ράγες τρένου

Μα, προλαβαίνουμε…
«Είχες κάποιον δικό σου στο τρένο;».
Πόσοι κάναμε ή δεχτήκαμε αυτήν την ερώτηση. «Δικό μου» δεν είχα. Τέτοιες ώρες όμως τα επίθετα δεν έχουν σημασία. Τέτοιες ώρες όλοι γινόμαστε αδέρφια. Οπότε, ναι, τελικά είχα…. Μέρες τώρα γράφω και σβήνω. Σβήνω και γράφω. Ποιες λέξεις άραγε θα μπορούσαν να ταξιδέψουν ψηλά; Να πουν ένα αντίο ή …

Το βιβλίο μαγική χαρά και από τις δύο πλευρές εξώφυλλο και οπισθόφυλλο πάνω σε μια ξύλινη καρδιά

Η εκπαιδευτικός και συγγραφέας, Μαρία Ιατρίδη, μιλάει για τη μαγεία και τη χαρά με αφορμή το παιδικό της βιβλίο «Η Μαγική Χαρά»
Πάντα μου άρεσε να παίζω με τις λέξεις… Η Μαγική Χαρά, το βιβλίο μου, ή αλλιώς το παιδί μου όπως τη νιώθω, κρύβει μέσα του μια… παιδική χαρά που κάθε βράδυ ζωντανεύει! Η τσουλήθρα …

Κοπέλα που βρίσκεται σε λιβάδι ανάμεσα σε άνθη.

«Το πιο όμορφο, το πιο φανταχτερό, το πιο ευωδιαστό μέρος του φυτού» χαρακτηρίζεται το άνθος.
Ψάχνοντας τους τύπου αυτού, κοντοστάθηκα στον όρο «ψυχόμορφο». Αυτό που έχει ανόμοια πέταλα, εξηγούσε στη συνέχεια. Που έχει μορφή ψυχής θα έλεγα εγώ. Αυτό μου θύμισε η λέξη. Αν το καλοσκεφτείς βέβαια, θέλει ψυχή να συνδυάζεις άριστα ανόμοια χαρακτηριστικά…
Πόσες φορές έχεις …

Ζωγραφιά/γκράφιτι που δείχνει φιγούρα κοριτσιού με πολλά χρώματα

Χάραζε σιγά σιγά η μέρα κι εσύ χάζευες τα χρώματα.
Στον ουρανό… Μέσα σου…
Τι χρώμα νιώθεις σήμερα; Ροζ; Μπλε;
Μήπως έχει μαζευτεί πολύ μαύρο; Όταν στον ουρανό σκουραίνουν τα σύννεφα, θα ξεσπάσουν με μια βροχή. Θα εκφράσουν έτσι το μαύρο που έχει μαζευτεί μέσα τους. Κάπως πρέπει να το εκφράζουμε κι εμείς. Ίσως αν το προλάβουμε και …

Ξύλινη παλιά πόρτα με μεγάλο μεταλλικό σύρτη

Γυρνάμε τις σελίδες στο ημερολόγιο σαν να είναι σελίδες περιοδικού από σούπερ μάρκετ… Το έχεις σκεφτεί;
Σαν να είναι κάτι απλό και ασήμαντο. Όμως είναι ανεπανάληπτο κυριολεκτικά! Εκείνη τη στιγμή που αλλάζεις τη σελίδα για να πας στον επόμενο μήνα, ή την ώρα που ξεκολλάς αυτό το χαρτάκι της ημέρας για να πας στην επόμενη, έχεις …

Το σήμα του "STOP"

Ανοιγοκλείνω τον υπολογιστή εδώ και καιρό. Ακουμπάω τα δάχτυλά μου στο πληκτρολόγιο, αλλά τρέμουν. Είναι ο εαυτός σου εκεί απέναντι και σε κοιτάει με ένα παράπονο. «Γιατί το επέτρεψες;» είναι σαν να σε ρωτάει με το βλέμμα του.

Σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζω ή δε συγκρίνω τον βιασμό του σώματος με αυτόν της ψυχής. Όμως πρέπει …

Χρωματιστές κιμωλίες

Ανοίγουν τα σχολεία και πάλι… Μάλλον δηλαδή. Δε θέλω να γράψω όμως γι΄ αυτό. Θα ήθελα να γράψω για ένα άλλο σχολείο. Που ανοιγοκλείνει κι αυτό. Αλλά είναι στο χέρι σου να το κρατάς πάντα ανοιχτό. Να κάθεσαι στο θρανίο και να παρατηρείς τι καινούριο γράφει κάθε μέρα ο πίνακας. Δε θα φανερώσω αμέσως το …

πυροτέχνημα

Ένα θαυματάκι έγινε. Τόσο δα μικρό και ταυτόχρονα τόσο τεράστιο. Στην εκπνοή του 2020. Για να κλείσει έστω όμορφα η χρονιά. Γεννήθηκε η κόρη της παιδικής μου φίλης! Ναι, η γέννηση είναι ένα θαύμα.
Τι θεωρείς εσύ θαύμα;
«Υπάρχουν δύο μόνο τρόποι να ζήσεις τη ζωή σου. Ο ένας είναι σαν τίποτα να μην είναι θαύμα. Ο …

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή