Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ σε στιγμιότυπο που γελάει δυνατά

Από τα ομορφότερα ποιήματα της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, μέσα από τη συλλογή της «Των αντιθέτων διάλογοι και με τον ανήλεο χρόνο»

Τις κινήσεις της ψυχής μου

παρακολουθώ στην οθόνη.

Ποια μέθοδο ακολουθεί άραγε η ψυχή

για να επιζήσει για λίγο ακόμη χωρίς μέλλον;

Το ψέμα; Την αλήθεια;

Ή αφήνεται στη φυσικότητα του είναι;

Ποιανού «είναι»;

Πώς μπορεί να υπάρξει «είναι» χωρίς μέλλον;

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, η πολυβραβευμένη ποιήτρια και διαπρεπής μεταφράστρια , δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας. Έφυγε απ΄ τη ζωή στα 81 της χρόνια στις 21 του Ιανουαρίου. Άγρια χτυπημένη από το μικρόβιο του σταφυλόκοκκου που «άρπαξε» στη γέννα της, άτυχη γιατί ένα χρόνο μετά ανακαλύφθηκε η πενικιλλίνη που μπορούσε να «σκοτώσει» το μικρόβιο, ανάπηρη κι ανήμπορη να «χειριστεί» την αριστερή της πλευρά, έζησε κουτσαίνοντας, χωρίς αυτονομία και χωρίς τη χρήση του αριστερού της χεριού, με ποικίλες παραμορφώσεις στο μυοσκελετικό της , γυρίζοντας από γιατρό σε γιατρό μέχρι τα είκοσί της χρόνια. Ώσπου το πήρε απόφαση ότι θα ήταν «διαφορετική» για πάντα αλλά χωρίς να λυγίσει ή να φανεί ανήμπορη. Μισούσε το χρήμα και λάτρευε τη γειτονιά της, τα Εξάρχεια, χωρίς ωστόσο να μπορεί να κυκλοφορήσει τα τελευταία δυο χρόνια έξω από το σπίτι.
Έζησε μια γεμάτη ζωή, με πολύ καλές σπουδές στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έγινε μια από τις καλύτερες μεταφράστριες,, ένοιωσε τιμές και αναγνώριση, με φανατικούς φίλους της ποίησής της, με πολλή αγάπη από την οικογένειά της και τον σύζυγό της που ερωτεύτηκε και τον παντρεύτηκε χωρίς ποτέ να τον αποχωριστεί παρά μόνον όταν πέθανε , το 2007.

Πνευματικό τέκνο του Νίκου Καζαντζάκη, ωθήθηκε στο να ασχοληθεί με την ποίηση από τις επίμονες προτροπές του όταν διάβασε τα πρώτα, νεανικά της ποιήματα. Έμεινε στα Εξάρχεια – «στο νοίκι» εκ πεποιθήσεως , όπου και πέθανε- και την Αίγινα όπου ο πατέρας της, τής είχα αφήσει το μόνο τους περιουσιακό στοιχείο. Αγάπησε όσο κανέναν άλλον τον Άγγλο σύζυγό της Ρόντνει Ρουκ με τον οποίο «γύρισαν» – στην κυριολεξία- τον κόσμο και έμειναν παντρεμένοι 44 χρόνια, ως το θάνατό του.

Πριν από τρία χρόνια, είχε επισκεφθεί την Πάτρα και την Καστροπολιτεία της Αχάια Κλάους, αφήνοντας τη δική της υπογραφή στα βαρέλια της πατρινής οινοποιίας, όπως συνηθίζουν να κάνουν όλες οι μεγάλες προσωπικότητες στο πλαίσιο της ξενάγησής τους. Και έγραφε : “Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου”

Δείτε την ομιλία της στο TEDX Athens πριν από 2 χρόνια:

Σχετικά με τον συντάκτη

Η μοναδική, πλήρως προσβάσιμη για κάθε χρήστη, διαδραστική, κοινωνική πύλη ενημέρωσης στην Ελλάδα!

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή