🔵 Δημήτρης Αμπατζής
|️ Παραολυμπιονίκης στο ποδόσφαιρο τυφλών
| Συνέντευξη στο meallamatia.gr και την Τζουλιάνα Μπούσι
| Ένας άνθρωπος γεμάτος
Τον γνώρισα τυχαία, σε ένα γραφείο, μας ένωσε ο σκοπός κι ο στόχος, να προσφέρουμε και να αφήσουμε κάτι φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο. Πάντα μου άρεσε και ξεχώριζα τους ανθρώπους τους γεμάτους, εκείνους που έχουν ζήσει δίνοντας μία νότα αισιοδοξίας κι ένα χαμόγελο για να πλουτίσουν τη κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, εκείνους τους ανθρώπους που κατατάσσουν τον εαυτό τους στη κατηγορία των απλών ανθρώπων κι ευτυχισμένων πολιτών παρά τη κάθε μιζέρια κι έλλειψη προσβασιμότητας που υπάρχει.
Ο Δημήτρης Αμπατζής και η ιστορία που ακόμα «έχει μέλλον»
Τζ. Μπ.: Πες μου ποιος είσαι; Με τι ασχολείσαι; Ποια είναι τα χόμπι σου, για να γνωριστούμε καλύτερα.
Τον ρώτησα και τον διαβεβαίωσα πως δεν θα τον διακόψω.
Εκείνος χαμογέλασε και με λίγες κοφτές ανάσες προσπάθησε να μου τα πει, όλα. Ήθελε να μη με κουράσει και διστάζοντας για λίγο τόνισε το σεβασμό που πρέπει κάθε άνθρωπος να έχει για το συνάνθρωπο ως προς τη λογική, το χρόνο, το χώρο και τα συναισθήματα. Δίστασε γιατί, καλύτερα από εμένα, ήξερε πως ούτε αυτό είναι αυτονόητο…
Δ.Μ.: «Είμαι ο Δημήτρης Αμπατζής, γεννήθηκα το 1976, έχω οπτική αναπηρία, για την ακρίβεια έχω συγγενές γλαύκωμα και δε βλέπω καθόλου. Μέχρι τη δευτέρα γυμνασίου έβλεπα αρκετά, μπορούσα να γράφω και να διαβάζω με μεγαλογράμματη γραφή, μία αποκόλληση στο μάτι μου άλλαξε τη ζωή, ή μάλλον, μου την έκανε λίγο πιο δύσκολη. Δεν είχα καθηγητές παράλληλης στήριξης, υπήρχε μεγάλη έλλειψη προσβασιμότητας και που έμαθα τη γραφή Braille δε διευκολύνθηκα, μάντεψε γιατί; Επειδή την ήξερα μόνο εγώ από το σχολείο και κανείς άλλος. Καλά διακρίνω από τον αναστεναγμό σου πως στεναχωριέσαι, σε πληροφορώ πως αυτά ισχύουν και σήμερα, λογικά το ξέρεις… Δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές όταν ήμουν μικρός αλλά όταν σιγά-σιγά ήρθαν κατάλαβα πόσο πολύ μου άρεσε να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα. Έκανα διάφορα σεμινάρια και με την ιδιότητα του προγραμματιστή δούλεψα σε κάποιες εταιρείες.
Είπες ότι δε θα με διακόψεις οπότε σίγουρα θα αναρωτιέσαι αν πήγα πανεπιστήμιο. Eμένα μου άρεσε η δημοσιογραφία, το προσπάθησα, αλλά το παράτησα πριν αρχίσω. Mα πως ο τυφλός να βγάλει φωτογραφίες και να περνάει τα μαθήματα με απόλυτο οπτικό περιεχόμενο; Εξάλλου ήθελα να παλέψω για έναν καλύτερο κόσμο κι όχι να δώσω ένα λάθος μήνυμα. Όχι, δε ξέχασα τα χόμπι. Εγώ είμαι μουσικός, μη σου κάνει εντύπωση ο καθένας πρέπει να δηλώνει αυτό που θέλει να είναι κι εμένα η μουσική με συντροφεύει πάντα. Σε διάφορα ωδεία έμαθα να παίζω κάποια μουσικά όργανα, η μουσική είναι γνώση, είναι τρόπος έκφρασης, χαλάρωσης και θα μπορούσα να μιλάω ατελείωτες ώρες για αυτήν. Δούλεψα και σε κάποια νυχτερινά κέντρα, piano bar κ.α. ως ερμηνευτής αλλά και πιανίστας. Ασχολήθηκα και με τον αθλητισμό, ήμουν μέλος της εθνικής ομάδας του ποδοσφαίρου τυφλών».
dimitris_ampatzis_enas_antrwpos_gematos_1
Ο Δημήτρης, η ομάδα και η επαγγελματική του πορεία
Τον ρώτησα πως ένιωθε που ήταν μέλος μίας εθνικής ομάδας, που θα έκανε ένα άθλημα ομαδικό και που έχει τη δυνατότητα να μην εκπροσωπεί και αντιπροσωπεύει μία μονάδα. Αναρωτήθηκα, αν τελοσπάντων, ισχύουν αυτά που λένε για τις ομάδες… μαζί στις χαρές, μαζί και στις λύπες, η ομάδα είναι ομάδα στις νίκες και στις ήττες…
Δ.Α.: «Φυσικά! Δεν ξέρω για λύπες, δε θυμάμαι καλά, όμως για τις χαρές μας τις κρατάω όλες τις στιγμές, γιατί εξάλλου με στιγμάτισαν, με βοήθησαν, με εξέλιξαν…»
Τόνισε με ενθουσιασμό και συνέχισε λέγοντας:
«Εκτός από πολλά ευρωπαϊκά μετάλλια, το 2004 συμμετείχα με την ποδοσφαιρική ομάδα τυφλών στη Παρολυμπιάδα, πήραμε τη 4η θέση, ο καθένας από την ομάδα ήταν και πλέον Παραολυμπιονίκης»!
Τζ. Μπ.: Οπότε μπορούμε κι επίσημα να λέμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν «ολυμπιονίκη της ζωής, ένα παιδί θαύμα;
Δ.Α.: «Σίγουρα είναι τρολ, για να δεις αν ξέρω να σπάω τα στερεότυπα που αναπαράγονται. Υπενθυμίζω λοιπόν πως γεννήθηκα το 1976 και πως είμαι παρολυμπιονίκης στο ποδόσφαιρο τυφλών».
Στη συνέχεια αναφέρει πως η 4η θέση στην παρολυμπιάδα δεν ήταν μόνο κόπος, τίτλος και ευχαρίστηση αλλά πρακτικά σου έδινε τη δυνατότητα, για όποιον το επιθυμούσε, να έχει μία άδεια ΟΠΑΠ, ενός από τα μεγαλύτερα δίκτυα της Ευρώπης, με στόχο να ανοίξει κάποιος το δικό του πρακτορείο τυχερών παιχνιδιών.
Τζ. Μπ.: Και; Το άνοιξες; Ανήκεις τελικά στους επιχειρηματίες;
Δ.Α.: «Το άνοιξα, συνεχίζω να ανήκω στους απλούς ανθρώπους που προσπαθούν».
Τζ. Μπ.: Τι διαφορετικό έχει το πρακτορείο σου; Που ξέρεις, μπορεί να έρθω μία μέρα με ένα Τζοκερ δελτίο.
Δ.Α.: «Να έρθεις, γιατί τα πρακτορεία είναι ίδια και διαφορετικά ταυτόχρονα, διαφέρουν δηλαδή κατά πολύ στην εικόνα και στην εξυπηρέτηση. Το δικό μου, το οποίο βρίσκεται στο Ίλιον και λειτουργεί από το 2005, έχει προσβασιμότητα για κάθε άτομο με κινητική αναπηρία, έχει εμένα που πιστεύω ότι σε σχέση με άλλους έχω αρκετή τεχνογνωσία να εξυπηρετήσω ανάπηρους πολίτες κι επίσης προσπαθώ να το μετατρέπω και σε όμορφο χώρο ψυχαγωγίας».
Τζ. Μπ.: Οπότε έχει αυθεντικότητα και αγάπη. Γνωρίζω ότι σου δίνεται η δυνατότητα όταν παίρνεις τέτοιες διακρίσεις στην παρολυμπιάδα, να επιλέξεις μία θέση στο δημόσιο τομέα, ισχύει;
Δ.Α.: «Σωστά, εγώ επέλεξα να υπηρετήσω στο Δήμο Ιλίου για τουλάχιστον 11 χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό το γεγονός, όχι μόνο γιατί εργαζόμουν αλλά επειδή εκεί θεωρώ πως μπόρεσα να προσφέρω… με τον πρόεδρο της ΑΜΚΕ Με Άλλα Μάτια, Βαγγέλη Αυγουλά, ο οποίος τότε διατελούσε χρέη αντιδημάρχου, ψηφιοποιήσαμε να γίνεται με μικρό κόστος το κοινωνικό παντοπωλείο το κοινωνικό φαρμακείο κ.α.
Ο Δημήτρης, η οικογένεια και το Blind Foodie
Τζ. Μπ.: Δημήτρη, κάποια στιγμή στα social media πέτυχα ένα βίντεο με τη φωνή σου να μιλάει και να δείχνει μαγειρική; Τι σχέση έχεις εσύ με τη μαγειρική; Ήταν ένα τυχαίο βίντεο που ήθελες να δείξεις πόσο καλός γαμπρός είσαι κι ότι στο σπίτι δε μαγειρεύουν μόνο οι γυναίκες στους άντρες; Τώρα δεν είναι τρολ, πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί διακρίνω πως θέλεις να δίνεις διάφορα μηνύματα στον κόσμο με βάση τα όσα κάνεις.
Έμαθα κι ότι έχεις ιδρύσει μαζί με τον πρόεδρο της ΑΜΚΕ έναν σύλλογο στο Ίλιον όπου βοηθάτε εθελοντικά όποιο ανάπηρο άτομο έχει ανάγκη σε κάθε επίπεδο που μπορείτε… το βρίσκω καταπληκτικό, μακάρι να είχαμε κάτι τέτοιο σε κάθε περιοχή!
Δ.Α.: «Ναι, ισχύει… όσο για τη μαγειρική, η γυναίκα μου ξέρει πως είμαι «καλός» Γνώρισα τη Κατερίνα το 2014, την ερωτεύτηκα, παντρευτήκαμε συνειδητά και οι δύο θέλαμε ένα μωρό κι έτσι γρήγορα ήρθε στη ζωή μας η κόρη μας, έχω κι έναν γιο. Η κόρη μου κάποια στιγμή διαγνώστηκε με διαβήτη τύπου 1 κι έπρεπε να προσέχουμε όλοι κι όλες περισσότερο τι τρώμε. Εγώ πάντα μαγείρευα, μου άρεσε να παρασκευάζω, στη καραντίνα είχα περισσότερο χρόνο για να περνάω καλά με αυτό. Ξεκίνησα να το ψάχνω. Είχα πάντα τη στήριξη της γυναίκας μου και είχαμε αποφασίσει να κατακτήσουμε μόνοι μας τη τεχνογνωσία για μοντάζ κι ότι απαιτείται για ποιοτικά βίντεο. Είχαμε πάρει την απόφαση να δημιουργήσουμε ένα κανάλι, το πρώτο κανάλι μαγειρικής από τυφλό, στην Ελλάδα, με προσβάσιμες συνταγές, ποιοτικές και για σχεδόν κάθε άνθρωπο. Εμείς ανεβάζουμε συμπεριληπτικές συνταγές και σε αυτό το επίπεδο διότι μετράμε υδατάνθρακες για να γνωρίζει ο καθένας τι τρώει και κυρίως να τρώνε άφοβα όσοι έχουν διαγνωστεί με την πάθηση της κόρης μου. Έτσι ο καθένας και η κάθε μία θα μαγειρέψει σύμφωνα με τα βίντεο με ασφάλεια κι όχι κατά προσέγγιση ακόμα και τα πιο αγαπημένα γλυκά. Θέλαμε ένα όνομα που να μην υπάρχει αλλού κι έτσι κατοχυρώσαμε το blind foodie.
Το εγχείρημα έχει ευτυχώς, αγκαλιαστεί από πολύ κόσμο και πολύ είναι αυτοί που ευγνωμονούν για τις ποιοτικές συνταγές, όπως λένε!»
Τζ. Μπ.: Δημήτρη, πως θα ήθελες να κλείσουμε αυτή τη φιλική συνέντευξη; Θέλεις να μου πεις αν έχεις όνειρα και αν αντέχεις να βάλεις κι άλλους στόχους;
Δ.Α.: «Δε θέλω να κάνω όνειρα, θέλω να ζω το τώρα με την οικογένειά μου. Να φροντίσω να έχουμε μία χαρούμενη οργάνωση ζωής κι αν κάτι είναι σίγουρο, είναι ότι νιώθω γεμάτος και θέλω απλώς τα παιδιά μου να μπορούν να εκπληρώσουν κι εκείνα τα δικά τους όνειρα κι εγώ να μπορώ να τα βοηθήσω, και αυτός είναι ένας στόχος. Φυσικά αντέχω, έχω βάλει κι άλλους, επαγγελματικούς και μη. Αν βάλεις στόχους χωρίς όνειρα δε σε κάνει λιγότερο ευτυχισμένο, θέλω να είμαστε όλοι οι άνθρωποι υγιείς.
Τζ. Μπ.: «Σε ευχαριστώ, για την όμορφη κουβέντα, να είσαι λοιπόν πάντα υγιείς, γεμάτος και να μας εμπνέεις…
Δ.Α.: «Τζουλιάνα, να είσαι πάντα χαμογελαστή για να θυμίζεις πως υπάρχει ελπίδα.!»
Βρείτε το Blind Foodie στα social media:
👉 YouTube
👉 Tik Tok
Δείτε ενδεικτικά κάποια βίντεο του Blind Foodie:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
@blindfoodie@♬ πρωτότυπος ήχος – BLIND FOODIE DIMITRIS AMPATZIS
