Ακουστική περιγραφή από την αρχαιότητα
Στο θέατρο τίποτε δεν μπορεί να είναι πραγματικό ή, αλλιώς, ρεαλιστικό. Μόνο αληθινό. Η λεγόμενη «σύμβαση» μεταξύ ηθοποιών και κοινού είναι ότι ο θεατής γνωρίζει πως ό,τι παρακολουθήσει επί σκηνής δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Ο θεατής πηγαίνει για να ακούσει μία ιστορία και να πειστεί για την αλήθεια της. Επειδή το …
Συντάκτης: Μιχάλης Ταμπούκας
Λόγος και μέσα έκφρασης
Ξενόγλωσσες παραστάσεις
Στο προηγούμενο κείμενο σχετικά με τον «Οιδίποδα Τύραννο» σημειώνοντας περί οράσεως και ακοής, ανέφερα για τον μέγιστο Μάνο Κατράκη στον επώνυμο ρόλο. Εκείνη η παράσταση ήταν η πρώτη του έργου που είδα σε ηλικία 9 ετών το 1981 στην πρώτη τηλεοπτική μετάδοση από την ΕΡΤ της κινηματογράφησής της στην Ιαπωνία το 1974 κατά την …
«Οιδίπους Τύραννος» και σημειώσεις περί οράσεως και ακοής
Οι αισθήσεις του λόγου
Όταν διαβάζει κανείς ή όταν συζητά, τι σχέση έχει με το κείμενο; Τι βλέπει όταν κοιτά εκεί; Λέξεις που (προσ)περνούν ή μπορεί να ψηλαφίσει τον λόγο για να τον αφουγκραστεί; Ο λόγος, με τον ρυθμό του, είναι παλμός. Είναι μία αίσθηση από μόνος του. «Αλίμονο, τι φοβερό είναι η γνώση όταν δεν …
Μοναδικό και κανονικό
Πώς προσδιορίζεται η μοναδικότητα;
Οι λέξεις, ως γνωστόν, εκτός από το να ορίζουν έννοιες μπορεί καμιά φορά και να τις περιορίζουν ανάλογα με το πώς χρησιμοποιούνται. Κάτι σαν το μαχαίρι με το οποίο κόβεις ψωμί ή αφαιρείς ακόμη και ζωή. Επιλέγω ενδεικτικά δύο «όρους»: «ανάπηρος» και «μη ανάπηρος». Λέξεις «συμβατικές» για την περιγραφή μίας κατάστασης καθώς …