Προφίλ 3 προσώπων το ένα μέσα στο άλλο σε χρώματα γαλάζιο, κίτρινο, πράσινο και η φράση International mother language day 21st February

Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τους σημερινούς Έλληνες, – ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων «περιφρονεί» τα Ελληνικά και τείνει να αντικαταστήσει ελληνικές λέξεις, φράσεις και εκφράσεις- από ξένες, περιφραστικές πολλές φορές κυρίως από τα Αγγλικά ότι υπάρχει Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας.

Και είναι μια παγκόσμια εορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Φεβρουαρίου.

Καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO στις 17 Νοεμβρίου 1999 και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από τον Φεβρουάριο του 2000. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε επίσημα την Διεθνή Ημέρα Μητρικής Γλώσσας και καθιέρωσε το 2008 ως το Διεθνές Έτος Γλωσσών. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι να προωθήσει την γλωσσική και πολιτιστική πολυμορφία, την πολυγλωσσία και την διάσωση των ολιγότερο ομιλουμένων γλωσσών.

Και προσέξτε:

Αφορμή για την υιοθέτησή της στάθηκε η Σφαγή της Ντάκα στις 21 Φεβρουαρίου 1952, όταν φοιτητές του Ανατολικού Πακιστάν (σημερινό Μπανγκλαντές) ξεσηκώθηκαν, στο πλαίσιο του «Γλωσσικού Κινήματος», για να εμποδίσουν την απαγόρευση της γλώσσας τους ( Μπενγκάλι) και την υιοθέτηση της επίσημης γλώσσας του Πακιστάν, Ουρντού. Η αστυνομία έπνιξε τη διαμαρτυρία τους στο αίμα με αποτέλεσμα τουλάχιστον τέσσερις νεκρούς. Η ημέρα ξεκίνησε να γιορτάζεται στο Μπανγκλαντές ως «Ημέρα του Γλωσσικού Κινήματος», για να αναγνωριστεί μετά από την UNESCO.

Στο Μπανγκλαντές η 21η Φεβρουαρίου είναι επίσημη αργία.

Σε ψήφισμά της , η γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε στις 16 Μαΐου 2009 τα κράτη μέλη της “να προωθήσουν την διατήρηση και προστασία όλων των γλωσσών που ομιλούνται από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο”. Το ψήφισμα αυτό προτάθηκε από τον Rafiqul Islam, έναν Βεγγαλέζο που μένει στο Βανκούβερ του Καναδά. Έγραψε ένα γράμμα στον Κόφι Ανάν στις 9 Ιανουαρίου 1998 όπου του ζητούσε να λάβει δράση για να διασώσει τις γλώσσες του κόσμου μέσω της διακήρυξης μιας Διεθνούς Ημέρας Μητρικής Γλώσσας. Ο Rafiq πρότεινε ως ημερομηνία της 21η Φεβρουαρίου προς τιμήν των θανάτων στην Ντάκα το 1952 κατά την διάρκεια του Γλωσσικού Κινήματος.

Από τις περίπου 6.000 γλώσσες που μιλιούνται σήμερα στον κόσμο, οι μισές από αυτές απειλούνται με εξαφάνιση. Πρόκειται για γλώσσες ιθαγενών πληθυσμών χωρίς γραπτή παράδοση και επίσημη αναγνώριση στα κράτη όπου ομιλούνται.

Στο «Άξιον Εστί», ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης γράφει :

Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική· το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.

Εκεί σπάροι και πέρκες, ανεμόδαρτα ρήματα, ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια

όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε, σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων, όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη.

Εκεί ρόδια, κυδώνια, θεοί μελαχρινοί, θείοι κι εξάδελφοι

το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια, και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας

λυγαριά και σχίνο, σπάρτο και πιπερόριζα, με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα πρώτα Δόξα Σοι.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου!

__________________________________________

Προτομή Αρχαίου Έλληνα και ποίημα Νικηφόρου ΒρεττάκουΌταν κάποτε φύγω από τούτο το φως
θα ελιχθώ προς τα πάνω
όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει.
Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω αγγέλους θα τους μιλήσω ελληνικά
επειδή δε γνωρίζουνε γλώσσες
μιλάνε μεταξύ τους με μουσική

Νικηφόρος Βρεττάκος

Σχετικά με τον συντάκτη

Η μοναδική, πλήρως προσβάσιμη για κάθε χρήστη, διαδραστική, κοινωνική πύλη ενημέρωσης στην Ελλάδα!

Αφήστε σχόλιο

ΧΟΡΗΓΟΙ

Επιστροφή στην κορυφή