος ότι θα υπήρχαν πολλές εκδοχές για την πιστότητα των πληροφοριών. Το meallamatia.gr έχει ήδη αναρτήσει το βίντεο και όλο το ιστορικό οπότε δεν χρειάζεται να καταφύγω σε λεπτομέρειες αφού άλλωστε η «ιστορία» έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα.

Οι μόνοι που δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία, ήταν οι υπεύθυνοι της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας με αποτέλεσμα, για δυο μήνες, η υπόθεση να «σέρνεται» και να δημιουργείται η εντύπωση ότι το περιστατικό «κρυβόταν». Μα πόσο μπορεί να κρυφτεί ένα γεγονός το οποίο έχει καταγραφεί από κάμερα της αστυνομίας, έχει διαρρεύσει, έχει δημοσιοποιηθεί και έχει προκαλέσει αίσθηση, αντιδράσεις, δηλώσεις και γενική κατακραυγή εναντίον ενός «βραχίονος» του Κράτους; Και γιατί να «θαφτεί»; Ποιος αποφάσισε να το «θάψει»; Με την εντολή ποίου; Και με τι στόχο; Να το εξαφανίσει σαν να μην υπήρξε για να προστατευτεί το κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας; Μα το κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας θα ενισχυόταν ΜΟΝΟ εαν οι υπεύθυνοι είχαν ενεργήσει ΑΜΕΣΩΣ και είχαν πάρει τις ενδεικνυόμενες αποφάσεις. Μόνον τότε θα είχε αποδείξει η Αστυνομία ότι είναι αυτό που όλοι θέλουμε: Μια δύναμη που προστατεύει τον πολίτη. Άξια θαυμασμού. Ενώ τώρα;

Το Περιστατικό

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Έγινε ένα περιστατικό στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας. Μια γυναίκα με ψυχική πάθηση πήγε να καταγγείλει «κάτι». Οι αστυνομικοί την άρπαξαν με βιαιότητα από τις μασχάλες, την έβγαλαν από το τμήμα, την πήγαν στο δρόμο και σχεδόν την «πέταξαν» σε μια γωνιά. Αυτή δεν έφυγε. Επέστρεψε και άρχισε να διαμαρτύρεται. Και οι αστυνομικοί, έβγαλαν μια μάνικα – που δεν την έχουν για να… καταβρέχουν το πεζοδρόμιο αλλά για να διαλύουν συγκεντρώσεις ρίχνοντας νερό με πίεση- και την κατάβρεξαν για να την αναγκάσουν να φύγει.
Αυτό δεν έγινε; Μπορεί και να μην έγινε έτσι. Μπορεί και να έγινε κάτι άλλο. Και γιατί αφήνουν επί δυο μήνες το θέμα να παίρνει διαστάσεις και δεν το ξεκαθαρίζουν απ΄ την αρχή; Υπήρχε απειλή εναντίον τους; Ας το πουν.

Υπήρξε βιαιοπραγία εναντίον τους ; Ας το πουν. Κι αν υπήρξε, γιατί δεν συνέλαβαν αυτή τη γυναίκα; Γιατί δεν την έκλεισαν στο κρατητήριο, γιατί δεν την ανέκριναν ; Και διακρίνοντας ότι είναι ψυχασθενής- ΑΝ ήταν- γιατί δεν φώναξαν ένα γιατρό ; Αντ’ αυτών, την πέταξαν στο δρόμο και μετά την κατάβρεξαν με τη μάνικα που χρησιμοποιούν για να διαλύουν διαδηλώσεις ή συγκεντρώσεις που θεωρούν ότι αποτελούν απειλή.

Και μετά, διαπιστώνοντας ότι είχαν τη φωλιά τους πιο «βρεγμένη» από την ταλαίπωρη ΑΜΕΑ με τα ψυχικά προβλήματα, «έθαψαν» το θέμα. Χωρίς να λάβουν υπ΄όψη τους τούς αυτόπτες μάρτυρες και την ανάμιξη ενός δικηγόρου στην υπόθεση; Κρύβονται αυτά;

Αναμένουμε ουσιαστικές απαντήσεις. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ. Όχι υπηρεσιακές ανακοινώσεις.

Σχετικά με τον συντάκτη

Φιλόλογος, Δημοσιογράφος, Συγγραφέας, Πρώην βουλευτής

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή