Παλάμη ανθρώπου ανοιχτή και μέσα γραμμένο ένα μεγάλο ερωτηματικό (ασπρόμαυρη φωτογραφία)

Σαν διπλόχορδο
ή τριπλόχορδο
όργανο μουσικό
ήταν πάντα η ζωή σου
Η μία χορδή ποτέ
δεν σου ήταν αρκετή
Νίκος Παυλίδης, Κορονοϊού συνέχεια
Το έχω γράψει πολλές φορές και σε κάθε ευκαιρία. Η βία και η ανομία έχουν μπει στην καθημερινότητά μας. Δεν έχει πλέον τόσο νόημα να βρούμε τον πατέρα και τη μητέρα τους όσο να κατανοήσουμε αιτίες, παράγοντες και συνθήκες …

Τέσσερις άνθρωποι με διάφορα αντικείμενα στο πρόσωπο αντί για μάσκα κατά του κωρονοϊού. Ο πρώτος φοράει χάρτινη σακούλα στο κεφάλι με διάφωνο σημείο στο πρόσωπο, η δεύτερη πλαστικό μπουκάλι, ο τρίτος πλαστικό διάφανο κουτί και η τρίτη μια μεγάλη λεμονόκουπα σε μύτη και στόμα.

Των κρυφών νοημάτων
το μήνυμα να διακρίνω…
Αντώνης Μακρυδημήτρης,
Ελλάς
Όσο κι αν [θέλουμε να] πιστεύουμε ότι εμείς έχουμε επιλέξει αυτόν τον κόσμο στον οποίο ζούμε [φύση, συνθήκες, σχέσεις], η Πανδημία μας έχει φέρει ενώπιον νέων προβλημάτων, όπου η μεταφυσική του φόβου και οι εσχατολογικές προσεγγίσεις κατισχύουν κάθε ορθολογικής ερμηνείας.

Μολονότι στη χώρα μας ουδέποτε η Ηθική, η Πολιτική και …

Πιόνια Σκάκι

Ήσουν καλός και με καλή ανατροφή
Τώρα φλουτάρεις και δε λες αυτό που είσαι
Στη λούφα τό’ριξες και στην ξηρά τροφή
εκτός σχεδίου πόλεως αυθαίρετα κινείσαι
Κώστας Λαχάς, Ανένταχτος
Ο καλός ηγέτης πρέπει να είναι ταυτόχρονα (κι αδιαιρέτως) χρηστός άνθρωπος και ευαίσθητος πολίτης, να γνωρίζει τους κανόνες του “άρχειν” (κυβερνώ) και του “άρχεσθαι” (υπακούω), να διδάσκεται τόσο από τον Οίκο …

Πρόσοψη παλιού σπιτιού

“Φίλε, Μένουμε σπίτι για να μην πεθάνουμε από φόβο. Εγώ όμως από πείνα κινδυνεύω…”
Το σπίτι, δηλαδή τρόπος του λέγειν “σπίτι”, η παράγκα, η τρώγλη, μέσα στην οποία ζούσε τα τελευταία χρόνια, αφενός λόγω οικονομικής κρίσης κι αφετέρου λόγω προσωπικών επιλογών αποστασιοποίησης από την “κοινωνία των έξω”, φωτιζόταν από ένα γυμνό γλόμπο, κρεμασμένο στο τρύπιο ταβάνι …

Ο Γιάννης Πανούσης

Πορεύομοι με ό,τι δεν κατανοώ
Βασίλης Φαϊτάς, Ενσαρκωμένο άπειρο
Τα γεγονότα με πληγώνουν. Συχνά και οι λέξεις που τα συνοδεύουν με τα δίκοπα νοήματα/μηνύματα. Είτε η γενιά μας συνέβαλε, είτε όχι στ’ ακραία “σημεία των καιρών”, αυτό δεν μας εμποδίζει να κρίνουμε το τι συμβαίνει στον πολιτικό και ακαδημαϊκό χώρο στο επίπεδο της αξιακής αφυδάτωσης.

1. Όσο η …

Κόκκινο βέλος που δείχνει προς τα αριστερά σε κόκκινο φόντο.

Εσύ ανέβαινες
κι εγώ κατέβαινα
με τ’ άλλο ασανσέρ
Νίκος Παυλίδης, Στο ασανσέρ
Ένα από τα κρίσιμα ζητήματα που έχει ν’ αντιμετωπίσει η σύγχρονη Αριστερά είναι ένα «σύμπλεγμα ημι-παρανομίας». Οι διωγμοί και οι κατατρεγμοί του παρελθόντος έχουν αφήσει ορισμένα κατάλοιπα σε πολλούς νοσταλγούς ,οι οποίοι προτιμούν να κινούνται στο σκοτάδι της μετεμφυλιακής «εκδίκησης» [sic]παρά στο φως της Δημοκρατίας.
Εξηγούμαι:
1.Νομίζουν ότι …

Μια χειρουργική μάσκα που από πάνω της υπάρχει μια υδρόγειος σφαίρα, στην οποία πάνω υπάρχει μια σύριγγα εμβολίου

Τη νύχτα
όταν έπεσε να κοιμηθεί
ξέχασε να κουρντίσει
το ξυπνητήρι
Δεν ξύπνησε ποτέ
Αργύρης Μαρνέρος, Το ξυπνητήρι
Τους ορατούς εχθρούς [κυρίως πολιτικούς αντιπάλους] είχαμε μάθει να τους αντιμετωπίζουμε, χρεώνοντας όχι μόνο τα σχετικά κυβερνητικά/αντικυβερνητικά λάθη τους αλλά και τα όποια, ανεξάρτητα από τους ίδιους, αρνητικά φαινόμενα. Τους αόρατους εχθρούς [κυρίως Ιούς] ούτε να τους καταγγείλουμε μπορούμε, ούτε να ιδεολογικοποιήσουμε [εξαιρουμένων …

Αντρικό χέρι σε γροθιά όπου σηματοδοτεί τη βία

Πεθαίνω γνωρίζοντας λιγότερα
απ ’όσα ήξερα όταν γεννήθηκα
Χρίστος Παπαγεωργίου, Πεθαίνω
Το κυνήγι των σκανδάλων και των σχετικών αλληλοκαταγγελιών, στο οποίο επιδίδονται όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί, χειροτερεύει την κρίση ανορθολογισμού του δι/εμβολι(α)σμένου γένους των φοβισμένων, των συνωμοσιολόγων, των “αντιστασιακών” και των παραμυθάδων, συχνά με απρόβλεπτες συνέπειες.

Το σύνδρομο του “εγώ ξέρω”, “εμένα μου είπαν εμπιστευτικά” καταλήγει σε μία “κατασκευασμένη …

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή