| Το χαμηλό ύψος δίνει δύναμη κι αποτελεί πρόκληση ανεβάζοντάς μεγάλα σκαλοπάτια και στις πρώτες θέσεις που του αξίζουν. Ο Δημήτρης Μπακοχρήστος είναι αθλητής ΑμεΑ που έχει γίνει πανελλήνιος και παγκόσμιος πρωταθλητής.
Συνέντευξη στην Ανθή Ροδοπούλου rodanthi.pelopligmaiLcom
Φωτογραφίες από την προσωπική σελίδα του Δημήτρη Μπακοχρήστου στο Facebook
Ο Δημήτρης Μπακοχρήστος θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ακόμα ένας μαχητής της ζωής. Μια φράση κλισέ που στην περίπτωσή του συγκεντρώνει ολόκληρο το νόημά της. Στις μέρες µας όπου κυριαρχεί ο φόβος, το άγχος και η αβεβαιότητα, η ιστορία της ζωής ενός ανθρώπου µε νανισμό, έρχεται να µας δώσει την καλύτερη τροφή για σκέψη και το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Το χαμηλό ύψος του, του δίνει δύναμη κι αποτελεί πρόκληση ανεβάζοντάς τον στα μεγάλα σκαλοπάτια και στις πρώτες θέσεις που του αξίζουν. Ένας αθλητής ΑμεΑ που έχει γίνει πανελλήνιος και παγκόσμιος πρωταθλητής από το 2010 στο αγώνισμα της άρσης βαρών µε συμμετοχή σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις αποσπώντας διακρίσεις και κάνοντας περήφανη την Αιτωλοακαρνανία που είναι και ο τόπος καταγωγής του, αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα.
Ένας αθλητής µε θέληση και στοχοπροσήλωση, που αν και ξεκίνησε την τελευταία δεκαετία –μέσα από τα κατορθώματα και τις επιτυχίες του- έφτασε να συμμετέχει στους περσινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο αποσπώντας το χάλκινο για δεύτερη φορά μετάλλιο και ανεβαίνοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου των νικητών, διαγράφοντας τη δική του δύσκολη και µε γεμάτη κόπους πορεία στο χώρο του αθλητισμού. Σε αυτή τη συνέντευξη μέσα από το ειλικρινές του χαμόγελο και τη θετική του στάση για τη ζωή, θέτει , νέους στόχους για το μέλλον.
«Η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός είναι κινητήριος δύναμη για να αποκτήσεις γνώσεις γύρω από θέματα διαφορετικότητας» µας επισημαίνει ο Δημήτρης Μπακοχρήστος
Πώς αισθάνεσαι µε την απόκτηση του 2ου χάλκινου μεταλλίου στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο;
Δ. Μπ.: Η απόκτηση ενός ακόμη μεταλλίου µου δίνει μεγαλύτερη χαρά γιατί μαζί µε εμένα, χαίρονται και πολλοί άνθρωποι που είναι γύρω µου και μακριά µου. Αυτό που εισπράττω από τον κόσμο, µε γεμίζει ενέργεια και δύναμη.
Πώς νιώθεις για αυτά που έχεις πετύχει στο χώρο της άρσης βαρών; Τι άλλους στόχους θέλεις να κατακτήσεις;
Δ. Μπ.: Νιώθω πολύ υπερήφανος και δυνατός. Ένας από τους επόμενους στόχους είναι να µπω σε ένα δεύτερο άθλημα και να φτάσω ψηλά, όπως στην άρση βαρών σε πάγκο.
Υπήρχαν δυσκολίες σε όλο αυτό το ταξίδι; Τι ήταν αυτό που σου έδινε δύναμη και ώθηση να συνεχίζεις;
Δ. Μπ.: Δυσκολίες υπάρχουν πάρα πολλές, πέρα ότι σαν άθλημα δεν είναι καθόλου εύκολο. Απαιτούνται πολλές θυσίες, σκληρές προπονήσεις, διατροφή, κ.ά. Αυτό που µου έδινε δύναμη είναι η αγάπη µου για αυτό που κάνω και η δύναμή µου.
Πότε ξεκίνησες την άρση βαρών; Στο ξεκίνημά σου πίστευες ότι θα έφτανες έως εδώ;
Δ. Μπ.: Ξεκίνησα το 2010 εντελώς τυχαία σε μια συνάντηση µε τον προπονητή µου. Στην αρχή, όχι. ∆εν πίστευα ότι θα έφτανα τόσο ψηλά.
Ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή για σένα στη μέχρι τώρα πορεία σου και ποιο το μεγαλύτερο σου όνειρο;
Δ. Μπ.: Όταν πήρα μέρος στον πρώτο µου διεθνή αγώνα και ανέβηκα στο βάθρο. Όταν ξεκίνησα αυτόν τον αγώνα στο άθλημα, το όνειρο ήταν να πάρω μέρος στους Παραολυμπιακούς αγώνες.
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός αθλητή; Πόσες ώρες προπονείσαι; Πόσα κιλά έχεις σηκώσει;
Δ. Μπ.: Η καθημερινότητα του αθλητή είναι να μπορεί να είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Κάνω 5 προπονήσεις την εβδομάδα και το λιγότερο δύο ώρες την ημέρα. Έχω σηκώσει 181 κιλά και ήταν το ρεκόρ Ευρώπης.
Πόσο δυσκολεύει την καθημερινότητά σου ο «νανισμός». Έχεις βιώσει ρατσισμό εξαιτίας του «νανισμού»; Αντιμετωπίζεις θέματα προκατάληψης στον δρόμο, στην εργασία, στις συναναστροφές σου µε άλλους ανθρώπους; Πώς το διαχειρίζεσαι;
Δ. Μπ.: Προσωπικά δεν δυσκολεύει την καθημερινότητά µου ο «νανισμός». Το ότι δεν περνάω απαρατήρητος και βλέπω να µε κοιτούν περίεργα, το βιώνω, αλλά όχι ως ρατσισμό. Το διαχειρίζομαι, δεν δίνω σημασία, προχωράω μπροστά και κάνω πολλά ωραία πράγματα.
Γιατί πιστεύεις ότι η διαφορετικότητα αντιμετωπίζεται µε καχυποψία και αποστροφή;
Δ. Μπ.: ∆εν ισχύει πάντα αυτό. Σε μικρότερες κοινωνίες όπου οι προσλαμβάνουσες είναι μειωμένες και η έλλειψη παιδείας πιο εμφανής, ισχύει λόγω φοβίας για το ότι δεν ξέρουν να εξηγήσουν και να επέμβουν σε διαφορετικές εμφανίσεις και συμπεριφορές.
Πρέπει να έχεις κάνει πολλή δουλειά µε τον εαυτό σου για να μιλάς έτσι. Θεωρείς ότι οι άνθρωποι αλλάζουν ευκολότερα γνώμη, εφόσον υπάρχει κάποιο δικό τους πρόσωπο που βιώνει μια ανάλογη εμπειρία;
Δ. Μπ.: Σαφέστατα, γιατί στο τέλος όλοι μαθαίνουμε και προσαρμοζόμαστε και η γνώση μειώνει τις φοβίες και τις ανασφάλειες. Η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός είναι κινητήριος δύναμη για να αποκτήσεις γνώσεις γύρω από θέματα διαφορετικότητας.
Ο Παραολυμπιακός Αθλητισμός στην Ελλάδα, σε τι κατάσταση πιστεύεις ότι είναι;
Δ. Μπ.: Είναι σε αρκετά πολύ καλή κατάσταση και πιστεύω στην πορεία να γίνει ακόμη πιο δυνατός.
Πόσο κοντά θεωρείς ότι είναι η πολιτεία γενικότερα σε ανθρώπους µε «νανισμό» και ειδικότερα στους αθλητές των Παραολυμπιακών αγώνων;
Δ. Μπ.: Θεωρώ ότι δεν ξεχωρίζει τον «νανισμό» και σε γενικές γραμμές δεν είναι κοντά. όσο για τους παραολυμπιονίκες, σίγουρα θέλουμε ακόμη περισσότερο στήριξη.
Υπάρχει κρατική μέριμνα και τι παραπάνω θα μπορούσε να προσφέρει το εκάστοτε κοινωνικοπολιτικό σύστημα σε αυτά τα άτομα;
Δ. Μπ.: Θα πρότεινα καλύτερο ιατρικό έλεγχο και ψυχολογική υποστήριξη ή και την πρόσληψη συνοδού κατά την προετοιμασία των αθλητών σε οποιαδήποτε διοργάνωση.
Τι μήνυμα θα ήθελες να περάσεις σε όσους απελπίζονται και χάνουν το κουράγιο τους από δύσκολες καταστάσεις της ζωής;
Δ. Μπ.: Να µην σταματούν ποτέ να ονειρεύονται, να ελπίζουν και να µην ξεχνούν πως το χιούμορ έχει ευεργετικές ιδιότητες σε δύσκολες στιγμές της ζωής µας.
Τι συμβουλή θα έδινες σε ένα παιδί που τώρα ξεκινάει την πορεία του στον αθλητισμό και δη σε ένα παιδί που μπορεί να ανήκει σε μια κατηγορία ΑμεΑ;
Δ. Μπ.: Να µην αφήσει ποτέ τον αθλητισμό όποια δυσκολία και αν συναντήσει. Να παλέψει για αυτό που κάνει και ότι οι κόποι τους θα ανταμειφθούν στην πορεία τους. Η συμβουλή µου αυτή είναι και για τις δύο κατηγορίες.
Άνθρωποι µε ειδικές ανάγκες ή άνθρωποι µε ειδικές ικανότητες;
Δ. Μπ.: Άνθρωποι µε ειδικές ικανότητες γιατί όλοι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά πράγματα αλλά σε διαφορετικό τομέα.
Πηγή: Εφημερίδα “Πελοπόννησος”
