Αναρχισμός και Αναρχία (Αλήθεια & Ψέμα)

Αναρχισμός και Αναρχία

Τι ακριβώς είναι για τους αδαείς;

Είναι αυτοί οι “αλήτες”, οι “μαλλιάδες” (που έλεγαν οι ασφαλίτες σε παλιές δεκαετίες), κάποιοι τύποι που απλά γουστάρουν την “αναταραχή”, χρησιμοποιούν βία για να “φανούν”, κάποιοι που για λόγους νόμιμους ή παράνομους (γκετοποίηση περιοχων, ναρκωτικά, πορνεία κλπ,κλπ) εκμεταλλεύονται το κίνημα του αναρχισμού;

Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια και περιγραφική. Η λέξη αναρχία, όπως τη χρησιμοποιούν οι “κανονικοί” αναρχικοί, δηλώνει μια αντιεξουσιαστική και αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και της αλληλεγγύης των ανθρώπων, με βάση την προσωπική συμμετοχή. Δηλαδή την απόλυτη και ανόθευτη Δημοκρατία. Θα τους πουν ονειροπόλους, ότι η ιδεολογία τους είναι ουτοπική και ανεφάρμοστη.

Η απαραίτητη σύνδεση με τη βία και το χάος είναι προπαγανδιστική.

Οι “κανονικοί” αναρχικοί θεωρούν τη βία ακατάλληλο μέσο επιβολής, εγκρίνοντάς την μόνο ως μέσο αυτοάμυνας. Ο αναρχικός δεν μπορεί να έχει σχέση με τη βία γιατί απλά πιστεύει σε ένα εναλλακτικό και δημοκρατικότερο τρόπο ζωής.

Τα ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί “παρατρεχάμενοι” (όχι όλοι φυσικά) δίνουν την δική τους, κατά το συμφέρον τους, εκδοχή για τους αναρχικούς, που καμιά σχέση με την αλήθεια έχει.

Ύποπτα ρεπορτάζ για “δύσκολες” περιοχές όπως π. χ. τα Εξάρχεια. Ανάπτυξη και “καθάρισμα” της περιοχής λένε. Τα “επεισόδια των αναρχικών” ντύνουν με το μανδύα της τάξης και ασφάλειας τις “εργασίες” διαφόρων επωνύμων και μη με μεγάλα πορτοφόλια. Εν μέσω “ταραγμένων εποχών και περιοχών” “αγόρασαν” εκατοντάδες – χιλιάδες ιδιοκτησίες από απελπισμένος ανθρώπους και τώρα αρχίζουν να πουλάνε σε δεκαπλάσιες (και όχι μόνο) τιμές. Η γκετοποίηση της περιοχής έκανε καλά τη δουλειά της. Πάμε για άλλα (να δούμε που;). Θυμηθείτε το Γκάζι και του Ψυρρή παλιότερα.

Τόσα χρόνια που παρακολουθώ ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές δεν θυμάμαι κανένα δημοσιογράφο να λέει τίποτα για την έννοια και την ιδεολογία του αναρχισμού. Χρειάζονται μόνο δύο λόγια για να καταλάβει ο τηλεθεατής τι είναι τελικά αυτό το πράγμα που δεν γνωρίζουμε και το αναθεματίζουμε, βαφτίζοντας τους πάντες αναρχικούς. Ποινικούς, ναρκομανείς, “αναρχικούς” της μόδας (με πανάκριβα gadget στα χέρια), παραπλανημένους πιτσιρικάδες (που δηλώνουν αναρχικοί χωρίς να ξέρουν καν τι σημαίνει).

Ποιος είναι αυτός ο “μπαμπούλας” που μεγαλώνει συνέχεια και έρχεται να μας “φάει”;

Για να τον “αντιμετωπίσουμε” πρέπει πρώτα να τον γνωρίσουμε. Υπάρχουν χιλιάδες βιβλία και άρθρα σε ηλεκτρονικές ενημερωτικές σελίδες, που μπορούν να μας βοηθήσουν σε αυτό.

Ρε εσείς μήπως δεν είναι και τόσο “μπαμπούλας” τελικά;

Προσωπικά πιστεύω στον άνθρωπο και όχι στα συστήματα. Δεν υπάρχουν καλά και κακά συστήματα. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι, που ανεξάρτητα με την ηλικία, το χρώμα, την αναπηρία, το σεξουαλικό προσανατολισμό, πρέπει πάνω από όλα να έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το μεγαλύτερο “όπλο” του αναρχισμού για να είναι “εφαρμόσιμος” είναι η παιδεία σε όλα τα επίπεδα (κοινωνική και μέσω της εκπαίδευσης).

Για μένα η φράση που “κλείνει” μέσα της, όλη την ιδεολογία μου είναι:

Η Δημοκρατία και η ελευθερία μου σταματούν εκεί που αρχίζει η Δημοκρατία και η ελευθερία του διπλανού μου.

Διαβάστε επίσης:

Θέατρο του παραλόγου με τις ιατροφαρμακευτικές παροχές