Ο ψυχολόγος, στιχουργός και ερμηνευτής Θοδωρής Τσάτσος μιλάει για τη μουσική και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία
Συνέντευξη στην Σπυριδούλα Τριάντου (Striantou7@gmail.com)
Ψυχολόγος, στιχουργός και ερμηνευτής. Ο ταλαντούχος Θοδωρής Τσάτσος, τυφλός εκ γενετής, σκορπά φως μέσα από το δικό του σκοτάδι. Συμμετέχει στη συναυλία «Μαζί στο φως», με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τη Δευτέρα 28 και την Τρίτη 29 Μαρτίου, στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Μια συναυλία στο απόλυτο σκοτάδι, που μας προσκαλεί να βιώσουμε και ίσως να κατανοήσουμε πώς είναι να ζεις με τυφλότητα. Μια συναυλία-εμπειρία, για την υποστήριξη της φιλανθρωπικής ΑΜΚΕ «Διαβάζω για τους άλλους».
Πώς νιώθετε για το ότι ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αγκάλιασε με θέρμη την πρωτοβουλία της συναυλίας στο σκοτάδι;
Ο Αλκίνοος ανταποκρίθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό από την πρώτη στιγμή στην πρόταση αυτής της συναυλίας. Παρακολουθώντας την πορεία του, γνωρίζω πόσο ενδιαφέρεται για την προσβασιμότητα και τη συμπερίληψη των ανάπηρων ατόμων στην Τέχνη και τον πολιτισμό και έτσι αυτό δεν με εξέπληξε.
Σπουδάσατε Νομική και Ψυχολογία, ενώ σας κέρδισαν επίσης το τραγούδι και η συγγραφή.
Από παιδί αγαπούσα πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Αυτό συνεχίζεται ακόμα. Η Τέχνη και η θεραπεία βρίσκονται σε απόλυτη σύνδεση και επικοινωνία με πολλούς τρόπους. Νιώθω τόσο γεμάτος όταν δίνω ενέργεια σε αυτά που αγαπάω.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στη μέχρι τώρα διαδρομή σας στη μουσική;
Η δυσκολία κάθε πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη είναι να βρει το κοινό του. Να καταφέρει να επικοινωνήσει το έργο του. Δεν ξεφεύγω λοιπόν και εγώ από αυτή την αγωνία. Χρειαζόμαστε μια κοινωνία να μας χωράει όλους . Πιστεύω πως είναι μια διαδικασία που χρειάζεται πίστη στο υλικό που έχεις στα χέρια σου, αρκετή δόση τύχης και επιμονή για να παραμείνεις στο παιχνίδι.
Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί ακόμα και σήμερα;
Έχω την τεράστια χαρά να περιστοιχίζομαι από πολλούς ανθρώπους. Έχω λάβει μεγάλη αγάπη, τόσο επαγγελματικά όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Από την άλλη, με ενοχλεί πάντα με πόσα στερεότυπα είναι ακόμη φορτωμένη η αναπηρία και πόσο δυσκολεύουν όλα αυτά την πρώτη επαφή με τους περισσότερους. Όταν ο κόσμος συναντά έναν τυφλό, έχει στο μυαλό του πως βλέπει έναν άνθρωπο πολύ διαφορετικό από τους ίδιους. Κάποιον που δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς βοήθεια, για να το πω απλά. Δεν υπάρχει πιο διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας από αυτή την πεποίθηση. Είναι καθαρά ακατέργαστη άγνοια.
Μιλήστε μας για την Black Light…
Η επιχείρησή μας απασχολεί κυρίως εργαζόμενους με οπτική αναπηρία. Εκπαιδεύουμε προσωπικό καταστημάτων και εταιρειών για να εξυπηρετεί σωστά πελάτες με τύφλωση. Δημιουργούμε βιωματικές δράσεις σε σχολεία, ώστε να εξοικειωθούν οι μαθητές και το εκπαιδευτικό προσωπικό με την τυφλότητα. Δημιουργούμε μαζί με άλλους συνεργάτες εκπαιδεύσεις σε μεγάλες εταιρείες, για να αυξηθεί η προσβασιμότητα ατόμων με οπτική και κινητική αναπηρία στα καταστήματα. Χρειαζόμαστε μια κοινωνία που να μας χωράει όλους. Σίγουρα έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς τη βελτίωση της συνύπαρξης ατόμων με και χωρίς αναπηρία. Ο δρόμος όμως είναι ακόμη μακρύς. Υπάρχουν πολλά εμπόδια που περιορίζουν την ισότιμη συμπερίληψη των αναπήρων στην κοινωνική ζωή. Το μεγαλύτερο από όλα είναι οι αντιλήψεις που συνοδεύουν ακόμη την αναπηρία και τα ανάπηρα άτομα. Αντιλήψεις στερεοτυπικές, ρατσιστικές και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ξένες με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σας στόχοι και ποιοι οι προσωπικοί;
Αυτή την περίοδο ξεκινούν οι ηχογραφήσεις του δεύτερου δίσκου μου. Όσον αφορά την Black Light, ο μεγάλος μας στόχος είναι να καταφέρουμε να επαναλειτουργήσουμε το «Dialogue in the dark», μια βιωματική έκθεση-προσομοίωση ενός περιπάτου στο απόλυτο σκοτάδι στο κέντρο της πόλης, με τη συνοδεία τυφλών ξεναγών. Το δρώμενο αυτό λειτούργησε για τέσσερα χρόνια στο θέατρο Badminton και δέχτηκε πάνω από 50.000 επισκέπτες.
Πηγή: Εφημερίδα “Παραπολιτικά”
