Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να «συρθεί» στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης;
Τι είναι αυτό τέλος πάντων που ωθεί τον Τούρκο Σουλτάνο να κάνει όλα αυτά που κάνει; Τον αναλύουν κάθε μέρα δεκάδες πολιτικοί επιστήμονες, γεωστρατηγικοί ειδήμονες, του στέλνουν μηνύματα πολύ ισχυροί ηγέτες αλλά αυτός συνεχίζει απτόητος το ταξίδι του προς τη «Γαλάζια Πατρίδα» του – που είναι στην ουσία η δική μας «πατρίδα» – και οξύνει καταστάσεις χωρίς κανείς να μπορεί να καταλάβει που πάει χωρίς πυξίδα, χωρίς τιμόνι, χωρίς προορισμό.
Μήπως -τελικά- ήρθε η ώρα να ασχοληθεί μαζί του κάποιος καλός ψυχίατρος; Έχει βέβαια αρχίσει να «πληρώνει» για τις συμπεριφορές του κυρίως μετά τη διεθνή κατακραυγή και για την ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας και για τη «δράση» του στο Αιγαίο και για τις παράλογες απαιτήσεις του και για τα γεγονότα στον Έβρο και για τις κινήσεις του για δημιουργία «συμμαχιών στα χαρτιά» με καθεστώτα αμφισβητούμενης νομιμότητας.
Ωστόσο, με όλα αυτά έχει καταφέρει να μπει -κατά κάποιον τρόπο- σε δεύτερη μοίρα το χειρότερό του αμάρτημα, τα «Εγκλήματα Κατά της Ανθρωπότητας» για τα οποία πρέπει να βρεθεί κατηγορούμενος ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης. Ίσως προσπαθεί με κάθε τρόπο να το αποφύγει. Αλλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να το πετύχει.
Ο Γιώργος Τσακίρης, Αξιωματικός ε.α. Β΄Αντιπρόεδρος (αναπληρωτής Προέδρου) του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας, σε εμπεριστατωμένο άρθρο του λέει πολλά:
« Τα τελευταία χρόνια οι πολίτες των χωρών της Ανατολικής Λεκάνης της Μεσογείου, των Χωρών της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα γίνονται μάρτυρες μιας επιθετικής, εκβιαστικής, απειλητικής και παρανοϊκής συμπεριφοράς από την ηγεσία της γειτονικής και συμμάχου Χώρας Τουρκίας.
- Επιδίδεται σε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον γειτονικών χωρών κατά τη δική της πάντα περί δικαίου αντίληψη.
- Απελευθέρωσε εγκληματίες του isis(ισλαμικό κράτος) επικίνδυνους για την ανθρωπότητα, κατέλαβε.
- Διατηρεί εδάφη εισβάλλοντας σε γειτονικές χώρες χαρακτηρίζοντας τις πολεμικές επιχειρήσεις του ειρηνικές και αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
- Δολοφονεί με σκοπιμότητα αμάχους βομβαρδίζοντας κατοικημένες περιοχές.
Θα διερωτηθούν πολλοί: Ζούμε σε ένα πλανήτη όπου η ηθική και το δίκαιο επικρατούν ή στη ζούγκλα που δεν υπάρχουν νόμοι και ο καθένας παίρνει το νόμο στα χέρια του ;»
Ο κ. Τσακίρης έρχεται και στα τελευταία:
«Την τελευταία διετία προβαίνει όχι μόνο σε έρευνες, αλλά και γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ. Αγνοεί την ΑΟΖ γειτονικών χωρών. Οριοθετεί τη «δική του ΑΟΖ» κατά τη «δική του» κρίση, αρνούμενος να σεβαστεί Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες. Παραβιάζει σε μόνιμη βάση τα κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών, απειλώντας ακόμη και με πόλεμο αν οι χώρες αυτές ασκήσουν τα δικαιώματά τους που απορρέουν από τις Διεθνείς Συνθήκες. Θεωρεί τα όρια της επικράτειάς της ως ανεπαρκή και οραματίζεται τα σύνορα της “καρδιάς” της απειλώντας με άμεσο ή και έμμεσο τρόπο χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου, της Μαύρης Θάλασσας, της Ανατ. Λεκάνης της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, αλλά και της ίδιας της Ευρώπης. Με απλά λόγια αποτελεί μία μόνιμη και επικίνδυνη απειλή για την ειρήνη, έναν ανήθικο τρομοκράτη διεθνούς εμβέλειας».
Σε μια πολύ σημαντική παράγραφό του, ο κ. Τσακίρης αγγίζει το ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα των σχέσεων της Τουρκίας με την Ελλάδα και -γενικότερα- την Ευρώπη, καθώς ο Ερντογάν εκβιάζει κυρίως μέσω αποστολής μεταναστών (και σε ποσοστό χαμηλότερο του 30% πρόσφυγες), απειλώντας τις γειτονικές χώρες με ισλαμοποίηση.
Αφού αναφέρεται και στα προκλητικά γεγονότα στην Αγία Σοφία, επεκτείνεται:
«Χρησιμοποιεί το ακραίο ψεύδος ως μόνιμο όπλο προπαγάνδας παραχαράσσοντας την ιστορία, τον πολιτισμό, τα επιτεύγματα των γειτόνων αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μεταστρέφει τα κεκτημένα και το δίκαιο των γειτονικών λαών σε δικά της παραπλανώντας τη διεθνή κοινότητα. Με απλά λόγια παραβιάζει συστηματικά τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ, το βήμα του οποίου χρησιμοποιεί για να προβάλει τις επιθετικές ενέργειές της ως ειρηνικές. Αποτελεί μόνιμη απειλή για την ειρήνη. Αυτή η απειλή όμως πρέπει κάποτε να τελειώσει. Μήπως ήρθε η ώρα ;
Στη συνέχεια «μπαίνει» και στα εσωτερικά της Τουρκίας:
«Ο Ερντογάν είναι ο απόλυτος άρχων, που τηρεί, καλλιεργεί και ανατροφοδοτεί τη σημερινή προκλητικότατη στάση έναντι της ανθρωπότητας. Οι αρχηγοί των αντιπολιτευόμενων κομμάτων τον κατηγορούν για συντηρητισμό και ήπια στάση στα εθνικά θέματα. Επομένως αυτοί θα είναι πιο επιθετικοί και ακραίοι. Συμπέρασμα η επιθετική πρακτική της Τουρκίας θα συνεχιστεί με πιο σκληρή εφαρμογή. Επομένως για να ηρεμήσουν οι λαοί της περιοχής, να επικρατήσει η ειρήνη στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, να συνετιστούν και οι επόμενοι ηγέτες της Τουρκίας θα πρέπει ο εξοστρακισμός να είναι πιο αποτελεσματικός. Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την παραπομπή του Ερντογάν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Μήπως πρέπει να αρχίσει να ωριμάζει η σκέψη, κυρίως στη Διεθνή Κοινότητα, για την παραπομπή του Ερντογάν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Κι αν πράγματι «ωριμάζει η σκέψη», δεν θα πρεπε κι εμείς να «σπρώξουμε» προς αυτή την κατεύθυνση;
