Εμίρ Νεμάνια Κουστουρίτσα
Ο Εμίρ Νεμάνια Κουστουρίτσα είναι Σέρβος σκηνοθέτης, ηθοποιός και μουσικός πανευρωπαικής φήμης για την πολυσχιδή δραστηριότητά του. Κέρδισε δύο φορές τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών για τις ταινίες του «Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές» και «Underground».
Έχει επίσης τιμηθεί με την αναγόρευσή του ως Ιππότη της Λεγεώνας των Τεχνών και των Γραμμάτων, ενός Τάγματος Τιμής της Γαλλίας το οποίο έχει σκοπό την αναγνώριση σημαντικής συμβολής στις τέχνες, στη λογοτεχνία ή στη διάδοση αυτών των πεδίων.
Είναι ένας καλλιτέχνης πολλών «ειδικοτήτων».
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός στην ταινία του Πατρίς Λεκόντ «Ο δήμιος του Σεντ Πιερ» (2000). Το 2002, εμφανίστηκε ως κιθαρίστας στον «Καλό κλέφτη» του Νηλ Τζόρνταν. Έπαιξε επίσης τον Ρώσο πράκτορα της KGB Σεργκέι Γκρεγκόριεφ στη γαλλική ταινία του 2009 L’affaire Farewell. Το 1989, κέρδισε και άλλα βραβεία για την ταινία του «Ο καιρός των τσιγγάνων», σχετικά με την κουλτούρα των Ρομά.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2007, ο Κουστουρίτσα έγινε εθνικός πρεσβευτής της Σερβίας στη UNICEF, μαζί με τους Άνα Ιβάνοβιτς, Γιελένα Γιάνκοβιτς και Αλεξάνταρ Τζόρτζεβιτς. Και κάτι ιδιαίτερα σημαντικό αλλά και αξιοπερίεργο: Ο Κουστουρίτσα κατοικεί στο Ντρβένγκραντ, ένα χωριό που έχτισε για την ταινία του «Η ζωή είναι ένα θαύμα».
Την δεκαετία του ΄90, ο Κουστουρίτσα συνέχισε να δημιουργεί αξιόλογες ταινίες, που περιλαμβάνουν το ντεμπούτο του στην Αμερική, την ταινία Arizona Dream (1993) και το επικό Underground (1995), που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα το υ Φεστιβάλ .Το 1998 κέρδισε το Αργυρό Λιοντάρι καλύτερης σκηνοθεσίας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας για την ταινία του «Μαύρη γάτα, άσπρος γάτος», μια κωμωδία που εκτυλίσσεται στις όχθες του Δούναβη.
Πολυσχιδής και υπερδραστήριος
Μπήκε σε μια δύσκολη περιπέτεια πραγματοποιώντας ένα περίφημη ντοκιμαντέρ για τον σταρ του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα που παρουσιάστηκε αρχικά στην Ιταλία το Μάιο του 2007 και έκανε πρεμιέρα στη Γαλλία στο Φεστιβάλ Καννών του 2008. Η ζωή του ήταν γεμάτη συγκρούσεις και δύσκολες καταστάσεις σε μια Γιουγκοσλαβία που «ετοιμαζόταν» για διάσπαση. Αποθεώθηκε για το κινηματογραφικό του έργο, δέχτηκε επικρίσεις και επιθέσεις από πολιτικούς αντιπάλους για διάφορες ενέργειες και συμπεριφορές αλλά συνεχίζει να σκέπτεται μόνο την επόμενη ταινία του. Βόσνιος μουσουλμάνος, από τη Γκόριτσα του Σεράγεβο, αποφοίτησε από την Ακαδημία Τεχνών FAMU της Πράγας το 1978.
“Νεμάνια”
Είναι παντρεμένος, έχει δυο παιδιά και αυτοπροσδιορίστηκε όταν το 2005 βαπτίστηκε ως μέλος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το όνομα Νεμάνια. Σε αυτούς που άσκησαν κριτική θεωρώντας αυτό ως την έσχατη προδοσία προς τις βοσνιακές ρίζες του, απάντησε ότι:
“‘Ο πατέρας μου ήταν αθεϊστής και πάντα περιέγραφε τον εαυτό του ως Σέρβο. Εντάξει, μπορεί να ήμασταν μουσουλμάνοι για 250 χρόνια, αλλά πρώτα ήμασταν Ορθόδοξοι και βαθιά μέσα μας ήμασταν πάντα Σέρβο».
