H μεταξοτυπία του Άντι Γουόρχολ «Shot Sage Blue Marilyn» που απαθανατίζει με έντονα χρώματα τη Μέριλιν Μονρόου,

Διάβασα σε πολλά ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. και σε εφημερίδες και ενημερώθηκα και για δημοσιεύματα του ξένου Τύπου για μια είδηση που με άφησε κατάπληκτο και μού δημιούργησε πολλά ερωτηματικά, ίσως και γιατί δεν είμαι και τόσο «ειδικός» στις δημοπρασίες έργων τέχνης και σε «τρέχουσες τιμές» ζωγραφικών πινάκων σύγχρονων καλλιτεχνών ότι:

«Στην τιμή-ρεκόρ των 195 εκ. δολαρίων πωλήθηκε η μεταξοτυπία του Άντι Γουόρχολ «Shot Sage Blue Marilyn» που απαθανατίζει με έντονα χρώματα τη Μέριλιν Μονρόου, σε δημοπρασία στη Ν. Υόρκη».

Και η είδηση συμπληρωνόταν με την επεξήγηση : «Είναι το πιο ακριβό έργο τέχνης του 20ού αιώνα».

Φυσικά η Τέχνη δεν έχει τιμή, ιδίως όσον αφορά σε «φιλότεχνους πολυεκατομμυριούχους οι οποίοι:

1. Δεν ξέρουν τι να κάνουν τα λεφτά τους, 2. Αγοράζουν σύγχρονα δημιουργήματα, σύγχρονων διάσημων καλλιτεχνών περιμένοντας να «τζιράρουν» τα λεφτά τους σε κάποια χρόνια, 3. Πιστεύουν ότι θ αργήσουν πολύ να πεθάνουν έτσι ώστε δε 40-50 χρόνια θα έχουν πολλαπλασιάσει την αξία της επένδυσής τους ή 4. Έχουν εμμονή με ζωγραφικούς πίνακες που λόγω της αξίας τους, πολύ δύσκολα θα εκτεθούν κάπου (εκτός κι αν εκθέσουν κάποιο αντίγραφο) αλλά αυτοί κάπου θα τοποθετήσουν με πλήρη ασφάλεια τον πίνακα και θα περνούν ώρες θαυμάζοντας και λατρεύοντάς τον μόνοι τους.

Υπάρχει βέβαια και η ματαιοδοξία τους που χρειάζεται τροφή, παράλληλα με την πλήρη άγνοιά τους και αδιαφορία τους για άλλες, άλλου «τύπου» επενδύσεις που θα είχαν ουσιαστικό αντίκτυπο στις ζωές πολλών ανθρώπων, φτωχών, άστεγων, δυστυχούντων ή πασχόντων από διάφορες ασθένειες. Και προσπαθώ να «μπω μέσα στο κεφάλι τους» και να καταλάβω για ποιό λόγο μπορεί κάποιος πλούσιος άνθρωπος να δώσει διακόσια εκατομμύρια δολάρια για έναν πίνακα σύγχρονου ζωγράφου που θα χρειαστεί 400-500 χρόνια για να αποκτήσει τη φήμη και αποδοχή των άλλων, εκατοντάδων περίφημων πινάκων των άλλων, περίφημων ζωγράφων –ας πούμε της Αναγέννησης- και να μπει δίπλα σ αυτούς.

Αναμφισβήτητα ο Γουόρχολ είναι σπουδαίος στη δουλειά του και τη φιλοσοφία του, τις ιδέες και ευαισθησίες του, την αλλαγή, πρόοδο και εξέλιξη της ζωγραφικής παγκοσμίως.

Αλλά διακόσια εκατομμύρια δολάρια για μια μεταξοτυπία της δεκαετίας του 1960;

Ο αγοραστής παραμένει άγνωστος. Αλλά αν αυτά τα 200 εκατομμύρια δολάρια είχαν επενδυθεί σε σχολεία ή νοσοκομεία σε περιοχές του κόσμου όπου ο κόσμος δυστυχεί, θα μπορούσε επίσης να παραμείνει άγνωστος ως ευεργέτης αλλά οι ευεργετηθέντες θα ήταν χιλιάδες.

Μερικά στοιχεία:

Μόλις τέσσερα λεπτά κράτησε η δημοπρασία στον οίκο Christie’s της Νέας Υόρκης όταν η μεταξοτυπία της Μέριλιν Μονρόου του Άντι Γουόρχολ προσφέρθηκε στους ενδιαφερόμενους με τιμή εκκίνησης γύρω τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Μέσα σε δευτερόλεπτα η τιμή εκτοξεύθηκε στα 130 εκατομμύρια.

Η τελευταία προσφορά για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της Ποπ Αρτ ήταν 170 εκατομμύρια και αν συνυπολογίσουμε τις αμοιβές των μεσαζόντων και άλλα παρεμφερή τέλη και υπηρεσίες, η τελική τιμή πώλησης διαμορφώνεται στα 195 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι η «Μέριλιν» του Γουόρχολ κατέχει πλέον το ρεκόρ του πιο ακριβού έργου τέχνης του 20ού αιώνα. Μέχρι σήμερα αυτή η διάκριση συνόδευε τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο «Γυναίκες του Αλγερίου», που άλλαξε χέρια σε δημοπρασία το 2015 έναντι 179,4 εκ. δολαρίων. Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνεται το γυμνό «Nu couché» του Μοντιλιάνι, που πωλήθηκε τον Νοέμβριο του 2015 έναντι 170 εκ. δολαρίων.

Για να είμαστε δίκαιοι, η «Μέριλιν» βγήκε σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη κατ’ εντολή του ελβετικού Ιδρύματος Τόμας και Ντόρις Άμαν με έδρα τη Ζυρίχη, που ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει όλες τις εισπράξεις για φιλανθρωπικά έργα. Εντάξει. Μπορεί και να τα διαθέσει. Μπορεί και να μην τα διαθέσει. Ωστόσο προσέξτε: Και πάλι το ίδιο ισχύει.

Η «συνδιαλλαγή» ήταν για φιλανθρωπικό σκοπό, ωραία. Κάποιος όμως τα έδωσε τα χρήματα και παραμένει άγνωστος. Ποιός θα τα διαθέσει ; Το Ίδρυμα που τα πήρε απ΄ αυτόν και πλήρωσε και θα τα διαθέσει προφανώς κατόπιν εντολών; Τρέχα γύρευε. Δεν λέω τίποτε άλλο για να μη με ….. κατηγορήσουν κάποιοι φιλότεχνοι η και κάποιος από το διεθνές «Χρηματιστήριο» της Τέχνης.

Ο Άντι Γουόρχολ έχει πεθάνει από το 1987.

Σχετικά με τον συντάκτη

Φιλόλογος, Δημοσιογράφος, Συγγραφέας, Πρώην βουλευτής

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή